Skandali që ka shkaktuar në SHBA historia e Charles McGonigal, ish- zyrtarit të lartë të FBI, po vazhdon të ndiqet me vëmendje nga shtypi amerikan për shkak të peshës që ka infiltrimi rus në institucionet amerikane, por dhe për mundësinë e përfshirjes së tij në një konflikt interesi dhe të ardhura të padeklaruara nga Shqipëria.
Natyrisht që interesi kryesor i opinionit publik në SHBA mbetet infiltrimi i mundshëm rus, por dhe historia me Shqipërinë ka një llojë peshe përsa i takon konfliktit të interesit dhe mos deklarimit të të ardhurave.
Akoma më shumë kjo çështje ka peshë politike në Shqipëri. Së paku Lulzim Basha u ndje i lehtësuar që ka pasur një vëmendje për ta përndjekur atë, për shkak të skandalit me financimet ruse.
Kryeministri Edi Rama po ashtu nuk është se ndjehet i lumtur kur perceptohet se ai i ka bërë ndere një kompanie nafte për shkak të një lobisti amerikan, dhe i ka krijuar atij mundësi ndoshta të shpërblehet prej tyre.
Edhe pse ai nuk ka një telash ligjor në këtë histori, e ka një problem me perceptimin e publikut si një dallaver shqiptar. Dhe këtë, opozita është në drejtën e saj ta për përdorur.
Por ajo që bie në sy në gjithë këtë histori është zelli i Sali Berishës për ta degraduar këtë fat që i ra nga qielli opozitës. Në fillim e stërmadhoi sa gati dukej sikur Putini i kishte dhënë para Charles McGonigal për të ndëshkuar Sali Berishën në Shqipëri.
Pasi doli që Berisha nuk figuronte askund në asnjë histori lobimi kundër tij nga Edi Rama, e vazhdoi fantazinë me arrestimin e mundshëm të Edi Ramës, pastaj me rrëmbim në një ishull.
Nuk ndali këtu, po ju turr ambasadores Yuri Kim se ka ngrënë dreka e darka me Charles McGonigal dhe Edi Ramën dhe duhet të hetohet nga FBI, ndërkohë që ambasadorja ka ardhur në Shqipëri më 2020, ndërsa Charles McGonigal ka qenë për herë të fundit më 2018.
Akoma më shumë nuk i del e keqja me Lulzim Bashën, që edhe pse del i persekutuar nga kjo dosje, nuk reagon, por hesht. Të gjitha këto së bashku duket se e kanë mërzitur më shumë se sa ta gëzonin, dhe e kanë çmendur më shumë se sa ta qetësonin, ndaj po e degradon gjithë këtë çështje në meme dhe barsoleta.
Arsyeja është se kjo histori, e cila nuk është pozitive për qeverinë dhe kryeministrin Rama, për të është një dramë e dhimbshme, pasi përveçse nuk rezulton të jetë i përndjekur nga Rama, nuk ka kë mbron në këtë histori.
Të mbrojë Lulzim Bashën, i bien gjithë shpifjet që ka thënë për të prej një viti e gjysmë, për paratë ruse dhe bashkëpunimin me Edi Ramën.
Skandali dëshmon se Edi Rama e ka trajtuar atë si kundërshtar serioz dhe është investuar ta hetojë çështjen e parave ruse. Siç do bënte çdo kundërshtar.
Të mbrojë SHBA nuk i ka lezet, se e ka shpallur ”non grata” familjarisht, duke ja stampuar në ballë atij, gruas, vajzës, dhe djalit vulën e hajdutit shqiptar. Dhe bën sikur i kërkon llogari SHBA-së, pse nuk zgjeron hetimet, duke i treguar një listë dëshirash që ai ka për jetën që i ka mbetur.
Të mbroj Ambasadën, që në atë kohë nuk rezulton të ketë shoqëruar Charles McGonigal në takime, nuk e bën dot, dhe shpik të kundërtën, sikur Yuri Kim e ka shoqëruar në takime, edhe pse ka ardhur dy vite më vonë në Shqipëri e ndoshta se njeh fare këtë ish- zyrtar.
Dhe për ironi të fatit, të vetmin që mbron me gjithë këtë sjellje është Edi Rama, i cili argëtohet me përrallat e tij për rrëmbim në një ishull dhe marrje në pyetje, duke gjerbur kafen e parë pas gripit të keq që kaloi, e që duket se e ka marrë veten, jo vetëm edhe prej “penicilinës” të “engjëllit mbrojtës, Sali Berisha.
