Gjithnjë e më shumë psikologë po flasin kohët e fundit për “përqafimin me forcë” dhe se si ndikon në psikologjinë e fëmijës suaj një kontakt fizik që ai nuk dëshiron ta ‘detyrojë’ ta bëjë, edhe nëse është diçka e pafajshme si një përqafim.
Autori James St. James përmend 4 arsye pse duhet të shmanget “përqafimi i detyruar”:
Fëmija nuk ka kontroll mbi trupin e tij: Secili prej nesh ka zgjedhjen të mos afrohet ose të largohet nga askush. Imagjinoni të jeni të detyruar të përqafoni dikë kur nuk dëshironi ose thjesht nuk keni oreks.
Ai përçon mesazhin se një i rritur mund ta prekë fëmijën sa herë të dojë pa mundur të bëjë ndryshe: Një përqafim i detyruar mund ta bëjë fëmijën të ndihet i turpëruar apo edhe i neveritur, por jo të “përfshihet” dhe të mos thotë asgjë. Pra, ai e pranon atë edhe nëse ndihet keq për të.
Ne anashkalojmë diçka të rëndësishme që ai mund të dëshirojë të na thotë: Ky është sigurisht skenari më i keq, por ky person mund të jetë lënduar, mërzitur, lënduar. Nëse ai i shmanget dikujt sistematikisht, le ta pyesim me qetësi pse nuk dëshiron ta përqafojë.
Mesazhi shkon se të afërmit nuk mund të abuzojnë me një fëmijë: Fatkeqësisht, shumica e rasteve të dhunës apo abuzimit seksual ndaj të miturve vijnë nga njerëz të afërt me familjen. Nëse fëmija ynë nuk ndihet rehat duke përqafuar dikë, është mirë të mos e detyrojmë por t’i përcjellim mesazhin se është përgjegjës për trupin e tij.
Fëmijët nuk janë miniaturë e vetes sonë, ata kanë personalitetin dhe ritmet e tyre.
“Përqafimi i detyrueshëm” mund të duket i pafajshëm por është mirë ta lëmë fëmijën tonë të vendosë vetë për trupin e tij dhe kur ndihet rehat të përqafojë dikë./abcnews.al
