Një studim i ri ka treguar se dielli ka një bërthamë që digjet në miliona gradë, dhe shpesh në sipërfaqen e tij ka shpërthime diellore gjigante me madhësinë e Tokës ose edhe më të mëdha.
Në vetëm pak minuta ato valë nga shpërthimet diellore mund të mbërrijnë në Tokë dhe të shkaktojnë shumë probleme.
Këtu janë ngritur pyetje të reja rreth asaj që ndodhi me të vërtetë më 14 prill të vitit 1912, ku u fundos anija gjigante Titaniku.
Autorja e studimit Mila Zinkova thotë se nëse një shpërthim diellor është mjaft i fortë, ai mund të shtrembërojë fushën magnetike të Tokës dhe të shkaktojë kërdi me instrumente magnetike si busulla. Edhe sot, shpërthimet diellore ndërhyjnë në rrjetin elektrik dhe trafikun hapësinor.
Ajo shprehet se ndikimi në busulla ndikoi në koordinatat e raportuara në sinjalet e ndihmës.
“Oficeri i katërt i Titanikut Joseph Boxhall përpunoi pozicionin SOS të anijes. Ai nuk kishe dhënë pozicionin e saktë të anijes së Titanikut. Anija e shpëtimit Carpathia ka të ngjarë të ketë të njëjtin informacion të gabuar. Busullat mund të kishin qenë nën ndikimin e stuhisë gjeomagnetike derisa të arrinte varkat e shpëtimit”, shton Zinkova. l.k/abcnews.al
