Tetë presidentë amerikanë kanë vdekur gjatë kohës që ishin në detyrë. Katër prej tyre u vranë në atentate dhe katër të tjerët vdiqën nga sëmundje. Në këtë ditë, 4 Prill 1841, vdiq i pari prej tyre, William Henry Harrison.
Harrison lindi në një familje të pasur në Virxhinia, vetëm pak vite para se SHBA të fitonin pavarësinë. Duke qenë se ishte më i vogli nga shtatë fëmijët, ai nuk kishte një trashëgimi të madhe familjare, për këtë arsye vendosi të ndërtonte një karrierë në ushtri. Në vetëm 28 vjeç, ai u bë guvernator i Territorit Indian, i cili përfshin territorin e Ohajos, Indianës dhe Wisconsin-it të sotëm. Ai udhëhoqi disa fushata ushtarake kundër indianëve dhe ishte gjithmonë fitimtar, megjithëse vetë historianët amerikanë do të pranojnë se ai gjithmonë luftoi kundër një ushtrie dukshëm më të vogël se e tij.
Pas një karriere të suksesshme ushtarake, Harrison iu drejtua politikës dhe popullariteti i tij e çoi atë në Kongres dhe Senatin e SHBA. Zgjedhjet në të cilat Harrison do të marrë pjesë si kandidat i Partisë Whig, një parti relativisht e re që doli si opozitë ndaj Partisë Demokratike në pushtet.
Është e rëndësishme të theksohet se kjo është një fazë e re në historinë amerikane. Në vitet 1840, politikanët dhe emrat e shquar nga Lufta Amerikane për Pavarësi nuk janë më aktivë. Emigracioni po rritet, gjithnjë e më shumë qytetarë amerikanë kanë të drejtën e votës, ndaj presidenti i ardhshëm amerikan pritet të jetë dikush nga populli.
Ekipi rreth William Harrison e kuptoi këtë dhe filloi një fushatë politike që hoqi plotësisht elementët e pasurisë nga biografia e Harrison.
Përveç kësaj, historianët amerikanë e përshkruajnë fushatën e tij si shumë të ngjashme me fushatat politike moderne. Ai shpiku sloganin: “Tippecanoe and Tyler, too“, i cili konsiderohet të jetë slogani i parë në historinë e një fushate presidenciale amerikane.
Harrison dhe ekipi i tij shtypën kriklla me ngjashmërinë e tij, vendosën postera të tij duke pirë musht në fshatin amerikan, por gjithashtu shpikën këngë të shumta që në fakt ishin një lloj himni për karrierën e tij të suksesshme ushtarake.
Fushata e Harrison ishte e suksesshme dhe ai u bë presidenti i nëntë i SHBA-së më 4 mars 1841. Ai mbajti një fjalim inaugurues plot dy-orësh. Ai foli se si do të ishte një president modest dhe i mirë për të gjithë, por ndërsa po thoshte këtë, filloi një stuhi. Era e fortë dhe shiu nuk e ndërprenë fjalimin e Harrison. Pa asnjë ombrellë apo mushama, ai mori pneumoni.
Ai vdiq më 4 prill 1841, pikërisht një muaj pas fjalimit të tij inaugurues, nga pneumonia. Edhe sot e kësaj dite, ai mbahet mend si presidenti me mandatin më të shkurtër dhe fjalimin më të gjatë. Të gjithë ata që janë pas tij do të përpiqen të shkurtojnë fjalimin e tyre, por edhe të mos harrojnë të marrin një ombrellë atë ditë./abcnews.al
