Që nga përfundimi i Luftës së Dytë Botërore, antibiotikët kanë trajtuar me sukses një gamë të gjerë të infeksioneve bakteriale.
Por antibiotikët nuk funksionojnë kundër viruseve. Antiviralët përdoren kundër viruseve, të cilët janë shumë më të vështirë për tu zhvilluar.
Sfida kryesore është se viruset përdorin qelizat tona për tu shumëfishuar.
Që nga shpërthimi i pandemisë së koronavirusit, studiuesit dhe kompanitë e ilaçeve kanë luftuar për të gjetur një antiviral që mund të trajtojë SARS-CoV-2, virusin që shkakton COVID-19, shkruan The Conversation.
Pse ka kaq pak antiviralë? Përgjigja varet nga biologjia, dhe veçanërisht tek fakti që viruset përdorin qelizat tona për tu shumuar. Kjo e bën të vështirë për të vrarë virusin pa vrarë qelizat tona në proces.
Dallimet midis qelizave njerëzore dhe baktereve
Dallimet midis qelizave bakteriale dhe njerëzore janë ato që e bëjnë të mundur zhvillimin e antibiotikëve.
Bakteret janë forma të vetë-përmbajtjes së jetës që mund të jetojnë në mënyrë të pavarur pa një organizëm pritës. Ato janë të ngjashme me qelizat tona, por gjithashtu kanë shumë karakteristika që nuk gjenden tek njerëzit, raporton abcnews.al
Për shembull, penicilina është efektive sepse ndërhyn në ndërtimin e murit të qelizës bakteriale. Muret e qelizave janë bërë nga një polimer i quajtur peptidoglikan. Qelizat njerëzore nuk kanë një mur qelizor ose ndonjë peptidoglikan. Pra, antibiotikët që parandalojnë bakteret mund të frenojnë bakteret pa dëmtuar njeriun që merr ilaçin. Ky parim njihet si toksiciteti selektiv .
Viruset përdorin qelizat tona për t’u shumuar
Në dallim nga bakteret, viruset nuk mund të përsëriten në mënyrë të pavarur jashtë qelizës pritëse. Ekziston një debat nëse ata janë vërtet organizma të gjallë. Vrasja e viruseve është e lehtë. Mbajtja e qelizave pritëse gjallë është pjesa e vështirë.
Një ndërlikim tjetër është se viruset ndryshojnë nga njëri-tjetri shumë më tepër sesa bakteret. Bakteret të gjitha kanë gjenoma të ADN-së me dy fije dhe përsëriten në mënyrë të pavarur duke u zmadhuar dhe më pas duke u ndarë në dy, të ngjashme me qelizat njerëzore, raporton abcnews.al
Duhet të gjejmë se çfarë e bën SARS-CoV-2 kaq unik. Një vaksinë për COVID-19 mund të jetë e vështirë për t’u krijuar.
Testimi i antiviraleve për të gjetur një që mund ta trajtojë në mënyrë efektive COVID-19 mbetet një qëllim i rëndësishëm.
Shumë varet nga njohja e ndërlikimeve të virusit SARS-CoV-2 dhe ndërveprimet e tij me qelizat njerëzore.
Nëse studiuesit mund të identifikojnë elemente unike në mënyrën se si mbijeton dhe përsëritet virusi ne mund të shfrytëzojmë këto pika dobësie dhe të bëjmë një trajtim antiviral efektiv.
Suksesi i ilaçeve antivirale
Sidoqoftë, ekzistojnë pika dallimi midis njerëzve dhe viruseve, dhe shfrytëzimi i tyre ka çuar në një sukses. Një shembull është gripi A, i cili është një formë e gripit.
Gripi A pasi të futet në qelizat tona, virusi duhet të “zhvishet”, duke hequr shtresën e saj të jashtme për të lëshuar ARN-në e tij në qelizë.
Një proteinë virale e quajtur proteina matricë-2 është thelbësore për këtë proces, pasi çliron ARN-in virale nga grimca e virusit. Pasi ARN-ja virale lëshohet brenda qelizës, ajo transportohet në bërthamën e qelizës duke u përhapur, raporton abcnews.al
Por nëse një ilaç bllokon proteinën matricë-2, ARN virale nuk mund të dalë nga grimca e virusit për të arritur në bërthamën e qelizave, ku shumohet. Pra, infeksioni ngec. Amantadina dhe rimantadina ishin ilaçet antivirale që synonin proteinën matricë-2.
Zanamivir (Relenza ) dhe oseltamivir (Tamiflu) janë ilaçe më të reja që gjithashtu kanë pasur sukses në trajtimin e pacientëve të infektuar me grip A ose B. Ato bllokojnë një enzimë kryesore virale, duke penguar futjen e virusit në qeliza, duke ngadalësuar përhapjen e infeksionit brenda trupit.
Çfarë e bën SARS-CoV-2 unik?
Një vaksinë COVID-19 mund të jetë e vështirë për t’u krijuar . Pra, testimi i antiviraleve për të gjetur një vaksinë që mund të trajtojë në mënyrë efektive COVID-19 mbetet një qëllim i rëndësishëm.
Kjo varet nga njohja e ndërlikimeve të virusit SARS-CoV-2 dhe ndërveprimet e tij me qelizat njerëzore. Nëse studiuesit mund të identifikojnë elemente unike në mënyrën se si mbijeton dhe përsëritet, ne mund të shfrytëzojmë këto pika dobësie dhe të krijojmë një trajtim efektiv antiviral./abcnews.al
