Festivali i Këngës Eurovision, i njohur zakonisht si ESC ose thjesht Eurovision, filloi në 1956 dhe që atëherë është bërë shfaqja më e madhe muzikore në botë. Më poshtë do të gjeni faktet në lidhje me një nga ngjarjet më të njohura televizive në Europë, e cila njihet po aq për stilin e saj sesa muzika pjesëmarrëse.
- Eurovision ka rrënjë klasike.
Kur Eurovision u transmetua për herë të parë, vetëm artistë solo ishin të lejuar të konkurronin dhe secili artist u shoqërua nga një orkestër me 24 pjesë e udhëhequr nga Fernando Paggi, shumë larg nga muzika pop që ESC ka sot, shkruan abcnews.al.
- Eurovision filloi me zviceranët.
Zvicra fitoi konkursin e parë në Eurovision dhe gjithashtu zhvilloi ngjarjen. Kur e dëgjon mund të duket e dyshimtë, por është e vërtetë.
Këngëtari zviceran Lys Assia fitoi në shtëpi me këngën në gjuhën frënge “Refrain”. Ndërsa disa nga konkurentët që priteshin të fitonin atë vit ishte Belgjika, ” Messieurs les noyés de la Seine” dhe “Im Wartesaal Zum Großen Glück ” të Gjermanisë.
- Sipas rregullave të Eurovision, asnjë këngë nuk mund të zgjasë më shumë se tre minuta dhe asnjë kafshë nuk lejohet në skenë.
Rregullat zyrtare për të garuar në Konkursin e Këngës Eurovision ndryshojnë gjithmonë, por disa mbeten të njëjta që nga fillimi: Nuk ka këngë mbi tre minuta, as këngë të publikuara më parë komercialisht (dmth pa reklamë). Jo më shumë se gjashtë vetë në skenë në të njëjtën kohë dhe pa kafshë të gjalla. Në vitin 1990, u dekretua që të gjithë interpretuesit të ishin mbi moshën 16 vjeç, gjë që e bën këngëtaren belge Sandra Kim, e cila ishte 13 vjeç në 1986 kur mori çmimin, e cilësuar përgjithmonë si fituesja më e re e historisë në Eurovision, shkruan abcnews.al.
- Fitimi i Eurovision vjen me përgjegjësi.
Vendi që fiton çdo vit Eurovision duhet të presë konkursin vitin e ardhshëm. Kjo do të thotë si për shembull, Suedia, artisti i vitit 2015, këngëtari i muzikës pop Måns Zelmerlöë, fitoi me “Heroes” në Vjenë, priti Eurovizionin e 61-të në Stokholm, shkruan abcnews.al.
- Argëtimi në Eurovision nuk është gjithmonë i kufizuar vetëm në vendet europiane.
Australia garoi në vitin 2015, si një festë e vetme e 60-vjetorit të konkursit dhe një dremitje e temës së atij viti, “Ndërtimi i urave”. Ky ishte një lajm i mirë për ta, pasi për dekada me radhë, vendi-kontinenti ka pasur një bazë të madhe të kultit në Eurovision.
- Një fitues i Eurovision u bë deputet në parlamentin ukrainas.
Pjesëmarrësja e Ukrainës në vitin 2004, Ruslana, solli në shtëpi një fitore për ish republikën Sovjetike dhe këngëtares iu dha më pas një vend si deputete në parlamentin e vendit disa vjet më vonë. Një nga artistet më të suksesshme në historinë e Ukrainës, Ruslana, një pianiste, këngëtare dhe aktore, më vonë u emërua si “Heroina i Ukrainës”; ajo shërbeu gjithashtu si ambasadore e vullnetit të mirë të UNICEF-it në vend.
- E dyta në Eurovision është e barabartë me të fundit, me sa duket.
Asnjë fitues i Eurovision nuk ka dalë kurrë i dyti në listë, quhet ” Mallkimi i Numrit Dy”. Pra, nëse jeni i dyti, nuk po fitoni, ose kështu duket.
- Eurovision përdor shumë drita.
Në vitin 2009, seti për finalen e Eurovision në Moskë përdori 30 përqind të furnizimit në botë të ekraneve LED, sipas BBC. Ai gjithashtu përfshiu një shfaqje të pazakontë që shfaqte duetin rus duke performuar me Korin e Ushtrisë së Kuqe dhe një tank ushtarak të ndritshëm rozë.
- Irlanda është një fituese e madhe në Eurovision.
Irlanda është vendi më i lartësuar deri më tani, me shtatë fitore totale. Tjetra është Suedia me gjashtë fitore, pastaj Luksemburgu, Franca, Hollanda dhe Mbretëria e Bashkuar me nga pesë fitore.
- Norvegjia nuk është një fituese e madhe në Eurovision.
Duke u renditur në krye të listës së vendeve më të zhvilluara të botës, Norvegjia në përgjithësi nuk ka shumë për të ardhur keq, por ju mund të ndjeheni keq për ta kur të mësoni rezultateve e tyre të vazhdueshme dhe spektakolare të Eurovision. Kombi Skandinav ka ardhur “i vdekur” në 10 pjesëmarrjet e fundit dhe ka shënuar pikë shumë negative jo një herë, por katër herë. Pjesëmarrja e tyre në vitin 1980 ishte një këngë proteste për një hidrocentral, kështu që… mbase ata i kanë merituar këto pozicione atë pak. Megjithatë, ana pozitive është se ata kanë fituar tri herë. l.k/abcnews.al
