“Politika e vjetër e “karantinës”, e cila e mbajti të djathtën ekstreme jashtë pushtetit, nuk arriti të parandalonte ngritjen e saj”, tha Rosa Balfour, drejtore e qendrës së mendimit Carnegie Europe, në një artikull mbi përparimin e parashikuar të së djathtës ekstreme.
Tashmë qendra e djathtë po përpiqet të mbushë kërkesat e më ekstremeve.
Kjo është pikërisht pikëtpyetja në “Evropën e vlerave demokratike” pas zgjedhjeve europiane të 6-9 qershorit, me një zhvendosje në të djathtën ekstreme dhe me peizazhin e turbullt paszgjedhor.
Partia Popullore Evropiane e qendrës së djathtë (EPP) mbetet Eurogrupi i parë në Parlamentin e ri Evropian, duke rritur vendet e saj në krahasim me vitin 2019.
Por për të siguruar numrin “magjik” prej 361 mandatesh të mazhorancës, të nevojshme për rizgjedhjen e Ursula von der Leyen në presidencën e Komisionit Evropian, asaj i duhen partnerë.
Madje as vendet e shtuara qartë të Eurogrupit të ekstremit të djathtë, Identiteti dhe Demokracia (ID), pavarësisht dëbimit të AfD-së gjermane dhe falë fitimeve të Marine Le Pen në referendumin francez të euros.
Pra, teorikisht, shifrat tregojnë për një shumicë të gjerë mes PPE-së me Socialistët dhe Demokratët (S&D), për shkak të humbjes së rëndë të presidentit francez Macron – Reneë.
Loja e pushtetit, megjithatë, mbetet e hapur.
Pritet një betejë nga ECR-ja dhe ID-ja për të zgjedhur anëtarët e sapozgjedhur të së djathtës ekstreme ose me të njëjtin mendim të grupit të larmishëm të Paregjistruar.
Me pak fjalë, nga ata që nuk bëjnë pjesë në asnjë Eurogrup.
Në total, ato shkojnë afër 100.
Midis tyre janë edhe eurodeputetët e ID të përjashtuar së fundmi nga AfD e ekstremit të djathtë, e cila doli e dyta në Euro-sondazhin në Gjermani.
Ata janë gjithashtu eurodeputetët, të përjashtuar nga EPP, të partisë ultra-nacionaliste Fidesz të Viktor Orban, Kryeministrit të Hungarisë, i cili merr përsipër nga 1 korriku presidencën e rradhës gjashtëmujore të BE-së.
Peizazhi do të fillojë të bëhet më i qartë me fillimin e mandatit të ri, të dhjetë legjislativ dhe me mbledhjet konstituive të grupeve politike (për secilin kërkohen të paktën 23 eurodeputetë nga 7 shtete).
Në datat 16-19 korrik do të mblidhet seanca e parë Plenare, për zgjedhjen e presidentit dhe nënkryetarëve të Parlamentit Europian.
Më pas vijon formimi i komisioneve dhe në shtator zgjedhja e presidentit të Komisionit Europian, duke i dhënë stafetën dëgjimit dhe miratimit ose jo të komisionerëve të rinj.
Balancat e reja janë dukshëm të komplikuara nga kolapsi politik i profilit politik të liderëve aktualë të boshtit franko-gjerman.
Politika e krahut të djathtë të presidentit francez Macron është mposhtur nga LEP e ekstremit të djathtë dhe ai tani po luan një lojë të rrezikshme politike duke mbajtur zgjedhje të parakohshme parlamentare më 30 qershor.
Duke pasur parasysh marrëveshjet e fundit të koalicionit në Holandë dhe Kroaci, 6 nga 27 shtetet anëtare të BE tani qeverisen ose mbështeten nga parti ultra-nacionaliste ose të ekstremit të djathtë. Së bashku me Italinë, Hungarinë, Suedinë dhe Finlandën ato përfaqësojnë pothuajse një të katërtën e atyre që marrin pjesë në Këshillin Europian.
Në të njëjtën listë pritet të përfshihet edhe Austria nga vjeshta. Shanset janë që nuk do të jetë as shtesa e fundit, deri në zgjedhjet e ardhshme evropiane.
/abcnews.al
