Nga Stephanie Pappas, Live Science
Ndryshimi i klimës është çdo ndryshim afatgjatë në modelet mesatare të motit, qoftë në nivel global apo rajonal. Ndryshimet klimatike kanë ndodhur shumë herë në historinë e Tokës, dhe për shumë arsye të ndryshme. Ndryshimet në temperaturën globale dhe modelet e motit që shihen sot, megjithatë, shkaktohen nga aktiviteti njerëzor.
Dhe ato po ndodhin shumë më shpejt se ndryshimet natyrore klimatike të së kaluarës. Shkencëtarët kanë shumë mënyra për të gjurmuar klimën me kalimin e kohës, të gjitha këto e bëjnë të qartë se ndryshimi i sotëm klimatik është i lidhur me emetimin e gazrave serrë, si dioksidi i karbonit dhe metani.
Këto gazra kapin nxehtësinë nga rrezet e diellit pranë sipërfaqes së Tokës, ashtu si muret e qelqit të një sere mbajnë nxehtësinë brenda. Ndryshimet e vogla në përmasat e gazeve serrë në ajër mund të shtojnë ndryshime të mëdha në shkallë globale, raporton abcnews.al.
Mesatarisht, efekti i gazeve serrë është rritja e temperaturave globale. Kjo është arsyeja pse ndryshimi i klimës nganjëherë quhet ngrohje globale.
Megjithatë, shumica e studiuesve sot preferojnë termin ndryshim klimatik për shkak të ndryshueshmërisë së motit dhe klimës në të gjithë globin.
“Është e rëndësishme që njerëzit të kuptojnë se ka shumë ndryshime nga vendi në vend në Tokë për sa i përket temperaturave,” tha Ellen Mosley-Thompson, një paleoklimatologe në Qendrën e Kërkimeve Polare dhe Klimatike Byrd të Universitetit Shtetëror të Ohajos.
“Kur flasim për ndryshimet klimatike globale, ne po flasim për ndryshimet e temperaturës në zona të mëdha.”
Efektet e ngrohjes globale janë të dukshme. Klima e së kaluarës është regjistruar në akull, sedimente, formacione shpellash, shkëmbinj nënujorë koralorë dhe madje edhe unaza pemësh. Studiuesit mund të shikojnë sinjalet kimike – të tilla si dioksidi i karbonit i bllokuar në flluska brenda akullnajave për të përcaktuar se si kanë qenë kushtet atmosferike në të kaluarën, raporton abcnews.al.
Ata mund të studiojnë polenin mikroskopik të fosilizuar për të mësuar se çfarë bimësie ka lulëzuar në çdo zonë të caktuar, e cila nga ana tjetër mund të tregojë se si ishte klima. Shkencëtarët gjithashtu mund të matin unazat e pemëve për të kuptuar një sezon.
Llojet e ndryshme të të dhënave natyrore mund të zbulojnë të dhëna të ndryshme për klimën e së kaluarës. Sedimentet e oqeanit mund të na tregojnë detaje të klimës që datojnë miliona vjet më parë, tha Mosley-Thompson për Live Science. Unazat e pemëve janë relativisht të shkurtra, por tepër të detajuara.
Ndryshimet më të fundit në klimë – që nga fillimi i Revolucionit Industrial janë gjurmuar gjithashtu drejtpërdrejt. Zhvillimi i teknologjisë satelitore në vitet 1970 siguroi një shpërthim të dhënash, duke mbuluar gjithçka nga shtrirja e akullit në pole deri te temperatura e sipërfaqes së detit e deri te mbulimi i reve.
Si po ndryshon klima?
Para Revolucionit Industrial, kishte rreth 280 molekula të dioksidit të karbonit për çdo milion molekula në atmosferë, ose 280 pjesë për milion (ppm). Që nga viti 2021, niveli mesatar global i CO2 ishte 419 ppm – më shumë se 100 ppm më i lartë se niveli që ka qenë në 800,000 vitet e fundit dhe 6.5 ppm nga viti 2020, sipas Administratës Kombëtare Oqeanike dhe Atmosferike (NOAA).
Hera e fundit që karboni atmosferik arriti nivelet e sotme ishte 3 milionë vjet më parë, sipas NOAA. Shkalla e ndryshimit të karbonit atmosferik të sotëm është gjithashtu më i shpejtë se në të kaluarën, sipas NOAA. Shkalla e rritjes ishte 100 herë më e shpejtë gjatë 60 viteve të fundit se çdo herë në milionat e fundit. Dhe norma vazhdon të rritet. Në vitet 1960, karboni atmosferik u rrit me një mesatare prej 0.6 ppm në vit. Në vitet 2010, ajo u rrit me një mesatare prej 2.3 ppm në vit.
Aftësia për të kapur nxehtësinë e gjithë atij karboni shtesë është përkthyer në rritje të temperaturave mesatare globale. Sipas Institutit Goddard të NASA-s për Studimet Hapësinore (GISS), temperatura mesatare e Tokës është rritur me pak më shumë se 2 gradë Fahrenheit (1 gradë Celsius) që nga viti 1880, raporton abcnews.al.
Ashtu si me shkallën e rritjes së karbonit atmosferik, ritmi i rritjes së temperaturës globale po përshpejtohet gjithashtu, sipas Observatorit të Tokës të NASA-s. Dy të tretat e ngrohjes globale që ka ndodhur që nga viti 1880 ka ndodhur që nga viti 1975.
Cilat janë ndikimet e ndryshimeve klimatike?
Kjo ngrohje ka shkaktuar ndryshime në ekosistemet dhe mjediset e Tokës. Disa nga ndryshimet më dramatike kanë ndodhur në Arktik. Sipas NASA-s , nivelet e ulëta të akullit që thyen rekord kanë qenë normalitet i re që nga viti 2002.
