Ngrohja globale shkatërron akullit që iu deshën 20 shekuj për t’u formuar në Everest, në vetëm 25 vjet

schedule12:08 - 4 Shkurt, 2022

schedule 12:08 - 4 Shkurt, 2022

Ndryshimet klimatike kanë sjellë pasoja në akullnajat e malit më të lartë në botë, ku çdo vit duket se humbet vlerë një dekadë.

Mediat e huaja kanë publikuar gjetjet e fundit të bëra në këtë drejtim që shërbejnë si një paralajmërim se shkrirja e shpejtë e akullnajave në disa nga pikat më të larta të Tokës mund të sjellë përkeqësim të ndikimeve klimatike, duke përfshirë ortekët më të shpeshtë dhe tharjen e burimeve të ujit nga të cilat rreth 1.6 miliardë njerëz në vargmalet malore.

Akulli që iu deshën rreth 2000 vjet për t’u formuar në akullnajën e Colit Jugor është shkrirë në rreth 25 vjet, që do të thotë se është zvogëluar rreth 80 herë më shpejt se sa është formuar.

Ndërsa shkrirja e akullnajave është studiuar gjerësisht, pak vëmendje shkencore i është kushtuar akullnajave në pikat më të larta të planetit, argumentojnë studiuesit në studimin e botuar në Nature Portfolio Journal Climate and Atmospheric Science.

Një ekip shkencëtarësh dhe alpinistësh, duke përfshirë gjashtë nga Universiteti i Maine, vizituan akullnajën në vitin 2019 dhe mblodhën mostra nga një bërthamë akulli 10 metra e gjatë. Ata instaluan gjithashtu dy stacione më të larta automatike të motit në botë për të mbledhur të dhëna dhe për t’iu përgjigjur një pyetjeje: A ndikohen akullnajat më të paarritshme të Tokës nga ndryshimet klimatike të lidhura me njerëzit?

“Përgjigja është një po e fortë dhe shumë domethënëse që nga fundi i viteve 1990”,  ka thënë një nga studiuesit.

Ndër të tjera nga të dhënat që ato kanë grupuar pohojnë se gjetjet jo vetëm që konfirmuan se ndryshimet klimatike me burim njerëzor arritën pikat më të larta në Tokë, por gjithashtu po prishnin ekuilibrin kritik që ofrojnë sipërfaqet e mbuluara me borë.

Hulumtimi tregoi se sapo akulli i akullnajës u ekspozua, ai humbi rreth 55 metra akull në një çerek shekulli. Studiuesit vërejnë se akullnaja është shndërruar në një grumbull dëbore ndërsa supozohet se ndryshimi mund të ketë filluar që në vitet 1950. Por humbja e akullit ka qenë më intensive që nga fundi i viteve 1990.

Ky shndërrim në akull do të thotë se akullnaja nuk mund të reflektojë më rrezatimin nga dielli, duke e bërë shkrirjen e saj më të shpejtë./abcnews.al