Nga Leontina Nika
“Vargjet e mia kanë lindun gjatë netve t’ni dimni barbar,
T’ni dimni shqiptar.
Nuk pata ngjyrë shkrimi, por I shkrova n’galerë,
Me lot, gjak e me vnerë”
Këto janë disa prej vargjeve që At Zef Pllumi shkroi gjatë viteve të burgut, e ku arriti t’i nxirrte me ndihmën e shokëve. At Zef Pllumi njihet kryesisht për veprën monumentale “Rrno vetëm për me tregue”.
Rishikimi i dorëshkrimeve të tij, ka nxjerr në dritë poezi të panjohura , të cilat janë përmbledhur në një libër nga botimet e Provincës Françeskane Shqiptare .
Përgjegjësi i botimeve at’ Vitor Demaj thotë se në arkivin e personal zbuluam poezi të reja të cilat nuk janë botuar në përmbledhjen “antipoezi për shekullin e njëzetë” ku at’ Zef Pllumi shfaqet me pseudonimin Lis Mali.
“Tash së fundmi kemi botu një shkrim të tij, të veçantë Balada e Lulefrangut… Bëhen krahasime edhe me epiken franceze. I përfundim në vitin 1964.”
Në ballin të librit është vënë ikona e Shën Françeskut për këto arsye.
“Simbol i shpresës por edhe i vuajtjes që ka pas At Zef Pllumi.”
Poezitë e at Zef Pllumit tregojnë botën e madhe të autorit përpjekjet dhe shpresën për të rrëzuar kultin e dhunës dhe për t’i ngritë një monument të madh të dashurisë, e cila është në thelb të zhgunit të Françeskaneve. /abcnews.al/
