Numërimi mbrapsht, fishekzjarre, urimet për shëndet dhe fat të mirë, përbëjnë sfondin e pritjes së Vitit të Ri, i cili është pak a shumë i njëjtë në shumicën e vendeve të botës, përcjell abcnews.al.
Ngjashmëritë përfundojnë aty kur çdo popull ulet në tryezën festive. Petë me hikërror, bizele syzeza, harengë turshi, thjerrëza jeshile, mish derri në versione të ndryshme por edhe një sërë tundimesh të ëmbla kompozojnë tryezën shumëngjyrëshe gastronomike të Vitit të Ri në mbarë botën.
Japonezët, kanë traditë petë hikërror, ose toshikoshi siç quhen, në mënyrë për të thënë lamtumirë për të kaluar viti dhe mirëpresim një të ri. Në fakt, këto petë janë më të gjata se zakonisht, duke simbolizuar jetëgjatësinë dhe begatinë, dhe zakoni që daton në shekullin e 17-të, kërkon që ata që i hanë t’i thithin dhe të mos i përtypin.
Në Meksikë, tamales, byrekët me misër të mbushura me mish të grirë, djathë apo çdo gjë tjetër që i pëlqen dikujt janë traditë e kësaj feste. Në natën e ndërrimit të viteve, megjithatë, ata kanë ditën e tyre, pasi përgatiten dhjetëra pako që përfundojnë në shtëpitë e të afërmve dhe miqve. Në ditën e parë të vitit të ri, tamales zakonisht shoqërohen me një lloj supe, menudo.
Në jug të Shteteve të Bashkuara, Viti i Ri ka bizelet “me sy të zinj” në tryezë, “Hoppin John” që është një nga pjatat më të njohura që shpesh shoqërohet me oriz dhe mish derri së bashku. Ka versione të ndryshme pse amerikanët preferojnë bizele në këtë ditë kryesisht në jug. Të tjerë thonë se për shkak se “fryhen” kur gatuhen, simbolizojnë edhe shtimin e pasurisë gjatë gjithë vitit, ndërsa të tjerë këtë prirje e interpretojnë përmes fjalës së urtë që thotë: hani i varfër Vitin e Ri dhe shëndosheni gjatë gjithë vitit.
Në vendet frëngjishtfolëse të Kanadasë dhe veçanërisht në Quebec, një byrek tradicional me mish është ajo që vjedh pamjen në tryezën e Vitit të Ri, Tourtière. Receta e kësaj pjate ndryshon dhe, në fakt, thuhet se ka kaq shumë variacione sa çdo familje bën të sajën.
Në Francë, nga ana tjetër, Viti i Ri është… i ëmbël, karakteristikë është Croquembouche, nuk mungon në shumicën e tryezave festive. Përveç Vitit të Ri, kjo ëmbëlsirë shërbehet edhe në raste të tjera të veçanta, siç janë dasmat.
Në Holandë, tryeza e Vitit të Ri është e ndërthurur me Oliebollen, një ëmbëlsirë tradicionale që mund të përkthehet si “topa vaji”, por njihet edhe si një donut holandez. Janë pasta, zakonisht të mbushura me rrush të thatë, të përgatitura me përbërës të thjeshtë të përditshëm dhe të skuqura në vaj të nxehtë. Ato shërbehen të ngrohta, me sheqer pluhur të bollshëm.
Pica dhe spageti mund të jenë të ndërthurura me traditën gastronomike italiane, por italianët e mirëpresin Vitin e Ri me Cotechino con Lenticchie (thjerrëzat jeshile me sallam), këto të fundit simbolizojnë paranë dhe fatin e mirë. Mishi i derrit ka vendin e tij të veçantë në tryezën e Vitit të Ri të familjeve italiane dhe me zampone të mbushur.
Harenga turshi përdoret për Vitin e Ri në Poloni dhe në shumë pjesë të Skandinavisë, ku gjendet me bollëk. Sigurisht, danezët dhe norvegjezët shtojnë një notë të ëmbël në tryezën e tyre në natën e Vitit të Ri me Kransekage, të bërë nga donuts marzipan ose ëmbëlsira të grumbulluara njëra mbi tjetrën, të ngjitura qëmarrin formën e një kulle./Abcnews.al/
