Sigurimi i shenjave të duarve është bërë një hap i njohur për njerëzit për të marrë shërbime të tilla si identiteti personal, pasaporta dhe zhbllokimi i disa pajisjeve inteligjente, por disa njerëz kanë lindur me një mutacion të rrallë gjenetik dhe e gjejnë veten pa shenjat e gishtave.
Sipas raporteve të shtypit, Abu Sarkar, një i ri nga Bangladeshi, vuan nga mungesa e gjurmëve të duarve, si rezultat i një mutacioni të rrallë gjenetik, dhe kjo është kthyer në një pengesë për të jetuar një jetë normale.
Mungesa e gjurmëve të gishtërinjve nuk është e kufizuar në këtë djalë të ri Bengal, pasi anëtarët e familjes së tij gjithashtu vuajnë nga i njëjti problem në Raj Shahi, në veri të vendit aziatik.
Ky i ri punoi si një “ndihmës mjekësor” deri vonë, ndërsa babai dhe gjyshi i tij ishin fermerë, dhe ata mund të mos kishin nevojë për gjurmë gishtash gjatë dekadave të kaluara.
Vetëm disa familje në botën tonë vuajnë nga ky mutacion gjenetik, dhe për këtë arsye, është shumë e rrallë dhe vështirë se dëgjojmë për të.
Abu Sarkar thotë se mungesa e gjurmëve të dorës ndoshta nuk ishte një problem i madh në kohën e gjyshit të tij, i cili ishte një fermer, por sot ajo është bërë një pengesë e vërtetë.
Gjurmët e gishtërinjve u bënë një metodë e domosdoshme për hyrjen në pajisjet elektronike, si dhe votimin dhe marrjen e dokumenteve të identitetit.
Në vitin 2008, kur Abu ishte ende një djalë nën tetë vjeç, Bangladeshi filloi të jepte letërnjoftime që përmbajnë një gjurmë gishtash, në mënyrë që ta vendosnin në bazën e të dhënave.
Kur babai i Abu, emri i të cilit është Amal Sarker, erdhi për të marrë një kartë identiteti, punonjësi u hutua për porosinë e tij, kështu që karta e tij ishte e bashkangjitur në një shënim se “ai nuk ka gjurmë gishtash”.
Në vitin 2010, gjurmët e gishtave u bënë të detyrueshme për të marrë një pasaportë dhe patentë shoferi, dhe babai i Amal mund të merrte një pasaportë vetëm pasi kishte marrë një certifikatë mjekësore që konfirmonte se duart e tij nuk garantonin asnjë shenjë gishtash.
Abu nuk udhëtoi kurrë sepse kishte frikë se do të përballej me shumë pengesa në aeroport. Ndoshta stafi nuk e kuptonte që ai ishte një person i lindur me një mutacion të rrallë që e mbante atë nga gjurmët e gishtave.
Sa i përket patentë shoferit, Amal nuk e mori atë pavarësisht pagimit të tarifave, dhe arsyeja ishte se nuk kishte gjurmë gishtash, por ai vazhdoi të ngiste makinën e tij, dhe ai mbajti në xhep një certifikatë që vërtetonte pagimin e tarifave, e cila e bëri atë të marrë më shumë se një herë shkelje.
Edhe meqenëse qeveria e Bangladeshit kërkoi që të gjithë ata që blejnë kartat SIM të pajisen me gjurmë gishtash, as Abu dhe as vëllezërit e tij nuk mund të merrnin një numër.
Deri më sot, Abu dhe vëllezërit e tij meshkuj përdorin karta dhe numra telefoni të blerë në emër të nënës së tyre, e cila “ka” gjurmë gishtash dhe mund t’i bëjë ato kur të jetë e nevojshme./abcnews.al
