Masoneria është në mënyrë të padiskutueshme një prej fenomeneve globale më të diskutara.
Mes vërtetësisë së fakteve historikedhe konspiracioneve të ndryshme që lidhen mbi figurën e masonëve, misticizmi i ka karakterizuar gjithnjë grupimet tashmë jo sekrete, por në grupe të mbyllur njerëzish.
Për vetë Shqipërinë, ky ishte një vit disi i veçantë i lidhur me masonerinë, pasi për herë të parë, Unioni Masonik i Ballkanit zhvilloi takimin në Durrës, përgjatë fundjavës së parë të qershorit, me vëllezër e motra masone, të ardhur prej gjithë rajonit, madje përfshirë edhe Evropën apo SHBA-të.
Albanian Post ka qenë pjesë e organizimit tre-ditor dhe do të sjellë një seri tematikash me interes publik, rrëfyer nga vetë anëtarët e lozhave masone, të cilat kanë një interes të madh për publikun dhe për informimin e gjerë.
Masoneria në Shqipëri
Për njerëz të shumtë, të pasurit masoneri në Shqipëri nuk është gjë tjetër veçse një legjendë urbane.
Për të tjerë, konspiracioni se lozhat masone janë të vendosura në të gjithë botën, për të kapluar pushtetet dhe për të drejtuar politikat botërore, janë një realitet – përfshi Shqipërinë.
Për Albanian Post, është Raimond Todhe, Mjeshtri i Madh Mason i Lozhës së Madhe Iliria, ai i cili hedh dritë mbi fillimet e masonerisë së vërtetë në Shqipëri.
Sipas shpjegimit të Todhes, përpjekje individuale për të futur masonerinë në Shqipëri ka pasur që prej viteve 1800.
Viti 1865 do të shihte formësimin e masonerisë në Turqi dhe fundi i viteve 1800, do të shihte dhe hyrjen e saj në Shqipëri, e cila do të ndërpritej në komunizëm.
Në bazë të shumë pretendimeve, ishte ardhja e demokracisë, ajo që solli edhe grupimet e para (të menduara nga shumë simasone) – fjala bie grupimi i njohur “Rotary Club” apo “Lions Club”.
Mirëpo Todhe, e ndan qartësisht periudhën e fillimit të masonerisë së vërtetë në Shqipëri, me fillimin e viteve 2000.
Ai thotë se “Rotary Club” apo “Lions Club” nuk janë lozha masonike, pavarësisht se prania e anëtarëve masonë brenda tyre nuk përjashtohet.
“Shumë anëtarë të ‘Rotary’ dhe ‘Lions’ janë edhe masonë”, shpjegon ai për Albanian Post, “sepse të dy klubet kanë qenë gjithnjë një territor ku masoneria rekrutonte”.
Lozha e parë e njohur zyrtarisht nga degëzimet e tjera evropiane, është Lozha e Madhe e Shqipërisë, e krijuar zyrtarisht më 14 tetor 2011.
“Ndihma më e madhe për krijimin e kësaj lozhe, erdhi nga vëllezërit masonë në Itali dhe Serbi, me lozhat homologe, të cilat e njohën Lozhën e Madhe Shqiptare”, shpjegon Todhe.
Më pas u njohën edhe lozha të tjera, si Lozha e Madhe Shqiptare Iliria, ku Mjeshtër i Madh është zgjedhur vetë ai.
Feja dhe masoneria
Një tematikë e diskutuar shumë gjerësisht, është edhe ai i raportit mes fesë dhe masonerisë.
Todhe, e shpjegon qartësisht se midis të dyjave, nuk ka asnjë raport – të paktën nga ana e masonëve.
Të njëjtën gjë, e pohon edhe vëllai mason nga Turqia, Cuneyt Kalpakoglu, i cili është ish-Mjeshtër i Madh i Lozhës Liberale Turke.
Kalpakoglu, shpjegoi për Albanian Post se si edhe qasja e masonerisë në këtë aspekt, ka ndryshuar.
“Më parë, ka qenë e nevojshme që një person të ketë një besim në krijues, që të ishte pjesë e masonëve”, thotë ai. “Por, sot nuk vlen e njëjta gjë. Mund të jesh edhe ateist, nuk ka asnjë lloj problemi, për sa kohë qëllimi i vërtetë është ndriçimi i mendjes”.
Më tej, ai shpjegon edhe se si rituali ka ndryshuar.
Teksa më parë, betimi për të qenë pjesë e një lozhe kryhej mbi një libër të shenjtë, sot nuk është më një nevojë e tillë.
“Mund të jetë edhe një libër bosh, me faqe të bardha, për të simbolizuar mendimet e tua, të cilat masonët i respektojnë”, vijon ai më tej. “Betimi mund të bëhet gjithsesi edhe mbi Bibël, Kuran, mbi çdo libër të shenjtë”.
Të njëjtën gjë e pohon edhe Mjeshtri i Madh Todhe, i cili ravijëzon faktin se në realitet, masoneria nuk merret aspak me fenë, por kjo e fundit merret me masonerinë.
“Kisha ndër vite ka krijuar këtë perceptim për masonët, sikur janë kundërshtarë, sikur janë në anën e të keqes”, thotë ai. “Kjo gjithsesi nuk është e vërtetë sepse ne nuk kemi të bëjmë me doktrina fetare. Ne nuk i gjykojmë ata”.
Politika dhe masoneria
Konspiracioni më i madh mbi masonerinë, lidhet doemos me ndikimin në politikbërje.
Jo të pakta janë teoritë, ku shkruhet se masoneria është një anë e errët e shoqërisë dhe se kjo anë, është ajo që kontrollon botën.
Gjithsesi, një konspiracion i tillë mohohet kategorikisht si nga Todhe ashtu edhe nga Kalpakoglu, të cilët shtjellojnë se masoneria nuk ka asnjë ndikim në politikë.
Të paktën, në mënyrë direkte jo.
Ata artikulojnë se pjesëmarrja e masonëve në politikë është si pjesëmarrja normale e çdo pjese të shoqërisë.
Pra, me njerëz të angazhuar në këtë fushë, të cilët përçojnë mendimet e tyre dhe vizionin për mënyrën se si politika duhet të veprojë.
Përtej kësaj, nuk ka asgjë tjetër mbi mënyrën se si masonët janë të përfshirë.
Pra, si çdo palë interesi, edhe masonët përfaqësohen nga njerëzit e tyre, jo në hije, por publikisht.
Për këtë arsye, ata nuk i referohen vetes si një organizatë sekrete, ashtu si të shumtë i paraqesin, por si një organizatë e mbyllur, ku një person mund të kërkojë të anëtarësohet lirisht, në bazë të kritereve të paracaktuara.
Themelori? Ndriçimi intelektual!
