Sigurisht, për popullin e gjerë, ideja e thjeshtë se dikush do të përpiqej të rrëzonte Vladimir Putinin me një grusht shteti ushtarak dukej si një shaka e keqe. Presidenti rus, i njohur për “mjeshtërinë” e tij diplomatike, kishte profilin e ndoshta liderit më të fortë në botë.
Ai që askush nuk guxonte ta vinte në dyshim. Dhe tani, ish-kuzhinieri i tij, Yevgeny Prigozhin arriti t’i afrohej Kremlinit me vetëm 25,000 burra.
Po, ai dështoi, por çfarë mund të nënkuptojë e gjithë kjo për të ardhmen e Rusisë dhe, rrjedhimisht, të botës?
Duket si një oksimoron, por ata që duket se janë më të shqetësuar për “paqëndrueshmërinë” e pushtetit të Putinit në Rusi janë liderët e BE-së. Dhe kjo sepse ata shohin se pas grushtit të dështuar, ka shumë që “mirëpresin” një përparim i ri drejt Moskës.
Navalny, lideri i opozitës jo rastësisht thotë se rreziku i luftës civile qëndron mbi Rusinë. As oligarkët si Vladimir Potanin dhe Arkady Rotenberg, por edhe fëmijët e Lukashenkos, me avionët e tyre privatë u larguan nga Rusia dhe Bjellorusia për në Baku, Halicarnassus dhe Stamboll.
Putini mund të përpiqet të rivendosë gjithëfuqinë e tij, por rruga përpara tij nuk është e shtruar. Dhe sigurisht, kjo rrugë kalon edhe përmes Ukrainës. Nuk janë vetëm armiqtë e tij. Presidenti rus ka përballë, për shembull, edhe qytetarë të thjeshtë rusë, të cilët në të njëjtën kohë janë në anën e tij, raporton abcnews.al.
Si mund të ndodhë kjo?
“I dashur Vladimir Vladimirovich”. Kështu fillon mesazhi i drejtuar personalisht nga nënat dhe gratë e burrave të Batalionit 247 të ushtrisë ruse të vendosur në Stavropol, duke i shpjeguar atij se njerëzit e tyre po bëjnë një betejë të pabarabartë pa furnizime dhe armë kundër të mercenarëve.
Është një mesazh thellësisht emocionues, i lexuar nga një vajzë e re që ka dhjetëra gra të tjera pas saj.
“Na ndihmoni ta kuptojmë këtë situatë. Na jepni një shans për të shpëtuar burrat tanë, baballarët dhe vëllezërit tanë. Ne ju mbështesim”.
Ky mesazh nuk është ai që Putini mund t’i përgjigjet me një operacion “tronditjeje dhe frikësimi”, ku ai mund të tregojë grushtat e tij. Këtu, ai duhet të veprojë më diplomatikisht, ose nëse dëshironi, më emocionalisht.
Pikërisht e kundërta e asaj që bën në të gjitha organet e sigurisë dhe në të gjitha qendrat e pushtetit dhe vendimmarrjes. Presidenti rus mund të ndalojë njerëzit e Prigozhin dhe Wagner, siç ra dakord Lukashenko, por kjo nuk do të thotë se askush nuk do të paguajë.
“Gjenerali i Armagedonit”, Sergei Surovikin, i cili është arrestuar për atë që nuk bëri gjatë kryengritjes, nuk do të jetë i vetmi. Jo rastësisht, Putini ngarkoi FSO-në e fuqishme, agjencinë që ruan “kutinë e zezë” në rast lufte bërthamore dhe që është roja elitare e presidentit (që numëron rreth 50,000 burra).
“Pse nuk i ndaluat? Pse refuzuat të hapni zjarr? Pse nuk i mbrojtët pozicionet tuaja? Pse u dorëzuat? Ku ke qene?” Këto janë vetëm disa nga pyetjet që hetuesit e FSO-së u bëjnë jo vetëm forcave të larta ushtarake, policore dhe forcave të tjera të sigurisë, por edhe oficerëve të rangut më të ulët, si dhe zyrtarëve lokalë.
Shërbimi do të marrë në pyetje dhe do të gjykojë se cilët janë besnikët, cilët janë tradhtarët.
