Një Kroaci finaliste e Botërorit nuk mund të quhet rastësi. Shteti i vogël ballkanas ka traditë jo vetëm në futboll, por edhe në shumë sporte të tjerë.
Kanë qenë prej kohësh në hartën e Botës.
Kroatët, finalistët e Botërorit 2018, padyshim mund të mbështeten tek një traditë aspak e vogël.
Jo vetëm për shkak të heroizmit në Botërorin 1998, ku dolën të tretët në botë.
Futbolli i vendit ballkanas ka qenë i shquar që në fillim të shekullit të 20-të, për të arritur tek Dinamo e Zagrebit që fitoi Kupën e Qyteteve Panaire, Ligën e sotme të Europës, në 1967.
Të famshëm yjet e fushës e të stolit, Bobek, Çajkovski, Zebec, Vujoviç, për të mbërritur tek Bobani, Prosineçki e Shukeri.
Basketboll ka qenë po ashtu në kulme botërore, me traditë të paktën që nga Kreshimir Çosiçi.
Cibona e Zagrebit, kampione e Europës në 1985 e 1996, Jugoplastika e Splitit kampione e Europës në 1989, 1990, 1991
Kroacia është ajo e yjeve të koshit si i paharruari Drazhen Petroviç, hero i Cibonës, Realit të Madridit, Nju Xhersi Netsit në NBA.
Numri 1 i kombëtares së Jugosllavisë dhe asaj të Kroacisë.
I jashtëzakonshëm edhe Toni Kukoç, legjenda tjetër e basketbollit, me Jugoplastikën, Benetonin e Trevizos dhe Çikago Bullsat e Majkëll Xhordanit.
Krenari nuk ka qenë vetëm basketbolli.
Kombëtarja e vaterpolit për meshkuj doli kampione olimpike në 2012 në Londër, dy herë kampione e botës, po ashtu kampione e Europës dhe fituese e Ligës Botërore.
Mladost Zagreb u shpall 7 herë kampion i Europës për meshkuj, për klubet, Jug i Dubrovnikut 4 herë, Jadrani i Splitit dhe POSHK-u i Splitit nga një herë.
Në hendboll për meshkuj, Kroacia doli kampione olimpik në 1996 e 2004, kampione bote në 2003, si dhe 4 herë nënkampion bote, e dy herë nënkampion Europe. /abcnews.al
