Gjithçka përreth duket në rregull, ju keni takuar një person të mrekullueshëm dhe jeni bashkë derisa papritur, dhe ndoshta pa asnjë paralajmërim fare, partneri juaj duket se është zhdukur nga faqja e dheut!
Ju bëni skenarë, ndoshta një mëngjes të këndshëm partneri juaj ia ka bërë me avion për në Brazil apo edhe ai ka pësuar amnezi totale pas një takimi rastësor me një alien, por ju e dini shumë mirë që e gjithë kjo nuk luan. Përkundrazi, ai thjesht zgjodhi t’i jepte fund marrëdhënies tuaj pa u munduar t’ju shpjegojë apo edhe t’ju informojë. Telefoni juaj nuk bie më, nuk ka komunikim, nuk ka njoftim dhe më e rëndësishmja, nuk i përgjigjet asnjë prej mesazheve që i keni dërguar.
Por pse dikush do të zgjidhte të zhdukej nga jeta e një njeriu që deri dje ishte pjesë e tij, ndërkohë që të paktën mund të bënte një bisedë për t’i dhënë fund çdo lidhjeje? Ndoshta nuk do ta dini kurrë pse u shndërruat papritur në një fantazmë të së shkuarës së dikujt me të cilin keni ndarë përvoja dhe momente të bukura.
Por ajo që mund t’ju them me siguri është se një sjellje e tillë është shenjë e kohës. Është shembulli i një epoke ku pothuajse shumica e gjërave në jetë janë të konsumueshme. Kështu janë edhe marrëdhëniet. Njerëzit vijnë dhe ikin nga jeta jonë, për fat të keq, pa mundim, por me shumë lehtësi.
Duke u rritur dhe ndoshta duke vazhduar të rritet një brez që karakterizohet nga ikja e keqe përballë fatkeqësive. Njerëz të një brezi që hezitojnë ose kanë turp për të krijuar lidhje me të tjerët ndoshta sepse nuk e kanë mësuar kurrë atë që në moshë të re.
A e kanë përjetuar vetë ata që i japin fund lidhjeve duke u bërë “duhanpirës” një refuzim të tillë, pra të mbeten në një degë të gjelbër pa asnjë shpjegim? Nëse po, atëherë ata e dinë shumë mirë se si është të përfundosh një lidhje befas, befas dhe pa shpjegime. E dinë që është, por nuk tregojnë ndjeshmëri për tjetrin, edhe pse e kanë përjetuar vetë në të kaluarën. Ata ndoshta nuk kanë ndjenja faji për sjelljen e tyre ndaj të tjerëve.
Ata janë thjesht njerëz që ndonjëherë hezitojnë të afrohen shumë dhe të lidhen me dikë për shkak të mungesës së besimit dhe që ndonjëherë përdorin metoda indirekte dhe joortodokse për t’i dhënë fund marrëdhënieve të tyre me ata që i rrethojnë kur kjo ndodh.
Nëse e keni pasur ndonjëherë, atëherë e dini. Nëse jo, atëherë po ju them se është e dhimbshme. Është sikur ke humbur një person tënd por nuk të japin mundësinë dhe të drejtën ta vajtosh. Në thelb, për atë që e përjeton, fenomeni “ghosting” është një vdekje e vogël.
Duhet të them që një fenomen i tillë nuk kufizohet aspak në marrëdhënie romantike apo afatgjata. Sepse për personin që punon kështu, një zhdukje e thjeshtë nga çdo marrëdhënie ndërnjerëzore apo edhe një njohje e thjeshtë, është vetëm rruga e njohur. Lehtë dhe shpejt pa asnjë nevojë për të dhënë përgjigje dhe më e rëndësishmja nuk ka nevojë të merreni me ndjenjat e një personi tjetër.
Sigurisht, është e lehtë të shmangësh një moment të vështirë dhe mosmirënjohës kur zhdukesh, por nuk të ndihmon të përmirësohesh në një marrëdhënie të re të mundshme në të ardhmen./abcnews.al
