Nga Mark Temnycky, The Hill
Me pushtimin rus të Ukrainës ekziston një besim në rritje në mesin e disa analistëve ndërkombëtarë se Ukraina duhet të bie dakord për një armëpushim me Rusinë.
Disa thonë se ukrainasit nuk mund ta fitojnë luftën. Të tjerë argumentojnë se një armëpushim do të ngrinte konfliktin, duke supozuar se rusët do ta respektonin marrëveshjen, raporton abcnews.al.
Së fundi, disa thonë se një marrëveshje do të shpëtonte jetë.
Por thirrjet për një marrëveshje të detyruar midis Ukrainës dhe Rusisë bien në vesh të shurdhër.
Së pari, ata injorojnë zërat e ukrainasve. Sipas sondazheve të opinionit publik nga Gallup, Instituti Ndërkombëtar Republikan dhe Instituti Kombëtar Demokratik, shumica e qytetarëve ukrainas besojnë se vetëm një fitore totale e Ukrainës dhe çlirimi i vendit të tyre nga Rusia do t’i japë fund luftës.
Së dyti, thirrjet për negociata paqësore shpërfillin faktin se Rusia ka një histori të shkeljes së armëpushimeve dhe normave ndërkombëtare.
Në këto raste, rusët kanë injoruar kushtet e marrëveshjeve. Në vend të kësaj, ata zgjedhin të ndjekin politika që favorizojnë interesat ruse, duke shpërfillur standardet e vendosura.
Ka disa shembuj të kohëve të fundit ku ka ndodhur diçka e tillë.
Gjatë rënies së Bashkimit Sovjetik, u formuan 15 republika të reja. Një prej tyre ishte Moldavia. Ndërsa ky vend i Europës Lindore u bë i pavarur, pati shqetësime në rritje se Moldavia mund të përpiqet të ribashkohet me Rumaninë, raporton abcnews.al.
Rajoni rusisht-folës i Transnistrisë u alarmua nga një ndjenjë në rritje e nacionalizmit moldav dhe theksoi se do të përpiqej të shpallte pavarësinë e tij nga Moldavia.
Në një konflikt midis qeverisë moldave dhe Transnistria, u vranë 700 njerëz.
Rusia më pas ndërhyri, duke deklaruar se do të shërbente si ndërmjetëse dhe një armëpushim u nënshkrua në korrik 1992 midis qeverisë moldave dhe Transnistrisë. Më pas u raportua se Rusia do të tërhiqte forcat e saj nga rajoni. 32 vjet më vonë, Rusia ende ka trupa në Transnistria, duke shkelur kushtet e armëpushimit.
Diçka e ngjashme ka ndodhur në Gjeorgji. Gjatë Luftës Rusi-Gjeorgji të gushtit 2008, forcat ruse pushtuan provincat gjeorgjiane të Abkhazisë dhe Osetisë Jugore pas përleshjeve midis trupave në këto zona dhe ushtrisë gjeorgjiane.
Qindra u vranë gjatë kësaj lufte dhe Gjeorgjia kërkoi mbështetje nga komuniteti ndërkombëtar për të ndihmuar në fundin e luftës. Franca ndërhyri, duke ndihmuar Gjeorgjinë të arrinte një zgjidhje me Rusinë. Sipas marrëveshjes, Rusia do të tërhiqej nga Abkhazia dhe Osetia e Jugut.
16 vjet më vonë, forcat ruse janë ende në këto dy rajone dhe as kanë ndërmend të largohen, raporton abcnews.al.
Shembulli më i fundit ishte kur Rusia pushtoi për herë të parë Ukrainën në prill 2014. Gjatë kësaj periudhe, forcat ruse pushtuan pjesë të provincave Luhansk dhe Donetsk. Ukraina më pas nisi një operacion për çlirimin e këtyre zonave nga pushtimi rus.
Disa muaj më vonë, Organizata për Siguri dhe Bashkëpunim në Europë ndërhyri, duke nënshkruar Marrëveshjet e Minskut. Marrëveshja u përpoq të vendoste një “zgjidhje paqësore” për konfliktin e Donbas.
Federata Ruse duhej të tërhiqte ushtarët dhe pajisjet ushtarake nga rajoni dhe u zbatua një armëpushim. Rusia, megjithatë, ruajti praninë e saj ushtarake dhe e shkeli armëpushimin në mënyrë të përsëritur.
Deri në shkurt 2022, Federata Ruse deklaroi se Marrëveshjet e Minskut nuk po i shërbenin më qëllimit të tyre dhe nisi pushtimin e saj në shkallë të plotë të Ukrainës.
Këta shembuj në Moldavi, Gjeorgji dhe Ukrainë sugjerojnë se Rusia nuk respekton marrëveshjet e armëpushimit dhe se qëllimi i saj nuk është paqja në rajon.
Përkundrazi, Federata Ruse ngjall kaos në këto vende dhe thjesht përdor armëpushimet për të marrë një avantazh. Me fjalë të tjera, Rusia ka vendosur që rregullat nuk vlejnë për të.
Kjo nuk filloi as me Vladimir Putin. Historia ka treguar se Federata Ruse shkel çdo armëpushim dhe përdor vetëm forcën brutale.
Merrni, për shembull, pushtimin sovjetik të Afganistanit. Në dhjetor 1979, forcat sovjetike pushtuan atë vend në një përpjekje për të mbështetur qeverinë pro-sovjetike.
Për dhjetë vjet, sovjetikët u përballën me kundërshtim të ashpër nga forcat afgane të rezistencës, ku u vranë afro 15,000 ushtarë. Deri në vitin 1988, këto humbje njerëzore dhe financiare detyruan shtetin sovjetik të tërhiqej.
Në dhjetor 1994, qeveria ruse u përpoq të përmbyste qeverinë e Çeçenisë.Për dy vjet, rusët u përpoqën të shkatërronin çeçenët dhe pushtuan kryeqytetin, Grozny. Pastaj ata u përballën me rezistencë të ashpër, duke dështuar të vendosin kontroll të fortë mbi rajonet malore të Çeçenisë, raporton abcnews.al.
Përfundimisht, çeçenët rimorën kryeqytetin e tyre. Mijëra rusë u vranë gjatë luftës, duke çuar në pakënaqësi. Në vitin 1997, ata u tërhoqën nga rajoni dhe nënshkruan një marrëveshje paqeje me çeçenët.
Këta shembuj historikë sugjerojnë se Rusia nuk respekton armëpushimet e ndërmjetësuara nga komuniteti ndërkombëtar për konfliktet që nisin rusët.
Në vend të kësaj, Rusia kërkon të minojë këto marrëveshje, duke gjetur mënyra për të diskredituar efektivitetin e tyre. Federata Ruse nuk e kupton gjuhën e paqes, por dëgjon vetëm fuqinë dhe forcën.
Mësimet nga Afganistani dhe Çeçenia tregojnë se vetëm turpi dhe disfata do ta bëjnë Rusinë të heqë dorë nga një pushtim si ai në Ukrainë.
Rusia nuk do të respektojë asnjë rezultat tjetër. Prandaj, komuniteti ndërkombëtar duhet të bëjë gjithçka që mundet për të ndihmuar Ukrainën të fitojë luftën dhe të mposhtë Rusinë, raporton abcnews.al.
Vetëm atëherë konflikti do të përfundojë.
/abcnews.al
