E vërteta është se vitet e fundit, koha që kalojmë para një TV është rritur. Sidomos në moshat më të reja. Sidoqoftë, ekspertët (pediatër, dietologë, etj.) Shpesh japin alarmin për efektet negative shumëplanëshe që kanë orët e gjata të shikimit pasiv të televizionit në shëndetin e fëmijëve. Një aspekt i kësaj i atribuohet asaj që fëmijët “humbin” ndërsa kapen pas televizionit.
Sepse kur një fëmijë qëndron me orë të tëra para ekranit, ai në thelb humbet mundësi të rëndësishme për t’u bërë më aktiv mendërisht, emocionalisht, artistikisht dhe veçanërisht fizikisht. Kjo është, në vend që fëmijët të luajnë dhe të ushtrojnë jashtë shtëpisë, të kalojnë kohë duke lexuar një libër, duke biseduar ose ndërvepruar me fëmijë të tjerë të së njëjtës moshë, duke zhvilluar shoqërinë dhe bashkëpunimin e tyre, apo edhe duke studiuar për ditën tjetër në shkollë, ata “kapen” “për një kohë të gjatë para një ekrani.
Kështu, në përgjithësi, kur një fëmijë shikon televizion ka më shumë të ngjarë që ai / ajo të mos zhvillojë aftësi dhe sjellje të rëndësishme për edukimin e tij/saj të përgjithshëm, siç janë:
- Ai nuk bën pyetje
- Nuk i zgjidh problemet
- Nuk bëhet krijuese
- Nuk merr iniciativa
- Nuk praktikon koordinimin sy-dorë
- Nuk zhvillon aftësi motorike
- Nuk përdor mendim kritik dhe nuk mendon logjikisht dhe analitikisht
- Nuk zhvillon aftësi komunikimi
- Ai nuk luan ose bashkëbisedon me fëmijë ose të rritur të tjerë./abcnews.al
