Loading ...
Nga Joseph Bosco, The Hill
Presidenti Biden ka kërkuar një hetim të origjinës së koronavirusit. Në bazë të këtij hetimi, inteligjenca amerikane duhet të përqendrohet te pikëpyetja më e madhe : A përfitoi Kina nga përhapja shkatërruese e pandemisë si një formë e kufizuar e luftës biologjike kundër kundërshtarëve të saj?
Nocioni nuk është më një ide e pabesueshme ose paranojake, siç ishte portretizuar më parë. Pyetjet dhe provat në rritje kanë hedhur dyshime mbi gjasat që patogjeni vdekjeprurës të jetë përhapur nga kafshët te njeriu, raporton abcnews.al
Shumë qeveri në të gjithë botën kanë hedhur dyshimet se virusi mund të ketë dalë gabimisht nga një laborator në Institutin e Virologjisë Wuhan. Por ky është t vetëm fillimi i hetimit. Gjithashtu ka dyshime rreth sigurisë në laborator dhe raporteve të fundit se disa punonjës ishin infektuar me virus përpara raportit të shifrave zyrtare. Por edhe nëse ky shpërthim do të ishte shkaktuar nga kafshët te njerëzit Pekini nuk do të bënte asgjë për të ndaluar përhapjen e virusit në pjesën tjetër të botës.
Udhëheqësi i Kinës e dinte ose të paktën duhej ta dinte se rezultati i veprimeve të tij do të çonte në përhapjen e virusit përtej kufijve. Ishte mese e qartë se përhapja e virusit në fund të vitit 2019 përkoi me ndryshimet e jashtëzakonshme në disa zhvillime jo shumë të favorshme për regjimin komunist.
Lufta e pashembullt tregtare e administratës Trump i dha një goditje të madhe ekonomisë së Kinës në 2019 dhe kjo ishte vetëm rezultati i Fazës 1 të ballafaqimit. Ish Presidenti Trump thuhet se planifikoi një përshkallëzim gradual të presionit tregtar derisa Kina të detyrohej të bënte ndryshime strukturore në sistemin e saj ekonomik, raporton abcnews.al
Pekini e cilësoi sfidën tregtare të administratës Trump për atë që ishte – një sfidë ekzistenciale dhe një deklaratë e vërtetë e luftës nga Shtetet e Bashkuara, pas dekadave të Kinës duke zhvilluar një Luftë të Ftohtë të re pa përgjigje kundër Perëndimit. Pekini nuk mund të fitonte konkursin tregtar ndërsa Trump ishte i përkushtuar për të rritur nivelin e tij tregtar aq sa ishte e nevojshme për të arritur objektivin e tij në ribalancimin ekonomik.
Me afrimin e zgjedhjeve të vitit 2020, ai ka përsëritur vazhdimisht se ekonomia e SHBA-së në krahasim me Kinën po ia dilte shumë mirë, shpesh duke shtuar se nuk ishte qëllimi i tij të dëmtonte Kinën madje edhe në fushën e betejës, raporton abcnews.al
As Trump kurrë nuk diskutoi publikisht politikën e ristrukturimit ekonomik për Kinën – përkundrazi, ai shprehu admirim për udhëheqësin kinez Xi Jinping. Por Xi sigurisht i dinte politikat e brendshme të koncesioneve ekonomike ndaj Uashingtonit.
Opsionet e përgjigjes së Pekinit ishin të kufizuara. Shndërrimi i konfrontimit në një luftë do të ishte katastrofike për Kinën, duke shkatërruar gjithçka që udhëheqësit e saj kishin ndërtuar për 70 vite. Vendet perëndimore ishin të papërgatitura, pavarësisht nga përvoja e shpërthimeve vdekjeprurëse me origjinë nga Kina. Ekonomitë e tyre pësuan rënie të menjëhershme dhe drastike gjatë gjithë vitit 2020 dhe deri në vitin 2021.
Plaga në ekonominë amerikane i dha fund avantazhit të Trump në dinamikën konkurruese dhe lehtësoi kërcënimin e menjëhershëm ekonomik për Kinën. Rreziku afatgjatë u shty për një kohë të pacaktuar, mbase përgjithmonë. Dhe reformat e tmerrshme politike të brendshme u tërhoqën nga horizonti; Problemi i menjëhershëm i Kinës në Amerikë kishte një zgjidhje.
Një mandat i dytë i Trump do të nënkuptonte ringjalljen e asaj që Pekini e pa të qartë si një agjendë kundër Kinës. Por kthimi i politikës së jashtme Clinton-Obama nën Joe Biden premton një skenar shumë më tërheqës, potencialisht duke përmbysur qasjen e ashpër të Trump. Pekini e bëri të qartë preferencën e tij për Biden-Harris.
Trump ka zhgënjyer madje zemëruar Partinë Komuniste Kineze (CCP), veçanërisht forcimin e marrëdhënieve me aleatët dhe partnerët e SHBA-së duke krijuar më tej një rezistencë shumëkombëshe ndaj lëvizjeve agresive të Kinës.
India dhe Tajvani, ndër vendet e tjera jashtë Amerikës së Veriut dhe Europës, ndajnë të njëjtat vlera demokratike dhe janë pjesë e ideologjive Perëndimore. Tajvani, i cili ka hedhur poshtë një diktaturë anti-komuniste në vitet 1980 dhe ’90, e ka demonstruar çdo ditë që është një vend demokratik model.
India, demokracia më e madhe në botë dhe kombi i dytë më i populluar, ka hedhur poshtë arsyetimin e Pekinit se një komb me një popullsi masive kërkon autoritarizëm për të mbijetuar dhe lulëzuar. Nën tendencat aktuale demografike në të dy vendet, popullsia e Indisë është e destinuar të kapërcejë numrin e Kinës gjatë dy dekadave të ardhshme.
Në veçanti Tajvani arriti të mbajë nën kontroll pandeminë. India zgjati bashkëpunimin e saj si pjesë e Quad me Australinë, Japoninë dhe Shtetet e Bashkuara, dhe siguria dhe ndërveprimi diplomatik i Tajvanit me Uashington u intensifikua nën udhëheqjen e Trump dhe deri më tani është zgjeruar edhe më shumë me Biden.
Pothuajse si një vijë paralele me përvojën e SHBA-së dhe Europës, të dy vendet gjithashtu shënuan shpërthime masive të Covid gjatë javëve të fundit. Nëse këto ngjarje janë thjesht shembuj shtesë të serendipitetit në avantazh të Pekinit, apo diçka shumë më e keqe e lidhur me shpërthimin origjinal të koronavirusit, kjo mund të zbulohet nga inteligjenca e administratës së Biden.
Hetimi nuk duhet të shmanget , edhe nëse do të thotë të akuzosh Pekinin për diçka aq ekstreme sa lufta biologjike. Përktheu Sonila Backa-abcnews.al
