Përktheu: Sonila Backa-abcnews.al
Gjatë konfliktit të Bashkimit Sovjetik me Gjermaninë naziste gjatë Luftës së Dytë Botërore, shumë nga qytetet e tyre u shndërruan në gërmadha. Ndërtesat dhe objektet me rëndësi historike dhe kulturore ose u shkatërruan ose u vodhën. Megjithatë, në mënyrë të pabesueshme, Kremlini mbijetoi.
Ai u godit nga mbi 150 bomba fosfor gjatë tetë sulmeve ajrore. Megjithatë Kremlini nuk ra kurrë.
Si arritën sovjetikët të mbanin një strukturë kaq të madhe dhe të çmuar larg rrezikut?
Kremlini dhe beteja me gjermanët
Kremlini është një kompleks i madh i fortifikuar në qendër të Moskës, dhe shërben gjithashtu si rezidenca zyrtare e presidentit të Federatës Ruse. Muret e saj mbresëlënëse u ndërtuan në fund të shekullit të 15-të dhe përfshijnë disa nga arkitekturat më të pabesueshme në botë.
Megjithëse zona është gjithashtu shtëpia e disa prej ndërtesave më të fuqishme dhe më të rëndësishme politike. Si zemra e qytetit dhe një simbol i fuqishëm i fuqisë ruse dhe sovjetike, është një vend jashtëzakonisht domethënës dhe i vlefshëm. Si rezultat, mbajtja e tij e sigurt gjatë Luftës së Dytë Botërore ishte e një rëndësie të madhe.
Nga viti 1938 deri në vitin 1953, Nikolai Spiridonov shërbeu si komandant i Kremlinit. Spiridonov kishte shqetësime për sigurinë e vendndodhjes sapo filloi lufta dhe i dërgoi një mesazh Komisarit Popullor për Punët e Brendshme dhe Lavrentiy Beria.
Pas kësaj, Beria filloi punën për “fshehjen” e Kremlinit. Megjithatë, fshehja e kalasë prej 2,960,000 metrash katrorë nuk ishte punë e thjeshtë. Përveç sipërfaqes së tij të madhe, Kremlini përmbante ndërtesa me lartësi të ndryshme, duke përfshirë kullën Troitskaya rreth 80m.
Më 22 korrik 1941, frika për sigurinë e Kremlinit u justifikua kur një bombë gjermane 250 kg u përplas në Pallatin e Kremlinit. Për fat të mirë, bomba nuk shpërtheu, por theksoi nevojën për të mbrojtur kompleksin.
Të gjitha çatitë në Kremlin janë lyer me ngjyrë kafe të errët, me ngjyrë ndryshku, për t’i bërë ato të ngatërrohen me çatitë e tjera të Moskës nga ajri. Zonat aktuale të Kremlinit, shumica e të cilave ishin me kalldrëm, ishin të mbuluara me rërë, ndërsa tendat e lyera që të dukeshin si çatitë ishin vendosur mbi kopshtet e kompleksit, raporton abcnews.al.
Edhe vetë kullat ishin të lyera me ngjyra të ndryshme dhe të mbuluara me struktura druri. Mauzoleumi i Leninit ishte veçanërisht i rëndësishëm, kështu që trupi i tij u transportua larg nga Moska gjatë luftës dhe mauzoleumi u fsheh nga një tendë e madhe prej druri.
Ndërsa shumica në Kremlin u përpoqën sa më shumë për ta mbrojtur atë, pjesa tjetër e Moskës ishte ende e pambrojtur. Popullsia e qytetit prej afro 5 milionë banorësh filloi punë për ndërtimin e mbrojtjeve dhe fortifikimeve.
Fatmirësisht shumë prej tyre u trajnuan për mbrojtjen civile para luftës, kështu që kur disa vite më vonë erdhi koha për të mbrojtur qytetin, ata ishin të përgatitur. Qindra mijëra qytetarë ndërtuan pengesa, barrikada dhe ura mbrojtjeje. Madje jashtë qytetit u ndërtuan dy linja mbrojtëse.
Puna përfshinte shtimin e ndërtesave false në të gjithë qytetin për “maskimin” e atyre reale. Zonat e pabanuara u mbushën me rrugë dhe ndërtesa false, ndërsa ato reale u mbuluan për t’u dukur si dhe nga ajri.
Strukturat e rreme prej druri të ndërtuara për t’u ngjasuar shtëpive dhe ndërtesave nga ajri u vendosën në autostradën e Leningradit. Në një rast kamuflazhi mbrojtës u përdor për ta bërë Teatrin Bolshoi të dukej si një varg ndërtesash të zakonshme apartamentesh.
Për të mbrojtur fabrikat, kopjet e rreme të karbonit u krijuan dhe u ngritën në zona shumë larg nga ku ishin në të vërtetë, ndërsa origjinalet ishin të kamufluara. Në tetor 1941, me afrimin e forcave gjermane, Stalini urdhëroi që qeveria të evakuonte qytetin.
Kjo shkaktoi një panik të menjëhershëm brenda popullatës së përgjithshme, e cila në mënyrë të dëshpëruar u përpoq të largohej nga qyteti, duke mbushur vagonët e trenave dhe duke ngadalësuar përpjekjet e evakuimit.
Stalini njoftoi se do të qëndronte në qytet, gjë që qetësoi situatën. Por gjermanët, hasën një qytet të përgatitur dhe të fortifikuar. Ajo që ata prisnin të ishte një fitore me avull u ngadalësua në një luftë rrënimi, një luftë që ata nuk do ta fitonin kurrë.
/abcnews.al
