Si luan një ekip? Shumë e thjeshtë për të thënë mirë apo keq. Nëse doni të jeni të drejtë, duhet të flisni për stilin e lojës. Stili i lojës nuk është gjë tjetër përveç mënyrës se si luan një ekip, nëse preferon kundërsulmin apo kontrollin e topit, nëse shtyn lart apo mbron në zonën e penalltisë dhe të gjitha aspektet e tjera të lojës që janë vënë në praktikë nga ekipet .
Në studimin e stileve të lojës, shifrat mund të na ndihmojnë shumë. A do të thotë të bësh shumë pasime e të mbash topin për një kohë të gjatë dhe të kesh një kontroll të mirë të topit? Çdo trajner ka filozofinë e tij të lojës dhe secila skuadër ka stilin e saj, në të cilën shumë aspekte të tjera i shtohen filozofisë së trajnerit, përfshirë karakteristikat e lojtarëve.
Ajo që shpesh është e gabuar është konsiderimi i përqindjes së posedimit të topit si një numër absolut për të kuptuar se kush e mbizotëroi lojën. Përveç përqindjes së mbajtjes së topit, në analizë duhet të shtohen edhe koha aktuale e lojës, koha e mbajtjes së topit dhe numri i pasimeve, të cilat së bashku me faktorët e tjerë mund ta bëjnë të qartë shpejtësinë e funksionimit lojës. E gjitha kjo, pa hyrë në detaje.
Në këtë grafik, krahasohen përqindjet e kontrollit të topit (me të kuq, grafiku i parë tashmë në raste të tjera) dhe numri mesatar i pasimeve në lojë. Mund të duket e gjitha në rresht, në kuptimin që skuadra që bën më pak posedim bën më pak pasime dhe përkundrazi skuadra që ka më shumë kontroll topi kryen më shumë pasime. Në leximin e kësaj grafiku, duhet t’i kushtoni vëmendje ndryshimeve midis Teutës dhe Bylisit.
Bylisi e kontrollon më shumë topin në përqindje, por kryen më pak pasime sesa Teuta. Kjo do të thotë, se ka shumë të ngjarë, që lëvizja e topit të Teutës është më e shpejtë se ajo e Bylis, ose që lojtarët e Teutës e mbajnë topin midis këmbëve për më pak kohë se Bylis. Ky aspekt, në përgatitje të ndeshjeve, mund të jetë një faktor që mund të ndryshojë një strategji loje. Si zhvillohet zotërimi i topit nga një ekip?
Drejtimi i pasimeve është një element shumë i rëndësishëm në përcaktimin e stilit të lojës së një ekipi. Drejtimet mund të përmblidhen në tre grupe të mëdha: pasimet përpara, anësore dhe prapa. Këtyre mund të shtojmë një grup tjetër, që janë gjuajtjet e gjata. Fushat e gjata ndryshojnë nga pasimet përpara sepse ato bëjnë që skuadra të kalojë shpejt nga njëra anë e fushës në tjetrën dhe të ketë një shkallë suksesi më të ulët se një pasim, edhe nëse ato anashkalojnë drejtpërdrejt të paktën një linjë mbrojtëse.
Në këtë rast nuk kujdesemi për numrin e kalimeve të skuadrave, por kjo statistikë ka për qëllim të jetë vetëm një mënyrë për të treguar se si ekipet menaxhojnë fazën e kontrollit të topit. Për këtë ju do të gjeni përqindjet edhe renditjen për secilën skuadër të Kategorisë Superiore.
Tirana dhe Kukwsi janë skuadrat që bëjnë më shumë pasime mbrapa në Kategorinë Superiore. Nuk është një kontradiktë. Për të ruajtur zotërimin e topit dhe hapjen e hapësirave prapa mbrojtjes kundërshtare, është gjithashtu e rëndësishme. Bylis, Laçi, Vllaznia dhe Teuta janë skuadrat që preferojnë të vertikalizojnë më shumë, mbase duke filluar nga kundërsulmi.
Brenda sistemit të tyre të posedimit të topit, ata kalojnë topin përpara disa herë dhe krijojnë hapësira më të gjata si përqindje. Skënderbeu dhe Partizani, me një përqindje të lartë të pasimeve anësore, afrohen pranë Tiranës dhe Kukësit, duke u përpjekur të afrohen mbrojtjes kundërshtare. / Alarico Rossi – fshf.org
