Genz Neziri është një ndër banorët e Thumanës që ka mbërritur ne minutat e parë të katastrofës së 26 nëntorit, tek pallatet e shembura. Ka parë me sytë e tij gjithçka ndodhi aty, që prej fillimit e deri me sot kur Thumana është gërmadhë. Mes dhimbjes Genci rrëfen per “Abc News” skenat e tmerrshme te ditëve që pasuan tërmetin e 26 nëntorit.
Thumana është sot një gërmallë me prigje të larta inertesh që vranë më 26 nëntor, fëmijë, te rinj, gra, burra e pleq. Genc Neziri është banor i Thumanës. Banesa e tij është pak metra larg pallateve ku ndodhi tragjedia. Ka mbërritur i pari për të ndihmuar edhe sepse atje kishte familjarë të tij.
Pas gjashtë ditësh ai është ende shumë i traumatizuar, ka përjetuar me dhimbje çdo sekondë të secilës viktimë nën rrënoja.
Kishte mundur të dilte bashkë me familjet i padëmtuar nga rrënojat e shtëpisë së tij në Thumanë, kur mori një telefonatë nga miku i tij. Ishte nisur me urgjerncë drejt bllokut të pallatëve në Thumanë.
Ka parë njerëz të ngujuar nëpër rënoja, gjysma njerëz në përpjekje për ti mbijetuar përbindëshit me beton e hekur që ishte hedhur pamëshirë mbi ta… ka dëgjuar ulurima fëmijësh grash, djemsh e burrash…
Genci është ende shumë i lënduar për llahtarinë që pa ndër njerëz me të cilët është rritur e ka jetuar në ato anë, por ka parë me sytë e tij se si dy kompani ndërtimi pa asnjë lidhje profesionale me situata të tilla janë caktuar të gërmojnë mbi trupa në pritje që shteti të japë zgjidhej për qytetetarët e tij nën rrënoja.
Nuk do ti largoget kurrë nga mendja thirrja e djemve të familjes Çupi e pamundësia për ti ndihmuar…
Si shumë banorë të tjerë të Thumanës, Genci ishte aty për të ndihmuar këdo gjendej në rrezik por atje në njërin prej pallateve gjendej kushëriri i tij Bujari, bashkë me bashkëshorten dhe djalin…
Ka parë përkushtimin e pashoq të forcave kosovare por edhe atyre greke e të tjera që me profesionalizëm bënë gjithccka për të nxjerrë jetë të shpëtuara nga ato rrënoja.
/abcnews.al
