Një rritje e numrit të arrestuarve për spiunazh ndaj Kinës po shkakton alarm në Europë. Ndërsa presidenti kinez Xi Jinping mbërriti në Serbi për fazën e dytë të turneut të tij europian, autoritetet në të gjithë kontinentin po përballeshin me një valë akuzash për spiunazh kinez.
Të martën, kryeministri i Mbretërisë së Bashkuar Rishi Sunak zbuloi se një “aktor keqdashës” kishte komprometuar të dhënat e listës së pagave të ushtrisë britanike, me raporte që tregonin Kinën.
Në një rast tjetër, tre shtetas gjermanë u arrestuan me dyshimin se po organizonin transferimin e informacionit rreth teknologjisë së ndjeshme në Kinë.
Në rastin tjetër, një burrë i quajtur Jian J., i cili punonte për një eurodeputet të ekstremit të djathtë gjerman, u arrestua me dyshimin për spiunazh.
Maximilian Krach, eurodeputeti i Alternativës për Gjermaninë (AfD) për të cilin Jian J punoi, mohoi çdo keqbërje personale.
Dhe në Belgjikë, autoritetet nisën një hetim penal ndaj politikanit të ekstremit të djathtë Frank Kreilmann në janar, pas një hetimi nga Financial Times, Der Spiegel dhe Le Monde se ai ishte përdorur si agjent i inteligjencës kineze për vite me rradhë.
Ekspertët thonë se rritja e fundit e arrestimeve dhe hetimeve pasqyron një ndyshim në ndryshim në Europë ndaj kërcënimeve kineze.
Roderich Kiesewetter, një parlamentar gjerman dhe ish-oficer i ushtrisë, tha se inteligjenca gjermane kishte paralajmëruar për “disa vite” në lidhje me kërcënimin nga Kina, por diçka e tillë nuk u mor parasysh.
Ai vuri në dukje se arrestimet e fundit në Gjermani do të kishin dërguar një “mesazh më të fortë” nëse do të ishin njoftuar përpara se kancelari Olaf Scholz do të udhëtonte në Pekin në prill.
Në vend të kësaj, ato u bënë publike disa ditë pasi Scholz u kthye në Gjermani.
Ekzistojnë gjithashtu shqetësime se ritmi i operacioneve të influencës kineze në Europë është intensifikuar.
Nigel Inkster, ish-zëvendës kreu i MI6 të Britanisë, thotë se Europa është bërë më e fokusuar në kërcënimin e aktiviteteve të inteligjencës kineze që nga viti 2019.
Inkster tha se protestat pro-demokracisë në Hong Kong, zbulimet e abuzimeve të të drejtave të njeriut në Xinjiang, mbështetja e Kinës për Rusinë në luftën në Ukrainë dhe shqetësimet për sjelljen ekonomike të Kinës kanë rritur vëmendjen e shërbimeve europiane kundër përpjekjeve të shërbimeve sekrete kineze.
Ekspertët thonë se spiunët kinezë kanë tre prioritete kryesore: formësimin e tendencave politike dhe ekonomike në interes të Kinës, mbledhjen e informacioneve të inteligjencës për industritë e ndjeshme dhe monitorimin e popullatave të diasporës, veçanërisht grupeve minoritare si tibetianët, ujgurët dhe njerëzit e Hong Kongut.
Kur bëhet fjalë për shtetasit e huaj, spiunët kinezë kanë një sërë objektivash, thotë Thorley.
“Për të parandaluar kritikat, për të marrë anën e njerëzve ku kjo mund të jetë e dobishme, për të mbledhur informacion.
Rezultati është se shumë grupe të diasporës po përballen me kërcënimin e dyfishtë të ksenofobisë kur marrëdhëniet me Kinën përkeqësohen, si dhe rreziku në rritje për t’u shënjestruar nga autoritetet partiake-shtetërore kineze.
Synimet e Kinës ishin “të ndryshme dhe strategjike”, tha Inkster. “Ata nuk kanë të bëjnë me fatkeqësinë për hir të saj.
Nëse ka kaos, Kina do të kërkojë ta shfrytëzojë atë”.
Operacionet e inteligjencës së Kinës shihen tradicionalisht si të drejtuara nga Ministria e Sigurisë së Shtetit (MSS), e cila kombinon mbledhjen e inteligjencës, shërbimet e sigurisë dhe policinë sekrete.
Është përshkruar si një kombinim i FBI-së dhe CIA-s.
Muajt e fundit, MSS është bërë gjithnjë e më e zëshme për aktivitetet e saj. Vitin e kaluar, agjencia hapi llogarinë e saj në ËeChat, duke publikuar përpjekjet e saj për të shkatërruar spiunët dhe terroristët.
Në janar, ai akuzoi MI6 për punësimin e një këshilltari të huaj për të spiunuar Kinën.
Por, siç vërën Thorley, ekziston gjithashtu një “rrjet” i kompanive dhe organizatave private në Mbretërinë e Bashkuar që punojnë për të promovuar interesat e Partisë Komuniste Kineze.
Kjo nënvizon faktin se “Kina funksionon në mënyrë asimetrike”, sipas Sari Arho Havrén, një bashkëpunëtor në Institutin Mbretëror të Shërbimeve të Bashkuara. “Kompleksiteti është mjaft i vështirë për t’u përcaktuar, sepse ne nuk mund të krahasojmë sasinë e burimeve që Kina ka.”
/abcnews.al
