Nga Alberto Tagliapietra, euobserver
Javën e kaluar, presidenti i SHBA-së Joe Biden njoftoi tërheqjen trupave ushtarakë nga Afganistani deri në shtator 2021, pas një ndërhyrjeje që zgjati për më shumë se dy dekada.
Tërheqja e SHBA nga vendi filloi vitin e kaluar pasi ish-presidenti Donald Trump arriti një marrëveshje me Talibanët. Që nga ajo kohë, talibanët kanë pushtuar territore të mëdha, gjë që është një nxitje për të vazhduar luftimet në vend në mënyre që të arrijnë një kompromis me qeverinë lokale.
Këto zhvillime do të kenë pasoja të mëdha për njerëzit në vend, pasi dhuna e mëtejshme dhe e zgjatur ka të ngjarë të shkaktojë një rritje të numrit të personave që do të largohen nga Afganistani.
Ky aspekt do të jetë i rëndësishëm për Bashkimin Europian, pasi afganët në vitin 2020 përbënin grupin e dytë më të madh të azilkërkuesve që mbërrinin në Europë, duke përshkruar domosdoshmërinë për të përshpejtuar reformën e regjimit të migrimit të BE për të shmangur një krizë tjetër.
Emigrimi afgan në Europë
Sipas të dhënave, aktualisht ka më shumë se 2.9 milion persona që ndodhen në Afganistan, edhe më shumë se 2.7 milion afganë jashtë vendit , populli i dytë më i madh i refugjatëve në botë.
Shumica janë zhvendosur në vendet fqinje si Pakistani, Irani dhe Turqia, por numri i afganëve që kërkojnë azil në Europë është rritur gjatë viteve të fundit. Duke analizuar kërkesat e azilit të marra në BE në vitin 2020, afganët janë në krye të kërkesave për azil në Austri (21.3 përqind të kërkesave totale), Belgjikë (17.9 përqind të kërkesave totale), Francë (13 përqind të kërkesave totale), Gjermani (10 përqind e totalit) kërkesat), dhe Greqia (30 përqind e kërkesave totale).
Afganët përbënin 50 përqind të popullsisë së kampeve të refugjatëve në ishujt Egje në Greqi dhe, për tre vite me radhë. Duke pasur parasysh rritjen e azilkërkuesve afganë në Europë, që në vitin 2016, BE nënshkroi një marrëveshje joformale për migracionin dhe rikthimin e tyre në Afganistan.
Marrëveshja kishte për qëllim parandalimin e emigrimit të parregullt dhe rritjen e rikthimit të emigrantëve. Në vitin 2020 marrëveshja u zgjat, duke shkaktuar protesta nga shumë persona të cilët nënvizojnë se Afganistani, një vend i prekur nga dhuna, pasiguria dhe shqetësimi ekonomik, nuk mund të konsiderohet një vend i sigurt për kthimin e emigrantëve.
Sipas Misionit për Asistencë të Kombeve të Bashkuara në Afganistan (UNAMA) , gjatë tremujorit të parë të vitit 2021 u shënuan 1783 viktima civile në Afganistan dhe në vitin 2020, për gjashtë vite me radhë, vendi ka shënuar më shumë se dhjetë mijë viktima civile çdo vit.
Tërheqja e SHBA nga Afganistani ka të ngjarë të motivojë Talibanët të vazhdojnë luftën e tyre derisa të arrijnë qëllimin e tyre përfundimtar për krijimin e një qeverie. Kjo do të jetë një rrugë e gjatë dhe e dhimbshme që do të rrisë paqëndrueshmërinë në vend, duke shtyrë edhe më shumë njerëz të largohen në vendet fqinje dhe në Europë.
Komisioneri i lartë për refugjatët i OKB-së, Filippo Grandi, foli rreth përkeqësimit të situatës në Afganistan, për të cilën ai tha se “do të ketë një efekt edhe në Europë.
Turqia
Këto ngjarje do të rrisin numrin e emigrantëve Europë. Shumë afganë që do të vendosin të lëvizin drejt Europës do të kalojnë përmes Turqisë, një qendër historike tranziti për afganët që migrojnë në Europë, duke rritur kështu tensionet në kufirin midis Turqisë dhe Greqisë.
Për më tepër, arritja e marrëveshjeve si JWF thekson fokusin miopik europian në frenimin e migracionit dhe rritjen e kthimit të emigrantëve. Në fakt, ndërsa këto marrëveshje ofrojnë një mënyrë të thjeshtë për të adresuar fluksin e migracionit, ato nuk arrijnë të njohin ndikimin që ka pasiguria e vazhdueshme dhe barrën që përjetojnë vendet e origjinës dhe vendet fqinje.
Bashkëpunimi me vende si Afganistani për menaxhimin e migracionit nuk duhet të minojë qasjen e përgjithshme të BE-së ndaj këtyre vendeve, e cila gjithashtu duhet t’i kushtojë vëmendje dinamikës së migracionit, veçanërisht kur emigracioni është ngulitur thellë dhe ka rëndësi historike, si në rastin e Afganistanit.
Kjo krizë e re humanitare duhet të bindë BE-në që të vazhdojë me reformën e regjimit, duke zbatuar politika që do të jenë më të qëndrueshme dhe që nuk do të anulohen brenda natës duke rritur pasigurinë./abcnews.al
