Evropa mesdhetare është destinacioni i preferuar për miliona amerikanë. I famshëm për ujërat e tij kristal të pastër, fshatrat piktoreske bregdetare dhe vendet tepër të lashta, rajoni po përgatitet për një rritje rekord të turizmit këtë sezon, shkruan “The Travel of Path”.
Sado e çuditshme që të tingëllojë, një nga pikat turistike më të bukura të notit në Mesdhe, e cila kohët e fundit është quajtur “Maldivet e Evropës”, po tërheq një numer të madh vizitorësh.
Nuk po flasim për Bregun Dalmat të Kroacisë, për Malin e Zi, as për ndonjë nga ishujt grekë, por për Ksamilin, në Shqipërinë jashtëzakonisht të nënvlerësuar, i cili duhet të jetë me patjetër në listën tuaj të udhëtimeve.
“Maldivet e Evropës” një vend i nënvlerësuar ballkanik
“Maldivet e Evropës”, Ksamili është një qytet i vogël me plazh në Shqipërinë e Jugut, në një brez bregdetar të quajtur zakonisht Riviera Shqiptare, që shtrihet në detin Jon me ngjyrë bruz dhe larg ishullit grek të Korfuzit. Pas pandemisë, Shqipëria është bërë e njohur si një nga vendet e ngrohta me diell, më të modës në Evropë për shkak të natyrës mahnitëse dhe pasurisë kulturore.
Por, turistët që mbërrijnë në aeroportin e Tiranës, më i madhi në vend, shpesh zhgënjehen kur nuk marrin menjëherë Vibe-n e “Maldives” që kishin pritur: Ata duhet të bëjnë një udhëtim të shkurtër në Durrës, porti më i afërt me Tiranën, dhe një vizitë në plazhin e pazhvilluar, ku deti është gri dhe plazhet me guralecë.
Për të përjetuar hijeshinë bregdetare të Shqipërisë, duhet të shkoni në Jug.
Udhëtimi i gjatë në Jug drejt parajsës
Kryeqyteti shqiptar dhe porti i tij shoqërues janë të mbushur me monumente të epokës komuniste dhe megjithëse ato krijojnë një pushim emocionues në qytet, Tirana ose Durrësi ekzistojnë në një mbretëri krejtësisht të ndryshme nga ajo e bregdetit jugor shqiptar.
Mënyra më e lehtë për të udhëtuar në Shqipëri është marrja me qira e një makine, pasi autobusët ndër-bashkiakë rregullisht nuk qarkullojnë në kohë dhe shërbimi i trenave midis qyteteve është inekzistent, gjë që e bën misionin e arritjes në “Maldivet Evropiane” pak më të komplikuar.
Duke ecur përgjatë bregdetit të thyer shqiptar në një shteg rrugor që përshkon rezervat subtropikale, luginat e thella dhe fshatrat buzë plazhit, do të përballeni me pamje mahnitëse të deteve të kaltra Adriatik dhe Jon, ndoshta detet më të bukura të vogla që përbëjnë një pjesë të Mesdheut më të gjerë.
Distanca më e shkurtër mes Tiranës, ku aeroporti kryesor ndërkombëtar, është Saranda, qyteti më i madh në Shqipërinë Jugore, është vetëm 4 orë e 55 minuta.
Këtu detet janë tashmë të pastra dhe të lulëzuara, si dhe ofrojnë tragete të përditshme që nisen për në Korfuz, Greqi. 14 km larg Sarandës, përgjatë rrugës SH81, ndodhet një qytet shumë më tërheqës të pazakontë, që do të bëhet gjëja tjetër e madhe e Mesdheut.
Ksamili
Ksamili është një fshat punëtorësh bregdetar i ndërtuar në vitet e komunizmit, kur Shqipëria ishte në diktaturë, jashtë kufijve bashkiakë të Sarandës dhe drejt rrugës për në Butrint, me qëllimin e vetëm për të nxitur prodhimin e vajit të ullirit dhe mandarinës.
Me një popullsi prej më pak se 10.000 banorë, ai ka bërë një rrugë të gjatë që atëherë, duke e kthyer fokusin te turizmi, i cili ka vazhduar të rritet me një ritëm të shpejtë që nga rivendosja e demokracisë në Shqipëri dhe tani është një arratisje shumë e përballueshme, idilike me diell, për të cilën shumica e amerikanëve nuk janë plotësisht të vetëdijshëm.
Me plazhet e bardha, atmosferën e qetë dhe detet e kristalta, është e lehtë të kuptosh pse do të kishte lindur një krahasim me Maldivet. Ksamili është në thelb një vend relaksi, me vetëm një pjesë të vogël të akomodimeve turistike, AirBnB-ve dhe hoteleve për të plotësuar kërkesat.
