Ish-ushtari amerikanm, Alexander Drueke u kap gjatë një beteje të ashpër kundër forcave ruse pranë Kharkiv, qershorin e vitit të kaluar. Pasi rusët e liruan nga robëria, ai tregoi se si ishte i bindur se do të vdiste. Shumë supozuan se pas tre muajsh në robëri, ai nuk do të mendonte më të kthehej në Ukrainë.
Megjithatë, Drueke tani është kthyer në Ukrainë për të ndihmuar përpjekjet e forcave ukrainase. Në një intervistë për mediat, ai shpjegoi pse vendosi të largohej nga Alabama dhe të shkonte sërish drejt lindjes.
“Ndihem shumë mirë. E dini. Ukraina është si shtëpia ime e dytë, kështu që është mirë të jem përsëri në shtëpi”, shpjegoi ai. Ai pretendon se nuk është kthyer në luftë dhe se nuk dëshiron t’i afrohet shumë linjave ruse.
“Unë jam një burrë i shënjuar dhe mendoj se kam shansin tim të dytë në jetë. Kështu që nëse më kapin përsëri, do të zhdukem. Herën e parë që erdha, ndjeva se kisha shumë për t’i dhënë ukrainasve, popullit dhe ushtrisë së tyre. Dhe tani ndjej se kam edhe më shumë”, tha ai.
“Tani mund të flas se si të sillem pasi më kapin dhe si të mbetem gjallë nëse më kapin. Kështu që ndjej se kam shumë për t’u dhënë atyre”, shtoi ai.
Drueke, një veteran i luftës së Irakut, iu bashkua një njësie të përbërë nga luftëtarë të huaj që luftonin në anën ukrainase verën e kaluar. Ai u kap së bashku me Andy Huynh, një tjetër veteran ushtarak amerikan. Ata kaluan 105 ditë në robëri derisa u liruan në një shkëmbim të burgosurish me ndihmën e Arabisë Saudite dhe Turqisë.
“Ishte shumë e vështirë. Dua të them, ata na torturuan në mënyra që mendoja se ndodhnin vetëm në filma, por jo, ishte e vërtetë”, kujton ai.
“Më goditi thellë. Më duket qesharake ta them këtë, por në shumë mënyra, unë isha me fat që tashmë kam stresin post traumatik nga Iraku…U futa në situatë pak më të përgatitur, por duke qenë në izolim për një muaj dhe të presësh vdekjen në një burg rus për dy, dy muaj e gjysmë, të jep shumë kohë për të menduar.”, vazhdoi ai.
“Kam mësuar shumë për veten time. Dhe kuptova që kam një shans të dytë në jetë. Shumë herë kam qenë më pak se një sekondë larg vdekjes. Dhe kjo është arsyeja pse përpiqem të bëj gjëra pozitive, kjo është një nga arsyet pse unë u ktheva këtu në Ukrainë. Unë dua të bëj gjëra të mira në jetën tuaj”, theksoi ai.
Ai gjithashtu tregoi se çfarë mendon familja e tij për vendimin për t’u kthyer në Ukrainë.
“Shumë miq dhe familjarë të mi ishin shumë të shqetësuar dhe shumë të shqetësuar për kthimin tim… Këtë herë jam i detyruar të kthehem sepse dua që kjo luftë të përfundojë”, përfundoi ai.
