Tri vjet më parë, qindra anëtarë të elitës mbretërore qëndruan 24 orë dramatike prapa dyerve të mbyllura të hotelit Ritz Carlton Hotel – Çfarë dihet sot për atë që ndodhi?
Qindra burra të rëndësishëm dhe të fuqishëm, përfshirë princa, miliarderë dhe ministra, u arrestuan në orët e vona dhe u mbyllën në hotelin Ritz-Carlton.
Mes shumë të arrestuarve nga familja mbretërore dhe zyrtarëve të rëndësishëm ishte dhe – në atë kohë 32 vjec – princi Mohammed bin Salman. Qëllimi i tij ishte të merrte kontrollin e vendit, dhe në të njëjtën kohë të kryente një rishpërndarje të paprecedentë të pasurisë dhe fuqisë për Mbretërinë e Tingullit.
Kjo ngjarje hyri në histori si likuidimi më i gjerë dhe më kontrovers në mbretërinë moderne. Heqja e kokës dhe e komandantit të Rojeve Kombëtare si dhe komandantit të Marinës, sinjalizoi në mënyrë të qartë ndryshimin e drejtimit.
Mes gjërave të tjera, llogaritë bankare të të dyshuarve u ngrinë dhe të gjitha pasuritë e tyre i kaluan shtetit. Lajmet në atë kohë flisnin dhe për ngrirjen e më shumë se 1200 llogarive bankare të individëve dhe kompanive si pjesë e hetimeve. Me kalimin e kohës, lista e llogarive të bllokuara – e cila u publikua vijonte të zgjatej. Dhe sot, shuma e plotë e parave të sekuestruara mbetet e panjohur.
Figura drejtuese të cilat u përfshinë në këtë histori, vetëm tre vite më pas dhanë detaje për atë që ndodhi me saktësi. Ish të burgosur, shumë prej të cilëve aktualisht kanë humbur të gjitha privilegjet ekonomike dhe sociale, përshkruajnë skena torture dhe abuzimi psikologjik.
U bënë shumë kërkime intensive, madje dhe nga ana e këshilltarëve financiarë të mbretit, për të zbuluar dhe sekuestruar pasurinë që fshihej prapa investimeve të mirë organizuara, fonde, llogari të huaja në vende të tjera, e kështu me radhë.
Përshkrimi i asaj që ndodhi saktësisht në ato 24 orë dramatike prapa dyerve të hotelit luksoz të kthyer në një burg, vjen nga goja e viktimave.
Njerëz me pushtet të pakufizuar dhe me shumë ndikim, vendosën të flasin në përvjetorin e tretë të rrëmbimit të tyre dhe dëbimit nga postet sociale, madje dhe nga vendi.
Gjëja më tragjike është se tortura e tyre nisi me një telefonatë e cila nuk nxiste aspak dyshime. Princi i kurorës donte të takohej me ‘ta. Hoteli, në fakt, ishte një pikë takimi për organizime të tilla. Sapo mbërritën, policia largoi truprojat e secilit dhe i detyroi të hynin në hotel me pranga në duar, duke i informuar se po arrestoheshin me akuzën për tradhti. Një akuzë për të cilën zakonisht dënohesh me vdekje.
Natën e parë, fytyrat e tyre ishin të mbuluara, dhe secili prej tyre ishte subjekt i asaj që egjiptianët e njohin më shumë si “nata para rrahjes”. Ata vazhdonin të pyeteshin nëse e dinin se pse ndodheshin atje. “Askush nuk u përgjigj”. Pjesa më e madhe lutej për jetën, duke këmbëngulur se ishin besnikë ndaj mbretit dhe pasardhësit të tij. Me dhjetëra ishin lidhur në mure. Torturat vijuan për orë të tëra. Ditën e nesërme secili i arrestuar u çua në dhomën e tij, ku pritej nga dy apo tre hetues, të cilët sekuestruan pasurinë e çdo të ndaluari.
Fatkeqësisht, shumë prej tyre dinin shumë rreth mënyrës se si këshilltarët e tyre financiarë perëndimorë menaxhonin paratë e tyre dhe nuk dinin të shpjegonin asgjë. Fotografi të marrëdhënieve jashtëmartesore, por dhe homoseksuale, si dhe të gjitha sekretet që mund të kishin u përdorën si levë presioni. Ishte ky momenti kur shumë prej tyre dorëzuan telefonat celularë, duke i kërkuar hetuesve të kontaktonin me këshilltarët e tyre financiarë në Zvicër. Shumë nga të akuzuarit as nuk e kuptonin se pse ndodheshin në këtë situatë absurde. Kjo sepse, ata dhe paraardhësit e tyre i kishin shërbyer familjes mbretërore me besim të verbër. Ndërsa të tjerët ishin pjesë e kësaj familjeje mbretërore.
Tre vite më vonë, autoritetet këmbëngulin se çdo gjë e sekuestruar ishte prodhim korrupsioni. Dhe natyrisht që nuk ka asnjë provë për ta vërtetuar këtë. s.ba/abcnews.al
