Gjithsej 2,224 njerëz udhëtuan në udhëtimin e parë të Titanikut nga Southampton, Angli për në Nju Jork. Më 14 prill 1912, Titaniku goditi një ajsberg në Atlantikun e Veriut dhe u fundos, duke dërguar 1517 shpirtra në thellësi të ftohta.
Që nga ajo natë e errët, legjenda e Titanikut është rritur. Në fakt, pesë ditë pas rrënimit, u krijua Klubi “The Just Missed It”. Ishte një klub jozyrtar njerëzish si pasagjerë ashtu edhe ekuipazh, të cilët pretendonin se i kishin shpëtuar vdekjes në anijen e dënuar duke mos hipur kurrë në bord.
Duke qenë se Titaniku mund të mbante një maksimum prej 3300 personash, duke përfshirë pasagjerët dhe ekuipazhin, kuptohet se shumica e anëtarëve të klubit “Just Missed It” ishin mashtrues që kërkonin lavdi nga tragjedia.
Sidoqoftë, disa njerëz planifikuan të udhëtonin në Titanikun, por për disa arsye nuk e bënë. Disa kishin rezervuar në fakt kabina dhe këto konfirmohen nga prania e tyre në një listë të hershme pasagjerësh. Të tjerat shfaqen vetëm në gazeta apo raporte familjare.
Këto janë historitë e pesë të famshëmve me fat që ndryshuan planet e tyre për të udhëtuar me Titanikun.
Kush janë ata?
John Pierpont Morgan
John Pierpont Morgan filloi karrierën e tij si kontabilist. Ai u fut në biznes, duke riorganizuar hekurudhat dhe duke bashkuar kompani të ndryshme çeliku për të formuar United States Steel, korporatën e parë miliarda dollarëshe në botë.
Deri në vitin 1891, kompania ishte prodhuesi dominues i pajisjeve elektrike në SHBA. Morgan vlerësohet gjithashtu për shpëtimin e sistemit bankar amerikan gjatë Panikut të 1907, duke i dhënë atij titullin: “Napoleoni i Wall Street”.
Morgan gjithashtu bashkoi shumicën e linjave të transportit transatlantik në IMM – International Merchant Shipping. Ndër këto linja ishte kompania White Star, kompania që zotëronte Titanikun. Kjo do të thoshte se, teknikisht, JP Morgan ishte pronari i anijes legjendare që mund t’i merrte jetën.
Interesi i tij ishte aq i madh sa anija ishte e pajisur me një suitë private vetëm për Morganin, e kompletuar me një kuvertë rreth e qark dhe banjë personale me kuti purosh të dizajnuara me porosi, shkruan abcnews.al.
Kështu që nuk është çudi që Morgan kishte rezervuar udhëtimin e parë të Titanikut. Megjithatë, ai nuk i hipi kurrë.
“Humbjet monetare nuk do të thonë asgjë në jetë. Është humbja e jetës që ka rëndësi”, i tha ai gazetarit të New York Times disa ditë më vonë.
Guglielmo Marconi
Shpikësi dhe familja e tij ishin duke pushuar në Angli afër Southampton dhe ishin të ftuar të ishin mysafirë të kompanisë White Star në udhëtimin e parë të anijes. Marconi fillimisht pranoi, por planet e tij u përmbysën. Marconi zbuloi se duhej të kthehej në Nju Jork herët pasi kishte edhe punë për të bërë. Kështu ai kaloi në Lusitania, e cila u nis tre ditë përpara se Titaniku të lundronte.
Megjithatë, plani ishte që gruaja e tij Beatrice dhe dy fëmijët e tyre të ndiqnin vërtet në bordin e Titanikut, por sërish fati ndërhyri.
Djali i tij u sëmur nga një temperaturë e papritur, ndaj zonja Marconi vendosi të vononte largimin e tyre derisa djali i vogël të shërohej. Ata nuk e dinin se sa me fat ishin!
Ndërkohë, Marconi mësoi lajmin e fatkeqësisë menjëherë pas mbërritjes në Nju Jork.
Milton Hershey
Milton Hershey ishte një njeri i bërë vetë, ai krijoi një fabrikë për prodhimin masiv të çokollatës dhe arriti të bëhej një nga njerëzit më të pasur.
Hershey dhe gruaja e tij kishin kaluar dimrin e viteve 1911-1912 duke pushuar në jug të Francës. Shëndeti i Katerinës ishte i dobët dhe çifti besonte se klima e ngrohtë e Nisë do të ishte e dobishme. Megjithatë, ata planifikuan të ktheheshin në SHBA në prill dhe rezervuan një biletë për Titanikun. Të dhënat e Hershey tregojnë se më 18 dhjetor 1911, një çek prej 300 dollarësh për një suitë kaloi nëpër llogaritë e kompanisë Hershey.
Megjithatë, Hersheys nuk hipën kurrë. Milton Hershey kishte kontaktuar me një nga punonjësit e tij dhe i kishte kërkuar që të kthehej herët nga udhëtimi i tij evropian, në mënyrë që të merrej me ndonjë biznes. Kështu që Hershey u largua nga Evropa tre ditë më herët.
Alfred Gwynne Vanderbilt
Alfred Vanderbilt nuk ishte vetëm jashtëzakonisht i pasur, por edhe një atlet i përkushtuar. Në prill 1912 ai ishte me gruan e tij në Evropë dhe më 9 prill, pak para nisjes së Titanikut në udhëtimin e tij të parë, ai ndryshoi mendje dhe vendosi të mos hipte. Dikush në familjen e tyre kundërshtoi që ata të udhëtonin në anijen e re.
Megjithatë, shërbëtori i tyre, Frederick Wheeler, e bëri udhëtimin më 10 prill 1912 së bashku me bagazhin e tyre. Ai udhëtoi si pasagjer i klasit të dytë dhe vdiq kur Titaniku u fundos.
Tre vjet më vonë, fati i tij do të mbaronte. Në një udhëtim pune në Evropë, një nëndetëse gjermane e përmbysi anijen e tij në brigjet e Irlandës, shkruan abcnews.al.
Disa të mbijetuar raportuan se e panë Vanderbilt për herë të fundit duke i ofruar jelekun e tij të shpëtimit një fëmije dhe duke ndihmuar nënën t’i vinte fëmijës. Ai vetë nuk mbijetoi.
Theodore Dreiser
Theodore Dreiser u bë një nga romancierët kryesorë të fillimit të shekullit të 20-të kur shkroi për pasurinë që do të ndryshonte Amerikën.
Dreiser sapo kishte kaluar katër muaj duke udhëtuar në Evropë për të mbledhur materiale për kujtimet e tij dhe ishte i etur të përjetonte pasurinë e Titanikut. Botuesi i tij anglez, megjithatë, e bindi atë të zinte një vend më të lirë në një anije tjetër.
Në kujtimet e tij, Dreiser regjistroi reagimin ndaj lajmit:
“Të mendosh për një anije aq të madhe sa Titaniku, e re dhe me shkëlqim, e fundosur në furi të pafundme uji. Le të dëbohen të dy mijë pasagjerët si minjtë nga shtrati i tyre, vetëm për të notuar të pafuqishëm nëpër kilometra ujë, duke u lutur dhe duke qarë!”/abcnews.al
