Shkencëtarët kanë zbuluar më shumë të dhëna rreth antimateries, një substancë misterioze e cila ishte e pranishme kur u krijua Universi. Antimateria është e kundërta e materies, nga e cila janë krijuar yjet dhe planetët.
Të dyja u krijuan në sasi të barabarta në Big Bengun që formoi Universin tonë. Megjithëse materia është kudo, e kundërta e saj tani është jashtëzakonisht e vështirë për t’u gjetur. Studimi i fundit ka zbuluar se të dyja reagojnë ndaj gravitetit në të njëjtën mënyrë.
Për vite me radhë, fizikanët janë përpjekur të zbulojnë dallimet dhe ngjashmëritë e tyre, për të shpjeguar se si u krijua Universi. Zbulimi se antimateria reagon në të njëjtën mënyrë ndaj gravitetit, ka ndryshuar çdo gjë që shkencëtarët dinë. Pasi për herë të parë kanë konfirmuar se atomet e antimateries bien poshtë. Ky zbulim hap dyert për eksperimente dhe teori të reja.
Gjatë Big Bengut, materia dhe antimateria duhej të ishin kombinuar për të kundërshtuar njëra-tjetrën, duke mos lënë gjë tjetër veç dritës. Pse nuk e bënë është një nga misteret më të mëdha të fizikës dhe zbulimi i dallimeve midis të dyve është çelësi për zgjidhjen e tij.
Disi materia e mposhti antimaterinë në ato momentet e para të krijimit. Mënyra se si i përgjigjet gravitetit, mund të mbajë çelësin, sipas Dr Danielle Hodgkinson, një anëtare e ekipit kërkimor në Cern në Zvicër, laboratori më i madh në botë i fizikës së grimcave.
“Ne nuk e kuptojmë se si Universi ynë u dominua nga materia dhe kjo është ajo që i motivon eksperimentet tona,” tha ajo.
Shumica e antimateries ekziston vetëm në kohë në Univers, për fraksione sekondash. Pra, për të kryer eksperimente, ekipi i Cern-it duhej ta bënte atë në një formë të qëndrueshme dhe afatgjatë.
“Antimmateria është gjëja më e lezetshme, më misterioze që mund të imagjinoni”, shtoi ekipi i Cern-it.
Çfarë është antimateria?
Le të fillojmë me atë që është materia: Çdo gjë në botën tonë është bërë prej saj, nga grimca të vogla të quajtura atome.
Atomi më i thjeshtë është hidrogjeni. Është ajo nga e cila është krijuar kryesisht Dielli. Një atom hidrogjeni përbëhet nga një proton i ngarkuar pozitivisht në mes dhe një elektron i ngarkuar negativisht që rrotullohet rreth tij.
Me antimaterien, ngarkesat elektrike janë anasjelltas.
Merrni antihidrogjenin, i cili është versioni antimateries i hidrogjenit, i përdorur në eksperimentet e Cernit. Ka një proton të ngarkuar negativisht (antiproton) në mes dhe një version pozitiv të elektronit (pozitron) që rrotullohet rreth tij.
Këto antiprotone prodhohen nga përplasja e grimcave së bashku në përshpejtuesit e Cernit. Ata arrijnë në laboratorin e antimateries përgjatë tubave me shpejtësi që janë afër shpejtësisë së dritës. Kjo është shumë e shpejtë që ata të kontrollohen nga studiuesit.
Hapi i parë është ngadalësimi i tyre, gjë që studiuesit e bëjnë duke i dërguar rreth një unaze. Kjo tërheq energjinë e tyre, derisa ata të lëvizin me një ritëm më të menaxhueshëm.
Më pas, antiprotonet dhe pozitronet dërgohen në një magnet gjigant, ku përzihen për të formuar mijëra atome antihidrogjen.
Magneti krijon një fushë, e cila bllokon antihidrogjenin. Nëse do të prekte anën e kontejnerit, do të shkatërrohej menjëherë, sepse antimateria nuk mund t’i mbijetojë kontaktit me botën tonë.
Kur fusha është e fikur, atomet e antihidrogjenit lirohen. Sensorët më pas zbulojnë nëse ato kanë rënë lart apo poshtë.
Disa teoricienë kanë parashikuar që antimateria mund të bjerë, megjithëse shumica, veçanërisht Albert Einstein në teorinë e tij të përgjithshme të relativitetit më shumë se 100 vjet më parë, tha se ajo duhet të sillet njësoj si materia dhe të bjerë poshtë.
Studiuesit në Cern kanë konfirmuar tani, me shkallën më të madhe të sigurisë, se Ajnshtajni kishte të drejtë.
Për hapat e ardhshëm në hulumtim, ekipi po përmirëson eksperimentin e tyre për ta bërë atë më të qartë, për të parë nëse ka një ndryshim të vogël në shkallën me të cilën bie antimateria. Nëse po, mund t’i përgjigjet një prej pyetjeve më të mëdha të të gjithave, se si u krijua Universi.
