Zemërimi, ankthi, fshehja e emocioneve të vërteta dhe vetëvlerësimi i ulët – mjerisht, disa prindër arrijnë t’ua përcjellin të gjitha këto cilësi negative fëmijëve të tyre. Egoizmi dhe indiferenca e tyre ndaj ndjenjave të fëmijëve të tyre kanë një ndikim të madh tek ata në fëmijërinë e tyre. Si rezultat, fëmijët fillojnë të kritikojnë veten, ndihen të pafuqishëm dhe kanë probleme në jetën e tyre shoqërore.
Ne vendosëm të studiojmë këtë temë për të ndihmuar lexuesit tanë të kuptojnë më shumë botën e tyre të brendshme. Njohja e arsyeve të frikës dhe ankthit tonë mund të na ndihmojë ta kurojmë atë dhe ta bëjmë jetën tonë më të mirë.
- Keni frikë nga manipulimi.
Ndodh mjaft shpesh që familjet toksike përdorin manipulimin për të kontrolluar anëtarët e tjerë të familjes. Në baza ditore, kjo sjellje nuk është normale dhe kthehet në abuzim emocional. Kjo mund t’ju bëjë të ndiheni sikur u besoni më pak njerëzve të tjerë rreth jush dhe t’ju pengojë të keni marrëdhënie. Ndjenja e vazhdueshme e manipuluar nga familja juaj mund të rezultojë gjithashtu në sjellje shmangieje.
- Keni vështirësi me ndërveprimet sociale dhe besimin e të tjerëve.
Kur dikush rritet në një atmosferë të tensionuar, rreth manipulimeve dhe abuzimeve të tjera mendore, kjo lë gjurmë në këtë person. Disa prindër mund të mos kenë qenë në gjendje t’i ofrojnë fëmijës së tyre mbështetjen e nevojshme dhe në një skenar tjetër dikush mund të jetojë në një familje ku ata mendojnë se duhet të jenë gjithmonë në roje. Më vonë do të bëhet e vështirë të shkundësh ndjenjën se duhet të jesh vazhdimisht në këtë gjendje. Në fund, mund të keni vështirësi me besimin e njerëzve të tjerë dhe hapjen ndaj tyre.
Problemet e lidhjes janë të vështira. Duke parë dhe përjetuar vazhdimisht abuzim fizik dhe emocional, keqtrajtim dhe neglizhencë, ata formojnë pamjen e tyre të marrëdhënieve. Këta njerëz mund të mos e kuptojnë se si duket një lidhje e kujdesshme dhe e shëndetshme mes njerëzve. Ata janë gjithmonë duke pritur në mënyrë të pandërgjegjshme që të gjithë rreth tyre ose të reagojnë tepër, të jenë kërkues, t’i fajësojnë për diçka ose t’i zhgënjejnë.
- E keni të vështirë me dështimin.
Fëmijët e rritur në një mjedis toksik mund të ndihen vazhdimisht sikur nuk janë gjithmonë mjaftueshëm të mirë apo edhe të pavlefshëm. Prindërit e tyre mund t’u kenë bërë gjithmonë kërkesa të tepërta dhe t’i fajësojnë nëse nuk i përmbushnin pritshmëritë e tyre. Në thelb, ata kanë zhvilluar vetëbesim të ulët dhe kanë mungesë të kujdesit për veten. Kjo është arsyeja pse gabimi ose dështimi më i vogël mund t’i trembë ata dhe t’i çojë në zemërim.
- Mungon ndjenja juaj e identitetit të vetvetes.
“Vlerësimi” pozitiv i familjes është një element kritik për ne kur flasim për shëndetin tonë mendor. Është po aq e rëndësishme sa ndjenja e të qenit i dashur dhe i përkatësisë. Nëse marrëdhënia midis një fëmije dhe prindërve të tyre është abuzive, atëherë fëmija mund të fillojë të ketë probleme me botën e tij të brendshme, identitetin dhe vetëvlerësimin e tij. Kjo çon në efekte negative si ankthi dhe madje edhe depresioni.
- Ju kritikoni shumë veten.
Vetëvlerësimi i ulët, i krijuar nga prindërit toksikë, e bën një fëmijë të ndihet budalla, i padenjë dhe i pamerituar për të marrë diçka më të mirë. Në çdo gjë që bëjnë këta fëmijë, ata kritikojnë veten, hezitojnë dhe kanë mendime të dyta. Ata kanë pranuar se janë më keq se të tjerët, gjë që i bën të vuajnë mendërisht, por nuk mund ta ndryshojnë situatën, sepse nuk marrin mbështetjen e nevojshme mendore.
- Ju i vendosni emocionet tuaja të fundit.
Prindërit dhunues verbalisht ose fizikisht neglizhojnë emocionet e fëmijëve të tyre. Përveç kësaj, nëse fëmijët përpiqen të shprehin emocionet e tyre, kjo mund të çojë në më shumë keqtrajtime nga familja. Si rezultat, fëmijët mësohen të fshehin dhimbjen, pakënaqësinë dhe zemërimin e tyre. Më tej në rrugën e jetës së tyre, ata mund të fillojnë t’u japin përparësi emocioneve të të tjerëve mbi të tyret.
Shtypja e emocioneve gjithashtu ndikon në vetë-identifikimin e një personi. Ata e kanë të vështirë të kuptojnë se kush janë, si ndihen dhe çfarë duan në jetën e tyre. Pra, ata nuk arrijnë ta zhvillojnë veten në sferat e jetës që janë të rëndësishme për ta, sepse, mendërisht, ata janë gjithmonë të frenuar nga pasiguria dhe mungesa e mëparshme e afërsisë.
- Ndihesh gjithmonë si një fëmijë i pafuqishëm.
Prindërit toksikë ndonjëherë refuzojnë ta pranojnë fëmijën e tyre si të rritur. Pavarësisht se sa vjeç bëhet një fëmijë, këta prindër mund të përpiqen gjithmonë t’i trajtojnë si një foshnjë të pafuqishme. Ata duan të kontrollojnë dhe komandojnë, dhe nëse përballen me ndonjë rezistencë, do të veprojnë të ofenduar për ta bërë fëmijën e tyre të ndihet fajtor.
Nëse një fëmijë nuk lejohet të marrë vendimet e tij, i pushtohet privatësia e tij dhe nuk ndihet si një person i pavarur, mund të jetë e dëmshme për shëndetin e tij mendor. Ata mund të zhvillojnë ankth, të kenë frikë të fillojnë diçka të re dhe të mos jenë në gjendje të përshtaten në shoqëri.
- Shpesh ndiheni në ankth.
Fëmijët që vijnë nga familje toksike shpesh diagnostikohen me çrregullime ankthi. Kjo ndodh për shkak të paqëndrueshmërisë familjare, keqtrajtimit mendor dhe fizik dhe mungesës së sigurisë. Fëmijët me ankth përjetojnë vështirësi në përqendrim dhe mund të ndjehen të nervozuar, të shqetësuar, të shqetësuar dhe të tensionuar.
A keni vënë re ndonjë nga këto tipare te prindërit tuaj? A keni përjetuar ndonjë nga këto shenja? Le të ndajmë historitë tona në seksionin e komenteve.
/abcnews.al
