Çdo qytet ndryshon pamjen gjatë natës, me dritat që ndryshojnë format e ndërtesave, por në Antakya errësira sjell vetëm tmerr.
Qyteti i provincës Hatay u godit më rëndë nga sulmi i të hënës së kaluar në Enceladus, i cili tronditi Turqinë juglindore dhe Sirinë veriore, duke vrarë më shumë se 24,000 njerëz.
Imazhet e shkatërrimit nga Antakya duken si diçka nga një film hollivudian. Ndërtesat janë shembur në mënyra që duket se sfidojnë ligjet e fizikës, duke krijuar forma të frikshme, makabre.
Disa ngjajnë me një fizarmonikë të thyer, të tjerat janë copëtuar në një mijë copa. Një shtëpi anon në mënyrë alarmante në njërën anë. Pak metra më tutje, një pallat është shembur.
Asnjë nga ndërtesat në Antakya nuk është më e banueshme: edhe ato që janë ende në këmbë, pa energji elektrike dhe ujë, nuk kanë asnjë gjurmë jete. Ata ndoshta do të duhet të shkatërrohen të gjithë pasi goditja e tërmetit ndikoi në stabilitetin e tyre.
“Antakya nuk ekziston më”, dëgjohen shpesh banorët që bërtasin të dëshpëruar në rrugë.
Para goditjes nga tërmeti, Antakya u ofroi strehë qindra mijëra refugjatëve, të cilët kishin kërkuar shpëtimin atje nga lufta civile që po vazhdon ende vetëm 15 km larg në Siri.
Qyteti u themelua në vitin 300 para Krishtit. nga gjenerali i Aleksandrit të Madh dhe janë të shpërndara gjurmët e historisë së tij helenistike, romake dhe të hershme të krishterë. Antakya është një udhëkryq kulturash, shijesh dhe gjuhësh, por sot banorët e saj flenë hapur ose në çadra të improvizuara.
Ata që kanë mbetur të pastrehë nga fatkeqësia janë grumbulluar rreth zjarreve, të veshur me rroba të trasha për t’i bërë ballë të ftohtit të hidhur.
/abcnews.al
