Kharkiv është një nga qytetet martire të luftës në Ukrainë. Më shumë se 500 ditë pas bombave të para, banorët e qytetit më të madh në verilindje të Ukrainës, vetëm 15 milje nga kufiri rus, po përpiqen të gjejnë një ekuilibër mes tmerrit dhe jetës.
Sirenat e sulmit ajror shkaktojnë terror dhe panik. Sot ata kanë mësuar të jetojnë me apo edhe të injorojnë tingujt e luftës. Tani është kolona zanore e jetës së tyre të përditshme.
Ndër bizneset që vazhdojnë të operojnë është edhe një strip club. Flash Dancers është i vetmi në Kharkiv në pronësi të grave, raporton Insider. Prostitucioni në Ukrainë është i paligjshëm dhe klubet vazhdojnë të operaojnë.
Ligji është zbatuar rrallë edhe para luftës. Në fakt, Ukraina ishte një nga destinacionet më të lulëzuara të striptizmit në Evropën Lindore, me rreth 80,000 punonjëse seksi në vitin 2016.
Sot askush nuk i kushton rëndësi këtij ligji. Oficerët e policisë në Kharkiv kanë çështje më të rëndësishme për t’u marrë, si mbrojtja e qytetit nga diversantët rusë dhe mbështetja e banorëve kundër sulmeve me raketa dhe sulmeve ajrore. Për më tepër, autoritetet dhe shoqëria ukrainase pranojnë, në kushtet aktuale tragjike, se ky profesion specifik nuk duhet vetëm të tolerohet, por është një domosdoshmëri për të shpëtuar nga realiteti i ashpër i luftës.
“Qëllimi ynë është të ofrojmë një rrugëdalje,” tha për Insider Valeriya Zavadskaya, bashkëpronarja 24-vjeçare e klubit të striptizimit.
Flash Dance u hap rreth një dekadë më parë nga nëna e saj, një balerinë profesioniste gjatë Bashkimit Sovjetik, e cila vazhdoi në biznesin e kërcimit dhe modelimit pas rënies së BRSS, raporton abcnews.al.
Klubi ndodhet në bodrum dhe shërben edhe si strehë për punëtorët dhe banorët gjatë bombardimeve. Tre punonjës janë vrarë që nga fillimi i luftës. Mbi një milion banorë janë larguar nga Kharkiv, dhe ata që kanë mbetur mezi përballojnë një natë në Flash Dancers. Çmimi i pijeve alkoolike është trefishuar në krahasim me para luftës.
Pavarësisht shtetrrethimit në orën 23:00, klubi mbetet i hapur shtatë netë në javë, por rrallë mund të gjesh më shumë se 20 klientë dhe disa netë nuk paraqitet askush. Shumica e klientëve janë ushtarë ukrainas. Në këtë fazë nuk funksionon për qëllime fitimi, por është një “vijë shpëtimi”, pjesë e një përpjekjeje për normalitet në mes të luftës.
“Për shumicën prej nesh në Ukrainë sot, është e vështirë të sigurosh jetesën vetëm me një punë,” thotë Valeriia Kseniya, nëna e Valeriya Zavadskaya, e cila tani gjithashtu ka dhe një hotel.
Pas rënies së Bashkimit Sovjetik dhe pavarësisë së Ukrainës në vitin 1991, balerina e atëhershme 23-vjeçare Valeriia Kseniya filloi një rrugë të vështirë mbijetese duke kërcyer në klube në Bullgari, ish-Jugosllavi dhe në turne me trupa baleti në Azi ose duke punuar si një modele të brendshmesh në Itali.
Ajo kishte dy fëmijë dhe vendosi të kthehet në Kharkiv. Atë pranverë, Rusia aneksoi gadishullin e Krimesë pas ngjarjeve të përgjakshme në Ukrainë që filluan me kryengritjen Euromaidan.