Eleminimi
Pastrimi tani fillon dhe do të jetë shumë i ashpër, duke pasur parasysh se disa nga ata që u morën në pyetje u akuzuan gjithashtu për ruajtjen e arsenalit masiv bërthamor të Rusisë.
Megjithatë, ndër ata që vrapuan për t’i shpëtuar të parët nga situata e pakëndshme dhe potencialisht shumë e rrezikshme, ishte elita ruse, me disa nga oligarkët të parët.
Ishte, mund të thuhet, vala e dytë e eksodit.
E para erdhi me vendosjen e sanksioneve nga SHBA dhe BE, kur oligarkët rusë, njerëz në rrethin e Putinit, u përpoqën të shpëtonin pasuritë e tyre nga “ngrirja” dhe konfiskimet (si Leonid Nezvlin, i cili iku në Izrael dhe madje hoqi dorë nga shtetësia ruse).
Tani, sigurisht, fluturimet e avionëve privatë luksozë nuk kishin për qëllim të shpëtonin prona, por jetë.
Nga njëra anë, biletat për fluturimet ndërkombëtare ishin aq të kërkuara në orët e para pas rebelimit të Ëagnerit, saqë çmimet e tyre u rritën jashtëzakonisht shumë. Dhe nga ana tjetër, avionët privatë të oligarkëve fluturuan në vende të tjera.
Ata u treguan aleatë jo të besueshëm duke braktisur aleatin e tyre, sipas shumë njerëzve. Përgjigja është se avionët presidencialë u ngritën siç dikton protokolli i sigurisë dhe se sipas Kremlinit Vladimir Putin nuk ishte në asnjë prej tyre.
Megjithatë, ajo që bie në sy është se, sipas Flightradar24, avionët privatë të dy prej oligarkëve më të fuqishëm të Rusisë dhe më të afërt me Putinin u fluturuan të shtunën pak pasi Wagner mori kontrollin e Rostov-on-Don dhe u nis për në kryeqytetin rus, ata u nisën për në Turqi dhe Azerbajxhan, raporton abcnews.al.
Avioni i parë që u ul nga Moska në Baku ishte Bombardier BD700 me identifikuesin RA-735555. I përket asaj që shumë e konsiderojnë kreun e “rrethit të Shën Petersburgut”, ish-partnerit të xhudos të Vladimir Putin, prodhuesit Arkady Rotenberg.
Rothenberg, me një pasuri që i kalon 3.5 miliardë dollarë dhe një prani të fortë në Rusi, konsiderohet si “truproja” më e ashpër (biznesi) e Putinit.
E dyta, një Gulfstgream G650 me identifikues RA-11005 që fluturoi nga Moska në Stamboll, i përket Vladimir Potanin.
Njeriu i dytë më i pasur në Rusi, me një pasuri të vlerësuar prej 23.7 miliardë dollarë, një aksioner kryesor në gjigantin e minierave Norilsk Nickel, nuk ka nevojë për prezantim.
As, sigurisht, nuk kemi nevojë të përmendim marrëdhëniet e tij me Putinin. Ajo që duhet shpjeguar, megjithatë, është se përse disa nga oligarkët dhe mbështetësit më të fuqishëm të Vladimir Putin u larguan nga vendi, nëse mund të konfirmohet se ata ishin në avionët e tyre , në momentin më të vështirë për presidentin rus, raporton abcnews.al.
Ata që duan të marshojnë në Moskë
Pak ditë më parë, BE-ja paralajmëroi zyrtarisht se Rusia është bërë “e paqëndrueshme dhe më e rrezikshme” pas rebelimit jetëshkurtër të Prigozhin. Siç shpjeguan presidentja e Komisionit Ursula von der Leyen dhe kreu i diplomacisë europiane, Josep Borrell, lëvizja e Ëagner në Moskë e ekspozoi Presidentin Putin si më të dobët sesa mendohej më parë.
“Një Putin më i dobët është një rrezik më i madh,” tha Borrell, ndërsa von der Leyen vuri në dukje se “pasgoditjet e kryengritjes së Ëagner janë ende duke vazhduar”.
