Loading ...
Tradhtia ndaj një çifti konsiderohet tradhti absolute. Për këtë temë janë bërë shumë kërkime, ndërkohë që shumë tregojnë për një partner që nuk i ka trajtuar me respektin e duhur dhe ka tradhtuar. Shumicën e herëve pas tradhtisë vjen fundi i lidhjes, herë të tjera mund të jetë një fillim i ri.
Megjithatë, nga të gjitha përvojat e jetës ne mësojmë diçka. E njëjta gjë nga pabesia. Shkrimtarja dhe blogerja Amy B. Chesler, nga Kalifornia, shkruan për atë që mësoi nga përvoja e saj si një partnere e mashtruar.
“Tradhtia është një temë shumë e vështirë për t’u diskutuar. Është kjo mungesë njohurish dhe mbështetjeje që e bën kaq të vështirë menaxhimin. Nuk kishim fëmijë dhe personalisht thashë që tradhtia do të ishte fundi i lidhjes për mua.
Megjithatë, ne vizituam një këshilltar martese, e diskutuam dhe u përpoqëm t’i jepnim një mundësi tjetër. Kjo nuk shkoi ashtu siç prisnim dhe më në fund ndodhi e pashmangshmja. U ndamë” , shkruan ajo në shkrimin e saj në scarymommy.com dhe vijon me arsyet e rrëfimit personal, por edhe atë që fitoi nga kjo aventurë personale.
“Këtë moment shumë personal e ndaj me ju që të mos më vijë keq apo të më thoni “bravo” për guximin tim, por të kontribuoj (me aq sa mundem) në debatin për tradhtinë, i cili shpesh hesht. Gjithashtu, ndoshta me mësimet që kam marrë, do të ndihmoj dikë që të përjetojë pak më lehtë traumën e tij. Ndaj lexoni çfarë më mësoi tradhtia e partnerit tim:
Të mashtrohesh, pavarësisht rrethanave, është e tmerrshme
“Mbaj mend që derdha lot në muajt pas pranimit se burri im kishte një lidhje me një grua tjetër. Edhe tani, gati 10 vite pas “incidentit”, më prek deri diku. Megjithatë, duhet të theksoj se sado keq, sado dëshpëruar të ndihesha, nuk zgjati përgjithmonë. Nuk mund t’ju them se sa kohë do të duhet derisa të ndiheni plotësisht mirë ose të lumtur, por mund t’ju garantoj se me punë të mjaftueshme me veten, kjo do të ndodhë. Mënyra e vetme për të kapërcyer këtë traumë është ta përjetoni atë.”
Thonë që fajin e kanë të dy, por ti nuk besove, atëherë nuk ke faj
“Ju nuk keni pse të kërkoni se ku keni gabuar ose ku keni dështuar. Nuk ka rëndësi nëse martesa juaj ka qenë e vështirë apo nëse jeni ndarë nga partneri juaj. Tradhtia nuk është kurrë e nevojshme. Në fakt, është një mënyrë frikacake për të shpëtuar nga përgjegjësitë tuaja. Nëse dikush është vërtet i pakënaqur ose nuk ndihet i plotë, është përgjegjësia e tij për të zgjidhur problemin e tij. Sigurisht, nëse ka një apo një partner, do të jetë mirë që ai të shprehë atë që e shqetëson, për të gjetur zgjidhjen e duhur.”
Komunikimi është çelësi, ndonjëherë dhe trajtimi
“Nuk keni faj që gjërat u vështirësuan dhe sigurisht nuk keni faj që partneri juaj kërkoi diçka jashtë marrëdhënies tuaj, sepse nevojat e tij nuk janë tuajat, për t’i përmbushur gjithmonë ato. Tradhtia bazohet në një model marrëdhënieje “në këmbim” dhe jo në shoqërinë e vërtetë. Sigurisht, do të përpiqeni të mos e mërzitni partnerin tuaj, por kjo nuk do të thotë se do të ktheni mbrapsht dëshirat tuaja, nevojat tuaja në mënyrë që tjetri të jetë gjithmonë i lumtur. Nëse zbuloni se kjo po ndodh, diskutoni me partnerin tuaj ose kërkoni ndihmë profesionale. Nuk është turp të përpiqesh për marrëdhënien tënde, është turp të kërkosh zgjidhjen e lehtë, kjo është pabesia.
Tradhtia e tjetrit nuk është përgjegjësia juaj, është shëndeti juaj
Ju mund të mos jeni përgjegjës për pabesinë, por shërimi i shpirtit tuaj nga tronditja dhe trauma e tradhtisë së tjetrit është përgjegjësia juaj. Nëse dëshironi të rindërtoni ndjenjën e besimit tek vetja dhe tek të tjerët. Edhe nëse nuk qëndroni me partnerin, duhet të kapërceni vetëm traumën e krijuar. Siç thashë edhe më lart, kërkon kohë dhe punë. Ju gjithashtu mund të keni nevojë për ndihmën e një specialisti. Shërimi është një proces që kërkon kohë dhe i mundimshëm, i cili do t’ju çojë në shtigje më të mira dhe më të ndritshme.
Veprimet e të tjerëve nuk na përcaktojnë
“Ndonjëherë vetëvlerësimi dhe vetëbesimi janë po aq të paqëndrueshëm sa çmimet e produkteve në kohë krize ekonomike. Pas tradhtisë mund të bëhet edhe më e vështirë për një person të besojë në veten dhe vlerën e tij. Por partneri apo burri im, si askush tjetër, nuk e përcakton se kush jam unë. Vlera ime nuk është e dukshme përmes veprimeve të të tjerëve. Unë e meritoj dashurinë, dhembshurinë dhe besimin që u tregoj të tjerëve. Në të njëjtën sasi dhe intensitet”. /abcnews.al
