“Vala e kuqe” që republikanët prisnin në zgjehdjet afatmesme dhe jo vetëm, mbeti vetëm një ëndërr, pasi fraksioni i Joe Biden bëri një rezistencë të fortë, ku ai arriti performancën më të mirë të një partie qeverisëse në një garë të tillë këtu dhe 20 vjet.
Megjithatë, siç raporton BBC, ende nuk është vendosur asgjë, pasi faktet janë kthyer mbrapsht për të dyja palët.
Në veçanti, roli i Donald Trump është ulur deri në një masë dhe ka një mundësi të hapur për politikanët e rinj që do të pretendojnë pozicionin e liderit republikan, ndërsa demokratët nxjerrin mësimin e vlefshëm, se u duhen urgjentisht fytyra të reja.
Trajektorja “e kuqe” e fitores në Dhomën e Përfaqësuesve
Edhe pse demokratët fitojnë disa zona, duket se republikanët janë në rrugën e tyre të mirë për një shumicë në Dhomën e Përfaqësuesve. Por çështja është se sa shumicë do të jetë.
Falë paraqitjes së tyre çuditërisht të fortë në vitin 2020, republikanët ishin vetëm disa vende larg shumicës. Dhe ata i filluan këto zgjedhje me një avantazh të integruar pasi disa zona të reja kongresi u rishikuan në shtetet konservatore.
Me çdo formë të mazhorancës, republikanët do të jenë në gjendje të mbyllin derën në axhendën legjislative të demokratëve dhe të intensifikojnë hetimet ndaj administratës Biden. Kjo është një fitore në çdo masë. Dhe është kritike, sepse nga njëra anë ata do të jenë në gjendje të “frenojnë” lëvizjet e Joe Biden dhe nga ana tjetër, të mbajnë axhendën e tyre, duke ndikuar në publikun amerikan deri në zgjedhjet vendimtare presidenciale.
Por nëse diferenca është e ngushtë, republikanët do të duhet të ushtrojnë aftësi të jashtëzakonshme taktike dhe strategjike për të mbajtur partinë e tyre të bashkuar në votat e mëdha.
Rizgjedhja e republikanit Ron De Santis
Katër vjet më parë, Ron DeSantis fitoi si guvernator i Floridës me një fraksion përqindjeje ndaj demokratit Andrew Gillum. Pas katër vitesh udhëheqje konservatore, ku ai u fokusua në çështje kulturore si të drejtat transgjinore dhe “teoria kritike e racës”, ai u doli kundër kufizimeve të pandemisë së koronavirusit dhe fitoi rizgjedhjen me një diferencë të rehatshme.
Si e bëri atë është veçanërisht e jashtëzakonshme.
Në vitin 2018, ai humbi bastionin demokrat të Miami-Dade County me 20 përqind. Këtë vit, ai është në rrugën e duhur për të qenë kandidati i parë republikan për guvernator që do të fitojë në një zonë me shumicë hispanike që nga Jeb Bush në 2002. Ai madje mund ta bëjë këtë me një diferencë dyshifrore.
Lëvizja e DeSantis për të rivizituar linjat e qarkut të shtetit për të favorizuar shumë kandidatët republikanë ka shpërblyer gjithashtu dividentë në nivel kombëtar, pasi partia e tij ka fituar të paktën dy nga pesë vendet që i nevojiten për të fituar kontrollin e Dhomës së Përfaqësuesve.
Këto suksese do të ndikojnë shumë për të ndihmuar guvernatorin e Floridës që të ketë një bazë të fortë për të nisur një fushatë presidenciale nëse ai dëshiron.
Mundësia që DeSantis të kandidojë për president nuk është e përjashtuar, pasi në një tubim fushate të martën mbrëma, turma brohoi “dy vjet të tjerë”, me vetë guvernatorin që reagoi me një pranim të heshtur. Nëse zoti DeSantis dëshiron të fitojë nominimin presidencial republikan në vitin 2024, atij mund t’i duhet të kalojë pranë banorit më të shquar republikan të shtetit të tij, ish-presidentit Donald Trump, i cili tashmë ka filluar fushatën.
Hija e Trumpit është tkurrur
Donald Trump mund të mos ketë qenë në fletëvotimet, por ai ende po hedh hijen e tij mbi to. Më herët në mbrëmje, ish-presidenti mbajti një fjalim të shkurtër nga shtëpia e tij në Mar-a-Lago dhe kërkoi një fitore dërrmuese për kandidatët e tij.
E vërteta, megjithatë, është më e ndërlikuar. Në garat e profilit më të lartë, ku ai ka mbështetur kandidatët kundër opsioneve më të zakonshme republikane, zgjedhjet e tij kanë pasur vështirësi. Mehmet Oz (gjithashtu një njeri i Rexhep Tajip Erdogan) humbi garën e tij për Senatin në Pensilvani. Herschel Ëalker duket se do të shkojë në një balotazh në Georgia. Blake Masters është i radhës në Arizona. Vetëm JD Vance në Ohajo arriti një fitore të qartë, megjithëse me një diferencë më të vogël se sa kishte parashikuar.
Republikanët do të hamendësojnë për instinktet e tij politike pas të martës mbrëma. Dhe nëse ai do të nisë një garë të re për presidencën javën e ardhshme, do të jetë një hap prapa nga ajo që ai mendoi deri më tani.
Zhgënjim për yjet demokratë
Në vitin 2018, Beto O’Rourke në Teksas dhe Stacey Abrams në Georgia humbën garat e tyre në mbarë vendin, por fituan favorin e demokratëve. Aftësia e tyre për të mbledhur miliona dollarë në fondet e fushatës dhe për të ndërtuar rrënjë mbresëlënëse në bazë, bëri që shumë nga e majta t’i shihnin ato si të ardhmen e partisë.
Mbështetësit shpresonin se do të ishin në gjendje ta arrinin atë, por ata ishin të zhgënjyer. Abrams, e cila humbi ngushtë nga republikani Brian Kemp katër vjet më parë, do të përfundojë shumë pas tij këtë herë. Z. O’Rourke humbi garën ndaj guvernatorit republikan Greg Abbott me një diferencë më të madhe se sa humbi ndaj senatorit Ted Cruz.
Demokratët duhet të kërkojnë yje të rinj. /abcnews.al