Nuk do të gjeni resorte ultraluksoze, hotele gjithëpërfshirëse ose ato komunitete të frikshme të emigrantëve, të njohur për rritjen e çmimeve.
Në fakt, nuk ka prona me pesë yje të listuara në Booking.com, duke e bërë këtë një nga vendet e fundit të plazhit të mbijetuar të Evropës që nuk është shfrytëzuar ende nga markat luksoze.
Tepër e përballueshme
Disa nga hotelet më të shtrenjta në zonë, si Hotel Livia ose Hotel Piramida, mirëpresin mysafirë me tarifa respektivisht prej vetëm 84 dollarësh dhe 135 dollarë amerikanë në natë, një çmim i përballueshëm për sezonin e lartë turistik, ndërkohë që ka shumë vila të izoluara dhe apartamente buzë detit në qendër të qytetit për 66 dollarë amerikanë në natë.
Për të bërë një krahasim, tarifat e natës për prona të ngjashme në Oia, një nga vendbanimet më të mëdha në ishullin grek të Santorinit, fillojnë nga 221 dollarë amerikanë për datat e gushtit në të njëjtën platformë rezervimi, megjithëse mund të shkojnë deri në në 7,903 dollarë amerikanë (për një vilë private me pishinë).
Ishulli Balearik i Mallorca-s në Spanjë ofron një dhomë dyshe në një hotel “të mire” me mëngjes deri në 215 dollarë amerikanë në natë.
Duke qëndruar në Ksamil, ju mund të shijoni lehtësira të ngjashme me një çmim shumë më të lirë.
Nëse jeni një entuziast i kulturës, jeni gjithashtu me fat, pasi shumica e atraksioneve historike në afërsi janë ose të lira për t’u vizituar ose kanë një “tarifë hyrjeje” simbolike.
Duke vizituar rrënojat e lashta greko-romake të Butrintit, do të shihni një teatër romak të ruajtur mirë dhe ndërtesa të shumta nga periudha helene që janë ende në këmbë, dhe do të paguani vetëm 10,55 dollarë amerikanë.
Në të njëjtën kohë, Kalaja e Lëkurësit, një kështjellë mesjetare e ngritur në maje të një kodre, me një restorant me pamje nga Saranda, Ksamili dhe Riviera më gjerë, është falas për vizitorët.
Nuk do të gjeni një marrëveshje më të mirë pushimesh se Riviera Shqiptare askund në Mesdhe.
Por, pse Ksamili është kaq i lirë dhe i pa vizituar nëse është kaq i mrekullueshëm, mund të pyesni veten?
Ndryshe nga Greqia apo Spanja, apo ndonjë fuqi e madhe mesdhetare, Shqipëria nuk është as në Bashkimin Evropian dhe as në Eurozonë, gjë që e bën atë dukshëm më pak të zhvilluar se homologët e saj.
Turizmi në Shqipëri gjithashtu nuk kishte nisur mirë në fillim të viteve 2000, pas një recesioni të thellë ekonomik, në fund të viteve ’90 dhe trashëgimisë së viteve komuniste, që kishte rezultuar në një mungesë të madhe të vendit të infrastrukturës së rëndësishme, apo asaj turistike, deri vonë.
Për shembull, Shqipëria e Jugut nuk ka as një aeroport ndërkombëtar dhe qendra e vetme kryesore e vendit në përdorim është në Tiranë, kryeqyteti i brendshëm, katër deri në pesë orë me makinë në veri.
Derisa planet për ndërtimin e një aeroporti dytësor në bregdet janë duke u zhvilluar, do të kalojnë disa vite derisa të funksionojë e gjitha.
Kjo do të thotë se perlat e bukura dhe të paprishura të bregdetit si Ksamili do të qëndrojnë të mbrojtura nga turizmi për një kohë të gjatë, megjithëse padyshim që po bëhet më në trend.
Këtë vit, Ksamili u rendit si vendi i dytë më i kërkuar për pushime në AirBnB në mbarë botën, kështu që sekreti duket se është zbuluar; megjithatë, është më e vështirë për të arritur dhe shumica e pushuesve, veçanërisht amerikanët që fluturojnë përtej pellgut, priren të favorizojnë më shumë destinacione “tradicionale” ku mund të fluturojnë drejtpërdrejt, ose që nuk do të përfshinin udhëtime të gjata dhe të komplikuara.
Ksamili mund të jetë gati të bëhet pika e ardhshme e nxehtë e Mesdheut, por ekonomia e pafavorshme e Shqipërisë dhe përpjekjet më pak se mbresëlënëse për të zhvilluar turizmin në nivel lokal, mund të pengojnë turizmin masiv për më shumë vite./abcnews.al
