Nga 34,260 objektet që po gjurmohen aktualisht në orbitë rreth Tokës, vetëm 25% janë satelitë operacionalë. Pjesa tjetër janë mbeturina, satelitë të thyer ose fragmente raketash të hedhura, dhe Hapësira ka një problem me to.
Kjo është ajo që Universiteti i Kombeve të Bashkuara gjen në raportin e tij dhe i karakterizon mbeturinat hapësinore si një nga 6 pikat kthese që mund të ndikojnë në mënyrë të pakthyeshme në të ardhmen e njerëzve dhe planetit.
Është vlerësuar se ka rreth 130 milionë copë mbeturinash në hapësirë që janë shumë të vogla për t’u zbuluar, me përmasa midis një milimetri dhe një centimetër. Mbetjet hapësinore udhëtojnë me mbi 25,000 kilometra në orë, madje edhe ato më të voglat mund të shkaktojnë dëme të konsiderueshme nëse përplasen me diçka tjetër. Problemi po përkeqësohet pasi gjithnjë e më shumë objekte lëshohen në hapësirë dhe mbeturinat grumbullohen.
Janë disa kufijë hapësinorë të përcaktuar si pragje specifike përtej të cilave ndodhin ndryshime që mund të kenë efekte të pakthyeshme, katastrofike mbi njerëzit dhe planetin. Kur këto kufij tejkalohen, atëherë një sistem social ose një ekosistem nuk do të jetë më në gjendje të kompensojë rreziqet dhe të sigurojë funksionet e tij të pritshme. Pas kësaj pike rreziku i efekteve katastrofike rritet ndjeshëm.
Kufijtë në fushën e mbeturinave hapësinore është periudha kur orbita e Tokës do të mbushet aq shumë me mbeturina sa që një përplasje do të shkaktojë një reaksion zinxhir përplasjesh. Nëse kjo ndodh, orbita e Tokës mund të bëhet e papërdorshme, gjë që do të kërcënonte aftësinë tonë për të operuar satelitët.
Raporti është botuar një muaj përpara Konferencës së OKB-së për Klimën dhe thekson se ndryshimi i klimës po luan një rol të madh për të na shtyrë drejt reflektimit dhe se efektet janë tashmë të dukshme në vendet anembanë botës.
Rreziqet e tjera për planetin dhe njerëzimin e analizuar në raport janë përshpejtimi i zhdukjes së specieve në planet, i cili mund të shkaktojë zhdukje zinxhir të specieve të varura, madje edhe kolapsin e të gjithë ekosistemit, varfërimin e ujërave nëntokësore që mund të sjellë humbje të aksesit tek njerëzit në burimet e ujit të ëmbël, shkrirja e akullnajave që për shkak të ngrohjes globale po ndodh sot dy herë më shpejt se në dy dekadat e fundit, valët më të shpeshta dhe intensive të të nxehtit që janë përgjegjëse për mesatarisht 500,000 vdekje shtesë në vit në dy dekadat e fundit dhe së fundi pamundësia e njerëzve për t’u mbrojtur në rast fatkeqësish.
