Nga Stephen Blank, The Hill
Ndërsa agresioni i Rusisë vazhdon, disa nga analistët perëndimorë që kërkuan të minimizonin ndikimin e saj fillestar në çështjet botërore ose që prisnin një fitore ruse, tani argumentojnë se Uashingtoni duhet të krijojë një strategji të fundit të lojës që, në fakt, shpëton Moskën nga kostoja e marrëzisë së saj.
Sipas opinioneve të shumta, kjo luftë nuk mund të fitohet, prandaj Uashingtoni (dhe me sa duket, Europa) duhet të ndërhyjë për të vendosur një armëpushim duke e lënë Moskën të përmbushë të paktën disa prej qëllimeve të saj të paligjshme.
Fatkeqësisht, këto janë të njëjtat argumente që dëgjuam vitin e kaluar, të cilat u hodhën poshtë nga rrjedha e luftimeve.
Ata nuk kanë asnjë perspektivë për të vazhduar mbështetjen perëndimore për Ukrainën, apo për një fitore të Ukrainës në fushë. Madje ata nuk kanë as besim në anëtarësimin e Ukrainës në NATO, i cili me siguri do të pengonte çdo sulm të ardhshëm rus dhe në emër të paqes, duke thënë se do të justifikonte pushtimet e Rusisë, duke mos siguruar paqe për vitet në vijim, raporton abcnews.al.
Ka shumë kohë që Uashingtoni dhe aleatët e tij e kuptojnë se një lloj marrëveshjeje me Rusinë për paqen dhe sigurinë europiane nuk është ende në plane. Në vend të kësaj, Rusia ka qenë dhe mbetet në luftë me Perëndimin me vullnetin e saj dhe për shkak të strukturës së saj të brendshme politiko-kulturore.
Tendenca për të privilegjuar shqetësimet e sigurisë ruse mbi ato të fqinjëve të saj në politikën perëndimore i ka çuar qartë politikëbërësit në një rrugë pa krye. Nuk mund të përdoren më si arsyetim për politikën, interesat aleate të SHBA-së apo siguria europiane.
Nuk është e qartë se vetëm anëtarësimi i Ukrainës në NATO dhe furnizimi me armë dhe veprimet politike mund të sjellin një fitore të Ukrainës. Në të vërtetë, shefi i inteligjencës amerikane Avril Haines tani beson se Rusia nuk mund të nisë ndonjë ofensivë të re.
Pra, ndërsa një fitore ruse mund të mos jetë më e realizueshme, një fitore e Ukrainës, pa dyshim, e bazuar në mbështetje në shkallë të gjerë, është e mundur. Por kjo mbështetje është e nevojshme për interesat e SHBA-së dhe aleatëve të saj, pikërisht sepse Moska është në luftë me të gjithë Perëndimin, ku Ukraina është epiqendra dhe teatri i vetëm kinetik.
Prandaj, ia vlen të pyesim pse kaq shumë analistë e konsiderojnë të nevojshme për të shpëtuar Rusinë nga pasojat e krimeve të saj në kurriz të aleatëve tanë dhe interesave dhe vlerave tona, raporton abcnews.al.
Ndoshta ata janë verbuar nga pretendimet që Rusia bën për fuqinë e saj dhe, në veçanti, për arsenalin e saj bërthamor. Sigurisht, një synim i këtij arsenali është t’u bëjë përshtypje duke treguar fuqinë dhe shtrirjen e fuqisë ruse. Por kjo fuqi, megjithëse është më se e mjaftueshme për të penguar atë që do të ishte një pushtim vetëvrasës i Rusisë, ka rezultuar të jetë më pak se i dobishëm kur bëhet fjalë për mposhtjen e Ukrainës.
Cilido qoftë burimi i magjepsjes intelektuale me fuqinë ruse, nuk mund të funksionojë si një justifikim i vazhdueshëm për agresionin rus dhe krimet e luftës. Në të vërtetë, t’i nënshtrohesh fiksimit ndaj Rusisë do të thotë ta shpëtosh atë nga ndëshkimi i drejtë i krimeve dhe marrëzive të saj, në këtë rast, në kurriz të ligjit, rendit ndërkombëtar dhe interesave dhe vlerave të SHBA-së.
Për më tepër, argumenti se kjo luftë nuk mund të fitohet dhe se e vetmja e ardhme për politikën e SHBA-së është të përjetësojë përpjekjet perandorake të Rusisë duke u përpjekur të imponojë një armëpushim, përbën një rrëfim të dështimit nga ana e Uashingtonit.
Duhet kuptuar se kjo luftë, me gjithë tragjedinë e saj, na lejon të ndërtojmë atë që Presidenti Nixon e quajti “një strukturë paqeje ” në Europë, nëse jo diku tjetër, raporton abcnews.al.
Një strukturë e tillë do të korrigjojë dështimin e vitit 1991 duke përfshirë Ukrainën në Bashkimin Europian ku ajo dëshiron dhe duhet të jetë dhe njëkohësisht duke përjashtuar rinovimin e projektit perandorak të Rusisë, i cili arrihet vetëm përmes luftës së përhershme ose Luftës së Ftohtë, dhe jo vetëm në Europë.
Ideja se kjo luftë nuk mund të fitohet ose mund të përfundojë vetëm duke i dhënë Moskës diçka që mund të pretendojë si fitore, përfaqëson dështim si të vullnetit ashtu edhe të imagjinatës.
Përveç dështimeve morale, kjo pikëpamje dështon në testin e Realpolitik, sepse tradhton interesat kombëtare jo vetëm të Ukrainës, por edhe të Uashingtonit dhe aleatëve të tij.
Mbështetja e pakursyer për Ukrainën mund të sjellë jo vetëm fitore, por edhe një rend të ri dhe më të qëndrueshëm të sigurisë europiane, bazuar në diçka më shumë sesa nevojën për të qetësuar një Moskë, e cila, në çdo rast, nuk mund dhe nuk do të qetësohet.
/abcnews.al