Ukraina u zhyt në recesion, inflacioni iu afrua 30%, ndërsa papunësia u rrit në gati 11%. Valeriia Kseniya përfitoi nga rasti dhe bleu një klub striptizi në qendër të qytetit që u mbyll për shkak të krizës, raporton abcnews.al.
Vizioni i saj ishte të krijonte një Moulin Rouge moderne, një kabare me lavdinë e kabaresë legjendare pariziane të shekullit të 19-të.
Në fillim policia dyshoi për planet e saj. Kontrollet e policisë ishin të shpeshta për të përcaktuar nëse klubi ishte vetëm një dritare për një rrjet prostitucioni. 55-vjeçarja Valeriia Kseniya ishte besnike ndaj vizionit të saj.
Koreografia të kujtonte më shumë një grup kërcimi sesa një klub striptizi. Valltarët nuk kërcenin topless dhe seksi me klientët ishte rreptësisht i ndaluar.
“Vajzat nuk janë mish, nuk janë objekte. Vajzat janë estetikë, bukuri, feminitet”, thekson ajo.
Gradualisht Flash Dancers fitoi një reputacion shumë të mirë dhe midis klientëve mund të gjeje edhe çifte. Në vitin 2020, Valeriia Kseniya e futi vajzën e saj në biznes si bashkëpronare.
Valeriya Zavadskaya kishte studiuar drejtësi dhe vallëzim. “Vallëzimi është për shpirtin, ligji është për gjithçka tjetër”, tha ajo.
Në ditën e pushtimit rus, 24 shkurt 2022. Kseniya dhe Valeriya kishin 20 kërcimtarë.
Shumica u larguan nga vendi dhe nuk u kthyen më. Të njëjtën gjë bënë edhe më 8 mars, kur avionët luftarakë rusë nisën një sulm të ashpër në Kharkiv.
Ata arritën në kufirin polak, por u kthyen në qytetin e tyre në maj 2022 kur trupat ukrainase zmbrapsën forcat ruse nga zona.
Por qyteti nuk ishte i njëjtë. Shumë ndërtesa u shndërruan në gërmadha dhe rrugët u shkretuan. Bombardimet kishin shkatërruar komplekse apartamentesh, ndërtesa qeveritare, kisha, një opera, një sallë koncertesh dhe një ndërtesë të universitetit ku studionte Valeriya. Muret e Flash Dancers ishin të mbushura me plumba.
Pothuajse gjysma e bizneseve në Ukrainë u mbyllën dhe 90% e ukrainasve u përballën me varfërinë. Por Kseniya nuk pranoi të largohej nga Flash Dancers.
Ajo vendosi ta rihapte me paratë e mbetura nga suksesi i klubit para luftës. Shumë gra që punonin në restorante lokale dhe klube striptizi po kërkonin punë dhe menjëherë iu drejtuan pronarëve të Flash Dancers.
Përveç problemeve personale, balerinat e Flash Dancers janë përballur edhe me një sfidë të madhe, një betejë të përditshme psikologjike. “Duhet të buzëqeshësh kur nuk dëshiron”, thotë Valeriya, duke shtuar, “Duhet të argëtohesh kur nuk dëshiron”.
Disa nga klientët në Flash Dancers u vranë në luftime. Dhe tmerret e luftës shkojnë përtej vijave të frontit. Shtatorin e kaluar, një balerine e quajtur Lyuda, një nga të paktët që merrej me këtë biznes para luftës, lindi, raporton abcnews.al.
Ajo jetonte në qytetin Kupyansk, i cili kishte rënë nën pushtimin rus. Ajo dhe burri i saj, Maksyum, një banakier që e kishte takuar në Flash Dancers disa vite më parë, lanë shtëpinë e tyre duke shkuar për në spital.
Gjatë rrugës, ushtarët rusë hapën zjarr ndaj makinës, duke i vrarë të dy. Në të njëjtin muaj, Pavlo, një nga menaxherët financiarë të klubit, u qëllua për vdekje nga ushtarët rusë teksa ngiste makinën në Bahmut.
/abcnews.al
