20 vite më parë lufta detyroi gjysmën e kombit të marrë rrugëtimin më të afërt dhe më të sigurt, atë drejt Shqipërisë. Dhimbjen e humbjes së shtëpive e mbytën me forcën e dashurisë që gjetën tek ata që i bashkonte gjaku.
Dhe gjaku thirri për ndihmë atë mëngjes të 26-të të këtij nëntori. Ata që dikur hapën dyert, humbën gjithçka në vetëm 30 sekonda ku toka iu dridh nën këmbë.
Nuk u prit apeli për ndihmë, por forcat speciale u nisën drejt Thumanës e Durrësit ku tërmeti mori jetë njerëzish. Dhe kur misioni i kërkim shpëtimit përfundoi dora u shtri tek ata që humbën pronën dhe shpresën.
Çdo ditë nga Durrësi drejt Kosovës autobuzët nisen me dhjetra qytetarë të prekur nga tërmeti. Sofrat dhe zemrat për këta qytetarë janë hapur nga një biznesmen i Lipjanit.
Kur pronën e kanë humbur, mundësinë për të qetësuar shpirtin e mendjen e shohin në Kosovën e afërt.
Të bindur se do të priten mirë, durrësakët kanë marrë familjet për të qenë në gjysmën tjetër të kombit.
