Përktheu: Sonila Backa-abcnews.al
Ndonëse për Holokaustin si një prej dëshmive më rrëqethëse të krimeve naziste dhe aftësisë vetëshkatërruese të njeriut është folur dhe shkruar shumë, të paktë janë ata që, për shkaqe profesionale apo kulturore, i njohin përmasat dhe pasojat e këtij krimi të kobshëm.
Po nëse thelbi i tij, si krim ndaj njerëzimit, është i hetueshëm edhe me pak njohuri e informacion, parandalimi dhe imunizimi ndaj përsëritjes së tij dikton njohjen e thellë të potencialit kriminal të arsyes njerëzore dhe hetimin e përmasave të shkatërrimit, që është në gjendje të shkaktojë ajo.
Ndonëse nuk mund të barazohet me të, Holokausti është i lidhur ngushtë me ekzistencën dhe historikun e kampit famëkeq të Aushvicit, ndërtimi i të cilit filloi pas pushtimit të Polonisë, në shtator 1939.
Në editorialin e edicionit të tetorit të History Today, Paul Lay ngriti dy pyetje në lidhje me Holokaustin: cila është vlera dhe çfarë kemi mësuar?
Lay iu referua pjesës së Catherine Bennett në Observer, botuar në gusht, e cila theksoi kontekstin në të cilin një individ ose grup viziton një vend, në të cilin ka ndodhur gjenocidi. Këto pyetje të rëndësishme janë thelbi i projektit të Fondit Arsimor të Holokaustit, Mësimet nga Aushvici (LFA), të përmendura në të dy artikujt.
Përmes projektit të tij LFA, organizon 17 kurse në vit në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar. Secili përbëhet nga një seminar, një vizitë njëditore në Auschwitz-Birkenau dhe një seminar pasues.
Më e rëndësishmja, kursi nuk përfundon këtu. Nëpërmjet asaj që quhet hapat e ardhshëm, pjesëmarrësit marrin përgjegjësinë për të përcjellë atë që kanë mësuar rreth Holokaustit dhe rëndësinë e tij bashkëkohore.
Deri më tani mbi 21,000 studentë dhe mësues kanë marrë pjesë në LFA. Bennett dhe disa të tjerë kanë ngritur shqetësime për Aushvic-Birkenau. Një nga pikat më të forta të LFA qëndron në mundësinë për të diskutuar pikërisht këtë çështje. Në grupe të vogla të udhëhequra nga një mësues i trajnuar i Holokaustit, ka pyetje se pse dhe si duhet të vizitohen vendet ku është shënuar gjenocid, raporton abcnews.al.
Pjesëmarrësve, të gjithë nga mosha 16 deri në 18 vjeç, kanë akses një faqe interneti nga një kompani që ofron vizita në Aushvic-Birkenau. Shumë, fillimisht, janë të tronditur, madje të indinjuar – disa duhet të bindin se nuk është një faqe interneti e rreme.
Megjithatë, pyetjet e kujdesshme nga mësuesi dhe mendimi i qartë nga ana e nxënësve mundëson diskutimin mbi një sërë arsyesh që çdo vizitor mund të ketë.
LFA bazohet në premisën se ‘të dëgjosh nuk është si të shohësh’.
Mësimi paraprak është jetik, por të ndjekësh një faqeje autentike ndihmon për të kuptuar më qartë këtë kurs. Prandaj përgatitja për vetë vizitën është thelbësore. Një kurs LFA fillon përpara seminarit orientues, ku pjesëmarrësve u kërkohet të marrin në konsideratë atë që dinë për Aushvicin, si e imagjinojnë atë dhe çfarë shpresojnë të mësojnë. Përgjigjet ndaj këtyre pyetjeve përdoren si bazë e diskutimit rreth pritshmërive dhe shqetësimeve.
Në qendër të seminarit është mundësia për të dëgjuar dëshmi të dorës së parë nga një i mbijetuar i Aushvic. Diskutimi vijues bëhet më i sofistikuar, pasi pjesëmarrësit fillojnë procesin e shqyrtimit të asaj që kanë mësuar dhe se si do të ndajnë kuptimin e tyre për rëndësinë bashkëkohore të Holokaustit me të tjerët, raporton abcnews.al.
Pikërisht këtu dhe në hapat e tyre të mëtejshëm, vlera e vizitës bëhet e qartë, pasi pjesëmarrësit (tani që veprojnë si ambasadorë të besimit dhe të caktuar zyrtarisht si të tillë) organizojnë së bashku një sërë aktivitetesh, nga asambletë për Holokaustin deri te organizimi i shkollave në komunitet.
Por çfarë ndodh?
Fillojmë me një ndalesë të shkurtër në një ose më shumë vende hebraike të paraluftës në qytetin polak të Ośëięcim (Aushvic). Aty zbulojnë komunitetin hebre të paraluftës dhe në këtë mënyrë kemi një pamje më të qartë të asaj që ka humbur.
Siç tha një pjesëmarrës: ‘Qëndrimi në tokë ku dikur kishte qenë një sinagogë, më lejoi të kuptoja ndjenjën e komunitetit dhe kulturës, gjë që më lejoi të isha më human ndaj viktimave dhe t’i kujtoja ata për njerëzit që ishin dhe jo vetëm një grup fatkeq.”
Komentet gjatë dhe pas vizitës theksojnë ndikimin e aftësisë për të ‘ecur në gjurmët’ e të mbijetuarve si Kitty Hart-Moxon.
Këtu është një ndryshim kryesor midis një vizite LFA dhe turneut standard me udhëzues të Auschwitz-Birkenau. Ndërveprimi ndërmjet udhëzuesit të kampit dhe mësuesit të grupit, duke përdorur shkrime dhe pyetje të zgjedhura me kujdes, u jep pjesëmarrësve mundësinë të përgjigjen dhe të reflektojnë mbi atë që shohin, dëgjojnë dhe ndjejnë.
Në Aushvic është ajo që shihni, ndikon tek ju; në Birkenau ndikon ajo që nuk shihni.
Dhe këtu ju mund të merrni më shumë të dhëna se sa thjesht të lexoni apo të shikoni diçka në lidhje me Holokaustin.
Kjo është vlera e një vizite nga e cila më pas mund të mësoni shumë.
/abcnews.al
