Bibla e Shenjtë është një ndër librat më të lexuar gjerësisht në botë. Është një burim inspirimi për shumë dhe më së shumti një burim i gjërave hyjnore dhe kodeve sekrete.
Kjo listë hedh vështrimin në dhjetë numrat domethënës në Bibël. Shumë njerëz besojnë se studimi i numrave mund të zhbllokojë njohuri për të ardhmen.
Një
Asnjë surprizë, por numri 1 është përdorur padyshim në të gjithë Biblën për të treguar një gjë të vetme, Vetë Zotin. “Një Zot i vetëm”. Urdhëresa e Parë është: “Nuk do të kenë Zot tjetër përveç meje”. “Dëgjo, Izrael, Zoti ynë është Një”. Kjo u tregon hebrenjve që mos të adhurojnë shumë zota si qytetërimet pranë tyre. 1 është i mjaftueshëm.
Numerologjia duket të jetë më shumë se sa një koinçidencë. Nëse dikush është i vetmuar në shkretëtirë, nëse është Moisiu, Elia, apo vetë Jezusi, ata nuk janë vetëm, por në fakt janë shumë afër Zotit. Jezusi braktiset në fund dhe mbetet krejt vetëm, dhe ai thotë dishepujve se nuk do të jetë kurrë vetëm pasi Ati i tij do të jetë gjithnjë me të.
Njëzet e dy
Bibla e përfshin numrin 22 në një mënyrë më aritmetike se sa shumica e numrave. 22 e ndarë nga 7 është një përafrim i mirë i shenjës matematikore “pi”, që është raporti i perimetrit të një rrethi nga diametrik i tij. Lidhjet janë me atë që njihet si Rrota Kanonike. Bibla mund të ndahet në tre seksione me 22 libra secili.
I pari është i përbërë nga Zanafilla në Këngën e Solomonit, i dyti nga Isaia tek Veprat, dhe i treti nga Romakët tek Zbulesa. I pari mendohet si përfaqësues i Atit, i dyti i Djalit, dhe i treti i Shpirtit. Ka 22 shkronja në alfabetin hebraik. Zbulesa përfundon të gjithë Biblën në pjesën e 22.
Dyzeta
Bibla përdor numrin 40 për të treguar përfundimin e përmbushjes. Ai është përdorur 146 herë në dyja Dhjatat. Dyzeta është numri tradicional hebraik për kohëzgjatjen e gjykimit të çdo lloji, kur kohët janë të vështira dhe testohet besimi i një personi. Kështu bijtë e Izraelit u skllavëruan nga faraonët egjiptianë për 400 vjet (10 herë 40). Perëndia i detyroi ata të enden në shkretëtirën e Sinait për 40 vjet me rradhë si ndëshkim për mosbesimin e tyre.
Termi “mëkat” nuk dëshmon mëkatshmërinë, por është fjala hebraike për Zotin sumer të Hënës, nga i cili rrjedh emri “Sinai”. Moisiu ishte 3 herë nga 40 vjeç, kur ai vdiq, në moshën 120-vjeçare. Ai kaloi 40 ditë në malin Sinai për të marrë Ligjin e Perëndisë, dhe një tjetër periudhë 40 ditore në mal pas mëkatit të izraelitëve me adhurimin e viçit të artë.
Ka shumë referenca për “40 ditët dhe 40 netët” në të gjithë Biblën. Më të njohura janë 40 ditët dhe netët e reshjeve që shkaktuan përmbytjen e Noas. Gjatë kësaj kohe, e tërë bota u përmbyt në një thellësi prej rreth 5 metrash mbi malet më të larta. U deshën plot 375 ditë që uji të tërhiqej. Jezusi agjëroi për rreth 40 ditë në shkretëtirë para se të tundohej nga Satanai. Ai mbeti në Tokë për 40 ditë pas Ringjalljes së tij, duke iu paraqitur Apostujve dhe i mësuar ata para se të ngjitej në qiell.
Dymbëdhjeta
Ky numër dëshmon një farë totaliteti. Shembujt më të qartë janë 12 fiset e Izraelit, fakt i përmendur shumë herë në të gjithë Biblën. Zbulesa përfshin përdorime të shumta të këtij numri. Pasi të fillojë Mundimi, të krishterët do të rrëmbehen në qiell për t’u kursyer nga tmerret që do të ndodhin në tokë. 144.000 persona, 12.000 nga çdo fis i Izraelit, do të konvertohen në të krishterë dhe vdesin si martirë nën mbretërimin e Antikrishtit.
