Janë 3 kandidatët të cilët po konkurrojnë për udhëheqjen e BE-së, pas dorëheqjes së udhëheqës de facto Angela Merkel. Ata janë kryeministri italian Mario Draghi, presidenti francez Emanuel Macron dhe fituesi i zgjedhjeve gjermane, Olaf Solz.
Për 16 vite, Merkel ka përdorur realizmin e saj të matur për të menaxhuar rritjen e së djathtës ekstreme, krizën e refugjatëve dhe Brexit, sipas një artikulli në The Guardian. Përfundimi i “epokës së Merkelit” hap rrugën për lidershipin e ardhshëm dhe zhvillimin e një vizioni të ri të integrimit europian.
Presidenti francez konsiderohet si “i preferuari” i garës, duke parë vitet e para të presidencës së tij. Kryeministri italian ka dëshmuar gjithashtu aftësinë e tij si kreu i BQE -së gjatë krizës financiare. Analistët, politikanët dhe diplomatët kanë rënë dakord, megjithatë, se qasja duhet të jetë kolektive dhe se vetëm një grup udhëheqësish europianë mund të zëvendësojnë Merkelin.
“Largimi i Merkelit nga skena krijon një boshllëk në zemër të Europës. “Nëse kancelari i ri nuk është në gjendje të përmbushë këtë mision, Europa do të duhet t’i drejtohet zgjidhjeve kolektive,” tha politologu Giovanni Orsina për Washington Post.
Prestigji dhe ndikimi i Draghi në skenën europiane u konfirmua kohët e fundit nga kryeministri spanjoll Pedro Sanchez gjatë një vizite në Romë. Duke iu referuar homologut të tij italian si “maestro”, Sanchez tha: “Sa herë që Draghi flet në Këshillin Europian, të gjithë heshtin dhe dëgjojnë. “Kjo nuk është diçka që ndodh shpesh.”
Draghi u emërua kryeministër në shkurt dhe sipas sondazheve të fundit ai është politikani më i preferuar në vendin e tij. Kancelari aktual gjerman, Olaf Solz, është një garanci për ruajtjen e një drejtimi euro-centrik në politikën gjermane. Roli i Soltz si ministër i financave në aleancën e madhe të Merkel dhe kontributi i tij vendimtar në krijimin e fondit të rimëkëmbjes së pandemisë prej 750 miliardë eurosh forcoi besimin e tij në BE por edhe imazhin e tij si një anëtar i stafit, raporton abcnews.al
Projektuesi dhe udhëheqësi i mundshëm i Europës nëse merr rolin e Merkelit, do të përballet me presion të fortë nga partia e tij, por edhe nga një pjesë e rëndësishme e shoqërisë gjermane, për të udhëhequr një politikë refugjatësh të bazuar në solidaritet, diçka që Merkel kurrë nuk ka qenë në gjendje ta bëjë.
Sfida të rëndësishme për Soltz janë menaxhimi i krizës klimatike përmes reformave radikale dhe lidhja e këtyre reformave me rritjen ekonomike. Kreu i Social Demokratëve është më realist sesa ideologjik, gjë që e bën atë të mirëpritur në arenën europiane të tensionuar politikisht. Presidenti francez Emanuel Macron ka deklaruar tashmë në vitin 2017, në fjalimin e tij në Sorbonne, vizionin e tij europian, ndërsa që atëherë ai ka përsëritur shpesh se BE është “shumë e dobët dhe joefektive”.
Propozimet e tij, të cilat përfshijnë krijimin e një mekanizmi mbrojtës autonom, reformën e Eurozonës, politikën e vetme të refugjatëve dhe vendosjen e një takse për bizneset digjitale, nuk kanë siguruar mbështetjen që ai do të kishte dashur.
Kjo është për shkak të paralizës politike të koalicionit të madh gjerman dhe instinktit të kujdesshëm të Merkel. Megjithatë, pak vëzhgues besojnë se largimi i kancelarit do t’i hapë rrugën presidentit francez, ambicioz, të paduruar dhe ndonjëherë arrogant pas krizës midis Francës, SHBA-së, Australisë dhe Britanisë. Aftësia e tij për të çuar përpara vizionin e tij tani do të varet nga suksesi i presidencës gjashtëmujore të Francës në BE, e cila fillon në janar, por edhe nga zgjedhjet e ardhshme presidenciale franceze në pranverë.
Vështirësia e Macron në krijimin e aleancave midis të barabartëve dhe ruajtja e sferave ekskluzive të ndikimit të Francës, veçanërisht në ish -kolonitë e saj në Afrikë, nuk janë pozitive në përpjekjen e tij për të udhëhequr një trinitet joformal europian me Draghin dhe Soltz.
/abcnews.al