Shkencëtarët tani presin verën e parë të Arktikut që nuk do të ketë akull diku midis 2040 dhe 2060. Akullnajat po tërhiqen globalisht, veçanërisht në gjerësinë e mesme, tha Mosley-Thompson. Parku Kombëtar Glacier i Montanës ishte shtëpia e 150 akullnajave në vitin 1850.
Sot ka vetëm 25. Mosley-Thompson dhe ekipi i saj vlerësojnë se akullnajat e fundit tropikale do të zhduken brenda dekadës së ardhshme. Shkrirja e akullit dhe zgjerimi i ujërave të oqeanit për shkak të nxehtësisë kanë kontribuar tashmë në rritjen e nivelit të detit.
Sipas NOAA, niveli mesatar global i detit është rritur 8 deri në 9 inç (21 deri në 24 centimetra) që nga viti 1880. Shkalla e rritjes po rritet, nga 0,06 inç (1,4 milimetra) në vit në shekullin e 20-të në 0,14 inç (3,6 mm) në vit nga viti 2006 deri në vitin 2015.
Sipas NOAA, kjo rritje e nivelit të detit është përkthyer në një rritje prej 300% deri në 900% të përmbytjeve të baticës së lartë në zonat bregdetare të Shteteve të Bashkuara
Uji i oqeanit thith dioksidin e karbonit nga atmosfera, i cili krijon një reaksion kimik që shkakton acidifikimin e oqeanit. PH mesatar global i ujërave sipërfaqësore të oqeanit është ulur me 0.11 që nga fillimi i Revolucionit Industrial – një rritje prej 30% të aciditetit.
Ndryshimet klimatike po ndikojnë madje edhe në kushtet e motit të ngjashëm me pranverën. Pranvera më e hershme (siç përcaktohet nga rritja e bimëve dhe temperaturat) e regjistruar në Shtetet e Bashkuara ishte në mars 2012.
Modelet klimatike tani sugjerojnë se pranvera të tilla të hershme mund të jenë një normë deri në vitin 2050. Modelet klimatike parashikojnë gjithashtu përkeqësimin e tendencave alarmante në thatësira dhe zjarre për shkak të temperaturave më të ngrohta.
Modelet janë një mjet kyç për shkencëtarët e klimës, tha Kathie Dello.
Megjithëse sistemi i Tokës është i komplikuar, këto modele kompjuterike kanë rezultuar të afta të parashikojnë tendencat e ardhshme klimatike.
Një studim i vitit 2020 në revistën Geophysical Research Letters nxorri në pah se parashikimet e modeleve klimatike të publikuara midis viteve 1970 dhe 2010 ishin të sakta kur janë krahasuar me ngrohjen aktuale që ndodhi pas publikimit.
Çfarë masash mund të marrim?
Një numër në rritje i drejtuesve të biznesit, zyrtarëve të qeverisë dhe qytetarëve privatë janë të shqetësuar për ndryshimin e klimës dhe implikimet e tij, dhe ata po propozojnë hapa për të ndaluar dhe përmbysur trendin.
“Ndërsa disa argumentojnë se “Toka do të shërohet vetë”, proceset natyrore për eleminimin e CO2 të shkaktuar nga njeriu nga atmosfera do të ndikojnë për qindra mijëra deri në miliona vjet,” tha Josef Werne, një gjeokimist dhe paleoklimatolog në Universitetin i Pitsburgut.
“Pra, po, Toka do të shërohet vetë, por jo në kohë që institucionet tona kulturore të ruhen ashtu siç janë. Prandaj, për interesat tona personale, ne duhet të veprojmë në një mënyrë ose në një tjetër për t’u përballur me ndryshimet klimatike që ne po shkaktojmë.”
Nëse të gjitha emetimet e gazrave serrë të njeriut do të ndalojnë menjëherë, Toka ka të ngjarë të ngrohet edhe më shumë, sipas studimeve, sepse dioksidi i karbonit qëndron në atmosferë për qindra vite.
Pavarësisht nëse heqja e karbonit tashmë të emetuar nga atmosfera është apo jo e realizueshme, parandalimi i ngrohjes globale në të ardhmen kërkon që njerëzit të ndalojnë së shkaktuari emetimin e gazeve serrë.
Përpjekja më ambicioze për të parandaluar ngrohjen deri tani është Marrëveshja e Parisit. Ky traktat ndërkombëtar jodetyrues, i cili hyri në fuqi në nëntor 2016, synon të mbajë ngrohjen në nivelin jo nën 2 gradë Celsius mbi nivelet para-industriale dhe të vazhdojë përpjekjet për të kufizuar rritjen e temperaturës edhe më tej në 1.5 gradë Celsius, sipas Organizatës së Kombeve të Bashkuara.
Nën administratën e Obamës, Shtetet e Bashkuara u zotuan të kufizojnë emetimet e serrave në më pak se 28% të niveleve të vitit 2005 deri në vitin 2025.
Megjithatë, Presidenti Donald Trump njoftoi menjëherë pas zgjedhjes së tij se administrata e tij nuk do të respektonte Marrëveshjen e Parisit. Administrata Trump filloi procesin formal të tërheqjes nga marrëveshja në vitin 2019. Me marrjen e presidencës në vitin 2021, Joe Biden ri-angazhoi SHBA-në për Marrëveshjen e Parisit.
Disa qeveri kanë nisur përpjekjet e tyre për të luftuar ndryshimet klimatike. Për shembull, 24 shtete dhe Porto Riko i janë bashkuar Aleancës së Klimës së SHBA-së, duke u zotuar për të përmbushur qëllimet e përcaktuara në Marrëveshjen e Parisit pavarësisht nga politika në nivel federal.
/abcnews.al