Jeruzalemi i Ri, qytet i Qiellit, është përshkruar se ka mure të trasha 144 kubikë, simbolike prej 12 fiset dhe 12 Apostujt. Themelet e mureve janë bërë me 12 gurë të çmuar. Në brendësi, Pema e Jetës jep 12 lloje të ndryshme frutash. Profeti Daniel që ishte i shqetësuar me ditët e fundit të botës, ka 12 kapituj me profeci. Danieli 12:12 thotë:”I bekuar është ai që pret dhe arrin fundin e 1.335 ditëve”. 1+3+3+5 është e barabartë me 12. Kur Jezusi ushqeu 5 mijë njerëz, dishepujt e tij kishin me vete vetëm 12 shporta me ushqime.
Katra
12 ka shumë të përbashkëta me numrat 4, 3, dhe 10. Ata të gjithë të tregojnë përfundimin e disa fateve. Janë 4 profetët kryesore në shkrime, Isaia, Jeremia, Ezekieli dhe Danieli. Ndërkohë janë edhe 12 profetë të vegjël ose 4 herë 3:pra tre mënyra të ndryshme për të treguar tërësinë e profecive.
Janë katër kalorësit e Apokalipsit në Dhjatën e Vjetër. Katër engjëj që qëndrojnë në gatishmëri në të katër cepat e Tokës. Katër janë ungjijtë, 4 bishat tek Ezekieli, Danieli dhe Zbulesa.
Po katër janë pikat në Kryq, çka është më e rëndësishme se sa ju mund të mendoni, përderisa kryqi tipik i kohës ishte ose një tra që vendosej vertikalisht, i quajti kryqi në formë T-je. Fjala “t” ishte i panevojshme deri kur u desh diçka e nevojshme për t’u shtuar mbi kokat e të dënuarve, dhe pankarta të tilla qenë të nevojshme vetëm për ekzekutimin e njerëzve të famshëm.
Dhjeta
Janë të shumta rastet kur shfaqet numri 10 në Bibël. Përveç Dhjetë Urdhëresave, ekzistojnë 603 urdhëresa të tjera, për një total prej 613. 6+1+3 është e barabartë me 10. Dhjeta është një numër psikologjikisht i kënaqshëm. Ne nuk e vrasim shumë mendjen për listat me 9 elementë, ashtu sikur veprojmë me listat dhjetëshe. Ne kemi 10 shtojca në skajet e duarve dhe këmbëve tona. Kështu që është e natyrshme që 10-a të jetë një numër i rëndësishëm në të gjithë Biblën.
Noa ishte Patriarku i 10 para përmbytjes. Gjoni 03:16 është teza e të gjithë Biblës. Është imazhi-pasqyrë i numrit të ligjeve në Dhjatën e Vjetër, dhe kësisoj shifrat e saj shtohen deri në 10. Perëndia premtoi të mos shkatërrojë Sodomën dhe Gomorën, nëse mund të gjendeshin qoftë edhe vetëm 10 njerëz të drejtë në ato qytete. Jezusi kreu në total 37 mrekulli në të gjithë Ungjijtë. 3+7 është i barabartë me 10. Në greqishten origjinale, ai thotë disa variante të fjalës “përmbushje” 10 herë në çdo Ungjill.
Gjashta
Bibla përdor numrin 6 për të treguar pa përsosmërinë. Java e punës është 6 ditë e gjatë, por mungon diçka përderisa Perëndia vendosi të vërë mënjanë një ditë tjetër, në të cilën nuk ka punë është për t’u bërë, por pushimi duhet të merret për nder të Perëndisë që pushoi vetë pas punës së tij të madhe.
Numri më i njohur në Bibël është natyrisht 666, që simbolizon Trininë e Pashenjtë. Satanai është i vetëm deri në ngjarjet e Zbulesës.
Ai është antiteza e Shpirtit të Shenjtë, dhe jo Zotit, pasi është fryma e Satanit të kontrollon të dyja kafshët. Njëra është Antikrishti, e cila është antiteza e Perëndisë, dhe tjetra është Profeti i Rremë, antiteza e Jezusit. Ndërsa secili prej këtyre subjekteve është i papërsosur, ai përfaqësohet nga numri 6, në një kohë që Trinia e Shenjtë përfaqësohet me numrin 777.
Treshi
Është sigurisht numri i Trinisë, dhe tregon një tërësi, por ky numër duket gjithashtu se tregon një shenjtëri të brendshme. Nga 12 apostujt, Jezusi donte 3 prej tyre më shumë se pjesa tjetër. Ata ishin Pjetri, dhe vëllezërit Gjoni dhe Jakovi.
