Shumë prindër mund të besojnë se puthja në gojë me fëmijën është një shenjë intimiteti dhe se ato ofrojnë më shumë rehati dhe lidhje emocionale, megjithatë disa psikologë kanë një mendim tjetër.
Ky gjest i thjeshtë dashurie në fund të fundit mund të ketë efekte negative në zhvillimin e fëmijëve, sepse nxjerr në pah kufijtë e tyre fizikë. Të cilat më pas, do të jetë shumë e vështirë për fëmijën t’ia imponojë dikujt tjetër.
Kufijtë personalë të trupit të fëmijës janë jetik për zhvillimin e tij të shëndetshëm, siç thekson psikologia e njohur, Charlotte Reznick. Puthja e një fëmije në buzë, së bashku me praktika të tjera ndërhyrëse si ushqimi me forcë dhe gudulisja agresive, mund të dërgojnë një mesazh se hapësira e tyre personale është e hapur ndaj pushtimit dhe ata duhet ta durojnë atë. Diçka që do të jetë katastrofike nëse ai më në fund e adopton atë dhe nuk mëson t’i vendosë kufijtë e tij njerëzve të tjerë.
Sindroma e “viktimës”.
Më konkretisht, zakone të tilla prindërore mund të rrisin rrezikun e fëmijës për të zhvilluar një “sindromë të viktimës”, duke çuar në vështirësi për të vendosur kufij dhe për të thënë “jo”. Kundër kësaj praktike shprehen edhe patologët. Puthja transferon bakteret në gojë, të cilat një i rritur me një sistem imunitar më të fortë mund t’i përballojë më mirë. Ndryshe nga fëmijët, të cilët janë më të prekshëm ndaj infeksioneve të dëmshme.
Së fundi, një rrezik tjetër që sjell ky zakon është se fëmijët mund ta ndjekin këtë taktikë edhe te njerëzit e tjerë. Domethënë, ata mund të përfundojnë duke puthur në gojë njerëz të tjerë, të mëdhenj e të vegjël, duke imituar praktikën e prindërve të tyre. Që krijon edhe rreziqe./abcnews.al
