Ashtu si nënat e tjera, gratë palestineze po festojnë Ditën e Nënës këtë vit, por mes luftës dhe zhvendosjes në tenda të improvizuara, duke u përballur me kushte të vështira që nuk lejojnë festimet tradicionale me dhurata dhe lule nga fëmijët e tyre.
Brenda një tende në qytetin Rafah në Gazën jugore, gratë janë strehuar me familjet e tyre, duke u ulur së bashku pa shqetësime dhe frikë në ditën e nënës, e cila bie në 21 mars të çdo viti.
Këtë vit dita e nënës është ndryshe
Gratë palestineze janë të preokupuara me përgatitjen e vakteve të iftarit gjatë muajit të shenjtë të Ramazanit mes kushteve të rënda humanitare në enklavë.
Ndërsa përgatitej vaktin e iftarit në çadrën e saj, nëna palestineze Um Adel Zahar, 77 vjeç, tha se “Çdo vit, fëmijët e mi më jepnin një fustan dhe lule në ditën e nënës dhe unë isha e lumtur. Por sot nuk ka të ngjarje të tillë. Në vend të kësaj, ne duam të kthehemi në shtëpitë tona dhe që lufta të përfundojë,”.
Më tej vazhdoi duke thënë se “Ky vend nuk është shtëpia ime e vërtetë; përkundrazi, dëshiroj të kthehem në tokat tona në fshatin Hamam (një nga fshatrat palestineze në qytetin e Ashkelon në 1948)”.
Duke jetuar në kushte të vështira humanitare, Um Adel vuan nga sëmundje të ndryshme, përfshirë kancerin. Ushqimi që ajo konsumon nën bllokadën e rreptë izraelite nuk i përshtatet gjendjes së saj shëndetësore.
Um Mohammad Sabiha, 55 vjeç, tha se”Unë jam një nënë e pikëlluar nga situata e vështirë në të cilën jetojmë për shkak të luftës izraelite në enklavë. Më kujtohet Dita e Nënës që festuam në shtëpinë tonë, duke lënë kujtime të bukura”. Um Mohammad theksoi se fëmijët e saj i sillnin dhurata me këtë rast, por “sot është një ditë e trishtuar”. Me kujtime të ëmbla, gruaja palestineze dëshironte të kthehej në shtëpinë e saj në Khan Younis nga ku ishte zhvendosur.
Dita e nënës me frikë, luftë
Palestinezja Anam Abu Wadi, 61 vjeçe, është e zënë duke larë rrobat dhe tmerret e luftës e kanë bërë atë të harrojë se sot është dita e nënës.
Anam thotë se “Fëmijët tanë sillnin dhurata, por sot këtë rast e kalojmë nëpër çadra. Askush nuk e mban mend që është dita e nënës sepse të gjithë janë të preokupuar me frikën dhe luftën. Nëna palestineze meriton gjithçka të bukur; ajo është një nënë e duruar që duron me ne dhe vuan me ne”.