Ata u lejuan të dëshmojnë Shpërfytyrimin e tij, një tjetër shembull i numrit 3: ai papritmas ndali së foluri me rrobat e shndritshme të bardha me Moisiun dhe Elian. Samueli thërritet nga Zoti 3 herë para se ai të kuptojë dhe përgjigjet. Satanai e tundon Jezusin 3 herë, para se të heqë dorë. Toka u krijua në ditën e 3 të krijimit. Afishja në kryq ishte shkruar në 3 gjuhë.
Jezusi ringjalli 3 njerëz të vdekur, “Llazarin, birin e një vejushe, dhe të bijën e një burri të quajtur Jairus”.
Në Bibël përmenden 3 engjëjt: Mikaeli, Gabrieli, dhe Luciferi. Jezusi ishte rreth 33 vjeç kur vdiq. Ai u ngrit në kryq në orën e tretë të ditës, dhe gjithçka zgjati deri në orën 9. Ai u ngjall së vdekuri ditën e tretë, po aq kohë sa Jonai qëndroi në barkun e peshkut të madh. Jezusi ra nën kryq 3 herë në Via Dolorosa.
Shtatë
Bibla e përdor numrin 7 për të treguar përsosmërinë, dhe 7 dhe 14 janë të pandara nga njëra-tjetra. Tek Zbulesa thuhet se Perëndia ka 7 shpirtra, që përshkruhen si 7 llamba. Shtatë shandanë (menorah) të vendosur në Tabernakull tek Eksodi dhe Ligji i Përtërirë, janë një homazh ndaj Perëndisë së “Shtatë shpirtrave”.
Noa udhëzoi kafshët e pastra të hipnin në arkë, në grupe me 7 çifte për çdo specie. Kafshët e ndotura u shpëtuan nga vetëm një çift secili. Xhoshua i udhëhoqi izraelitët, me Arkën, 7 herë përreth lumit Xheriko. “Gjon Pagëzori” është mënyra sesi Mateu iu referua njeriut që në përgjithësi cilësohet të jetë i fundmi nga profetët e Dhiatës së Vjetër, i cili predikon në bazë të ligjit të Moisiut dhe parashikon ardhjen e Mesisë.
“Gjon Pagëzori” në gjuhën angleze ka 14 shkronja, e cila është 2 herë 7. “Jezu Krishti” ka 14 gërma.
Njëzet e njëshi
Profecia e Isaisë për ardhjen e Mesisë bëhet e qartë në kapitullin 7, vargu 14: ”Ja një virgjëreshë do të mbetet me barrë, dhe do të lindë një fëmijë”. 14 është 2 herë 7, dhe shuma e të dyjave është 21. Janë plot 14 breza nga Abrahami deri te Davidi, 14 breza të tjerë nga Davidi deri tek internimi i hebrenjve nga ana e babilonasve, dhe 14 breza deri tek Jezusi.
Këto gjenerata janë hyjnizuar 3 herë, kështu 3 grupe me nga 14 bëjnë 42, 2-fishi i 21. Tek Zbulesa, që besohet nga shumë njerëz se është shkruar nga vetë Gjoni, përshkruan 3 akte të zemërimit të Perëndisë, 7 vulat e para, pastaj 7 bori, dhe 7 kupa zemërimi.
7 herë 3 është barabartë me 21. Termat “Zoti” ose “Perëndia” shfaqen në Biblën e Mbretit Xhejms në një total prej 10.875 herësh. 1+ 8 +7+5 është e barabartë 21. Zbulesa përmban 22 kapituj, dhe kapitulli i fundit nuk përmban asnjë formë dhune. Janë pasojat absolute përfundimtare të çdo gjëje, që përshkruajnë vetëm përsosjen e jetës në Jeruzalemin e Ri, Parajsën në Tokë, me Perëndinë dhe Jezusin që rrezatojnë mbi frone në qendër të qytetit, ku s’ka më vdekje dhe dhimbje, transmeton tiranaobserver.
Kështu, 21 kapitujt e mëparshëm mund të shihen si tërësia e gjykimit të Perëndisë ndaj njerëzve të këqij, dhe dënimin dhe shkatërrimin e të keqes, të pasuar nga numri 1, një kapitulli i vetëm i gjithi më vete, “një fillim të ri”. Kapitulli 22 përfundon në vargun e 21, “Hiri i Zotit tonë Jezu Krisht qoftë me ju të gjithë. Amen”.
