Nga Mark O’Connell, The Economist
Prindërimi është si projekt për ti udhëzuar në rrugën e duhur fëmijët. Prindërit, duke rritur fëmijët e tyre, shpesh nuk mendojnë për mënyrën se si duhet të sillen por veprojnë sipas intuitës dhe përvojës së jetës. Kështu, çdo familje ndjek një stil të veçantë prindërimi. Sjellja prindërore ka një ndikim të madh në mënyrën se si fëmijët zhvillohen duke qenë mjaft të rëndësishëm në suksesin e tyre në të ardhmen.
Fëmijët ndikohen nga qëndrimi i prindërve, qoftë pozitivisht apo negativisht. Sjellja prindërore është jetike, sepse parashikon se si fëmijët performojnë në fushën e zhvillimit psikosocial, performancës akademike, marrëdhënieve sociale dhe sjelljes ndaj problemeve.
Në imagjinatën time unë jam një baba i qetë, shumë argëtues, pak autoritar, Realiteti është se unë përdor telefonin shumicën më të madhe të kohës dhe irritohem shumë lehtë nga provokimet e pakuptimta. Mendoj për këtë më shpesh në momentet kur vë re mungesën më të madhe midis llojit të prindit që dua të jem dhe realitetit se si jam. Kjo nuk është ndryshe nga hendeku midis idealeve dhe realiteteve në fusha të tjera të jetës sime – punë, martesë, miqësi, raporton abcnews.al
Një ditë po përpiqesha të bindja djalin tim që të hante mëngjesin dhe të vishej që të mund të ikte në shkollë, por ai ishte duke ngacmuar motrën e tij. Dhe në moment i bërtita. Ishte gruaja ime që më vuri në dukje hendekun midis idealit dhe realitetit. Më tha se tregohesha tepër i ashpër dhe i kërkova falje djalit tim menjëherë.
Dhe gjithë ditën ndihesha shumë keq për çfarë kishte ndodhur. Një nga aspektet më sfiduese të të qenit prind është vetëdija se çdo gjë që thoni dhe bëni mund të ketë një efekt të qëndrueshëm tek fëmija juaj.
Ajo që është e rëndësishme është që të gjithë prindërit të tregohen të kujdesshëm me fëmijët sidomos gjatë adoleshencës. Problemi nuk është kryesisht vetë sjellja. Por shpeshherë fëmijët bëjnë veprime të pamenduara. Një ditë, vajza ime urinoi në dysheme dhe filloi të qeshte sikur asgjë të mos kishte ndodhur. Një ditë tjetër kafshoi vëllain e saj dhe kur e pyeta më tha se i kishte pëlqyer.
Në moment po më vinte për të qeshur, por e qeshura shihet si një miratim i sjelljes së keqe, e cila mund ta çojë atë të bëjë gjëra edhe më të këqija. Ankthi i të qenit prind është ankthi i gjithçkaje që ka rëndësi. Çdo fjalë e ashpër, çdo shaka, çdo dështim për të treguar interes të mjaftueshëm për një vizatim me ngjyra ose për një konstruksion Lego, ka peshën e saj.
Megjithatë, nuk mund të mos mendoj se mund të ketë një të metë strukturore paradoksale në këtë qëndrim ndaj prindërimit. Fatmirësisht, një fëmijë nuk është një fletë e zbrazët, një automat për t’u programuar me çfarëdo vlere apo neuroze, çfarëdo kuptimi apo keqkuptimi të botës, që mund ti japë një prind, qëllimisht ose jo.
Ekziston një iluzion ngushëllues se prindërit mund të kontrollojnë dhe të ndikojnë në jetën e fëmijëve të tyre. Dhe ne të gjithë e dimë se kjo nuk është e vërtetë. Disa prindër u kushtojnë pak ose aspak vëmendje fëmijëve të tyre. Disa prindër janë kaq të zënë për të ndërtuar karrierën dhe për të fituar para, sa ata tërësisht neglizhojnë dhe injorojnë fëmijët e tyre.
Por sigurisht ka edhe nga ata prindër që shqetësohen më shumë seç duhet për fëmijët e tyre.
Por çfarë ndodh nëse kalojmë kufirin nga të qenit prind i përfshirë dhe mbështetës në të qenit tepër kontrollues dhe mbrojtës?
Prindërit autoritarë janë pikërisht ata prindër të cilët kanë kërkesa dhe standarde shumë të larta për fëmijët e tyre, por janë të ftohtë dhe të largët ndaj nevojave emocionale të fëmijës. Dhe kjo në shumicën e situatave do të largojë fëmijët nga ju.
Prindërit shpesh gabojnë duke menduar se të qenit të ashpër me fëmijët i bën ata më të fortë. Disa të tjerë bëhen autoritarë sepse kanë frikë se “fëmija merr rrugë të gabuar”. Ata mendojnë se të jesh i ashpër me fëmijën e edukon atë me disiplinë dhe i ndalon të bëjnë gabime.
Disa studime kanë gjetur të dhëna kontradiktore se fëmijët e rritur nga prindër autoritarë kanë rezultate më të mira mësimore. Megjithatë kjo ka një kosto shumë të lartë, pasi këta fëmijë kanë janë më të rrezikuar të shfaqin sjellje depresive.
/abcnews.al