Por ajo që zyrtarët europianë nuk thonë është se lehtësia me të cilën forca mercenare pushtoi një qytet rus dhe u zhvendos drejt Moskës, jo vetëm që tregoi dobësi në sistemin e Putinit, por gjithashtu u dha ide dhe kurajo “përshtatësve” të tjerë të pushtetit në Rusia dhe armiqtë e presidentit rus.
Disa prej tyre, ndonëse dukshëm më pak të fuqishëm se Wagner-i dhe që tashmë kanë tentuar pa sukses për të pushtuar qytete në kufirin ruso-ukrainas, tani kanë filluar të diskutojnë më hapur mundësinë e kaosit civil në Rusi, raporton abcnews.al.
I njohur me pseudonimin “Cezari”, lideri i “Legjionit të Çlirimit të Rusisë” (i caktuar si organizatë terroriste në Rusi) i cili së bashku me “Batalionet Vullnetare Ruse” po kryen sulme ushtarake në Rusinë perëndimore për të rrëzuar Putinin, thotë në një artikull që Prigozhin vërtetoi se “është e lehtë të përparosh në Moskë me pak ushtarë dhe ta rrëzosh atë”, pasi askush nuk e mbështet më.
Ai madje thotë se Prigozhin mund të ketë armë bërthamore në duart e tij. Dhe ai po lëshon një “thirrje” për ushtrinë në detyrë aktive për t’u bashkuar me ta,
Së pari. Kaosi në Rusi paralizoi shtetin në më pak se një ditë. Ushtria ruse dhe strukturat de facto të pushtetit pushuan së ekzistuari si një entitet i vetëm dhe nuk ofruan rezistencë.
Fuqia e Putinit dhe fati i arsenalit të tij bërthamor ishin në balancë. Prigozhin u tërhoq, por ekziston mundësia që një armë bërthamore të jenë në duart e tij.
Kjo situatë mund të përsëritet në çdo kohë. Dhe atëherë, të gjitha traktatet dhe marrëveshjet për mospërdorimin e armëve bërthamore do të humbasin kuptimin e tyre dhe kërcënimi i përdorimit të tyre do të jetë vërtet real.
Së dyti. Luftoni jo me numra, por me aftësi. Miliona ushtarë dhe qindra mijëra tanke nuk nevojiten për të rrëzuar Putinin.
Mjaftojnë disa dhjetëra mijëra luftëtarë të stërvitur mirë dhe të motivuar. Siç tregoi udhëtimi i Prigozhin, nuk ka asnjë ide për një sistem sigurie rus, dhe agjencitë e zbatimit të ligjit janë në gjendje vetëm të prishin demonstratat.
Ku ishin FSB-ja, policia, Garda Kombëtare dhe shërbimet e sigurisë ushtarake në këtë kohë? Ata u tërhoqën dhe u përpoqën të mos shihnin se çfarë po ndodhte.
Së treti. Mosmarrëveshja u zgjidh përfundimisht me Lukashenkon që shpëtoi Putinin dhe e ndihmoi atë të qëndronte në pushtet.
Roli i Kinës
Megjithatë, ajo që është e sigurt është se pas kryengritjes së dështuar të Ëagnerit, Vladimir Putin vazhdon të ketë një mik dhe aleat të mirë: Arsyeja për liderin kinez Xi Jinping, i cili gjithashtu duket i tronditur nga ajo që ndodhi në Rusi, aq më tepër që ai vetë është një mbështetës i fuqishëm, por fanatik i grushtit të hekurt.
Po, Pekini qëndroi i heshtur ndërsa ngjarjet u zhvilluan, por në fund të fundit lidhjet midis Kinës dhe Rusisë do të mbeten të forta. Por analistët si studiuesja e Kolumbisë, Liz Ëishnick, thonë se zyrtarët kinezë tani janë më të kujdesshëm ndaj Putinit, elitës ruse dhe dobësive të sistemit rus, raporton abcnews.al.
Kjo ndodh sepse, shpjegojnë ata, një Putin më i dobët do të jetë më pak i dobishëm për Kinën dhe më pak i aftë për të çuar përpara qëllimet e tyre të përbashkëta.
/abcnews.al
