Rebelimi i Yevgeny Prigozhin – ose “marshimi për liri”, nuk duket se do të kthehet në “Dhjetë ditë që tronditën botën”.
Është e qartë se rebelimi-grusht shteti ka të njëjtat karakteristika si grushti i dështuar që ndodhi në 1991 dhe synonte të rrëzonte liderin e fundit sovjetik, Mikhail Gorbachev.
Të paktën KGB-ja dhe linjat e ashpra komuniste që u përpoqën të rrëzonin Gorbaçovin kishin guximin për të nisur fushatën e tyre nga Moska, duke kuptuar se kushdo që kontrollon kryeqytetin kontrollon Rusinë.
Në vend të kësaj, forcat e Wagner janë disa kilometra larg në Rostov. Fatkeqësisht për Prigozhin, disa aleatë dhe miq kryesorë janë larguar, duke përfshirë gjeneralin Sergei Surovikin (i famshëm në Perëndim për shkatërrimin e qytetit sirian të Aleppos).
Surovikin, një ish-komandant i forcave tokësore ruse në Ukrainë, njihet për popullaritetin e tij mes ultranacionalistëve të vendit dhe gradimi i tij vitin e kaluar i zhgënjeu ata. Në fakt, “kasapi” i Alepos të premten u bëri thirrje mercenarëve të Wagnerit që të mos kundërshtojnë udhëheqjen ushtarake të Rusisë dhe të kthehen në kazermë.
“Ju bëj thirrje të ndaloni”, tha ai në një video-mesazh. “Armiku vetëm pret që situata e brendshme politik në vendin tonë të përkeqësohet”, shtoi ai.
Instituti për Studimin e Luftës me seli në Uashington tha se rebelimi i shefit të Wagner “nuk ka gjasa të ketë sukses” duke qenë se Sergei Surovykin kishte denoncuar thirrjen e tij për rebelim. Në të njëjtën kohë, disa “lojtarë” të tjerë kryesorë dhe shërbime sigurie kanë qenë qartazi në anën e Kremlinit. Midis tyre është edhe shërbimi i inteligjencës FSB, i cili u bëri thirrje luftëtarëve të Wagnerit “të mos zbatojnë urdhrat kriminale dhe tradhtare të Prigozhin” dhe të marrin masa për ta arrestuar vetë.
Megjithatë, disa aktorë kryesorë dhe forca ushtarake duket se mbeten pasivë – siç bënë kolegët e tyre në vitin 1991 – duke mos dashur ta gjejnë veten në anën e gabuar të historisë. Disa politikanë të shquar rusë janë gjithashtu “memec”.
Nuk ka dyshim se rebelimi i Prigozhinit përbën krizën më të madhe politike me të cilën është përballur Putini si udhëheqës i Rusisë. Pyetja e madhe është nëse rënia e Prigozhinit do të vendosë bazat për “destabilizimin” eventual të presidentit rus. /abcnews.al
