Ministrat e Brendshëm të Bashkimit Evropian diskutojnë për procedura të reja të përshpejtuara në kufijtë e jashtëm dhe për një shpërndarje më të drejtë të refugjatëve midis vendeve anëtare.
Ministrat e Brendshëm të Bashkimit Evropian do të diskutojnë të enjten pikat kyçe të politikës së përbashkët të azilit në Luksemburg. Ata duan të bien dakord për procedura të reja të përshpejtuara në kufijtë e jashtëm të Evropës dhe për një shpërndarje më të drejtë të refugjatëvve midis vendeve anëtare.
Komisionerja e Brendshme e BE-së, Ylva Johansson ishte optimiste se mund të arrihej një “përparim” pas vitesh mosmarrëveshjeje. Edhe ministrja e Brendshme gjermane, Nansy Faeser (SPD) ka sinjalizuar miratimin e procedurave të planifikuara kufitare. Por brenda Gjermanisë ka kritika të ashpra nga radhët e dy partive të koalicionit, Të Gjelbrit dhe SPD, si edhe nga organizatat joqeveritare dhe shkencëtarët. Ata i bëjnë thirrje qeverisë gjermane që të mos pajtohet me propozimin e BE.
Sistemi i Dublinit mbetet në fuqi
Këshilli për Migracionin, një organizatë ku marrin pjesë kryesisht shkencëtarë të fushës, deklaroi të mërkurën në Berlin se asnjë reformë nuk do të ishte më e mirë se ajo që do të rriste problemet në politikën e BE-së për azilin. Kryetari i këshillit, Vassilis Tsianos, i bëri thirrje Ministres Federale të Brendshme, Nancy Faeser (SPD), të votojë kundër planeve të reformës në Luksemburg. Tsianos tha se planet nuk çojnë në një sistem të përbashkët azili, por thellojnë më tej ndarjen e Evropës në politikën e azilit dhe migracionit. Këshilli kritikoi faktin që me planet e reja nuk po reformohet sistemi i Dublinit, i cili i vë nën presion të madh shtetet anëtare në kufijtë e jashtëm të BE-së. Sipas sistemit të Dublinit, përgjegjës për refugjatët është ai vend, tokën e të cilit ka shkelur refugjati për herë të parë.
Procedurat kufitare nuk janë procedura të mirëfillta azili, por vetëm një “kontroll paraprak i bazuar në kritere të përafërta”. Arsyet e arratisjes dhe nevoja për mbrojtje nuk mund të dokumentohen si duhen. Kjo çon në burgime pranë kufirit, tha Bernd Kasparek nga Instituti i Berlinit për Hulumtime Emprike për Migrim dhe Integrim. Reforma e planifikuar e BE-së synon “të minojë sistematikisht qasjen e azilkërkuesve në ligjin e azilit”, kritikoi Marei Pelzer, specialiste për ligjin e azilit dhe migracionit nga organizata Pro Asyl. Refugjatët në kufi nuk do të kenë përfaqësim ligjor, kjo bën që të mos ketë një procedurë të drejtë azili.
Përfaqësuesi i Këshillit të Kishës Ungjillore në Gjermani (EKD), peshkopi Christian Stäblein, u bëri thirrje të mërkurën ministrave të brendshëm të BE-së që të tregojnë “guxim për një politikë humane me refugjatët”. Stäblein kërkoi që reforma të përmirësojë mbrojtjen e refugjatëve dhe efektivitetin e sistemit të azilit. “Refuzoj shprehimisht procedurat e detyrueshme kufitare dhe zhvendosjen e mbrojtjes së refugjatëve në vendet jashtë BE-së duke zgjeruar listën e vendeve të treta të sigurta”, tha peshkopi i Kishës Ungjillore Berlin-Brandenburg-Schlesische Oberlausitz (EKBO) për agjencinë gjermane të lajmeve, epd.
Kritikë edhe nga radhët e partive të koalicionit
Por kritikë vjen në edhe nga vetë partitë e koalicionit qeverisës:Shumë politikanë të partisë Të Gjelbrit e kanë të vështirë të pranojnë që njerëzit që kërkojnë mbrojtje mund të mbahen në ambiente në kufijtë e jashtëm të BE-së me javë të tëra, ndërsa kërkesat e tyre janë duke u shqyrtuar. Në programin e tyre zgjedhor, të Gjelbrit e hodhën poshtë qartë këtë në 2021. Rreth 730 anëtarë të partisë Të Gjelbrit qëndrojnë pas një letre drejtuar politikanëve kryesorë në partinë e tyre, ku kritikojnë kursin e “trembjes dhe izolimit”. 22 nga 206 deputetë të grupit parlamentar të SPD-së në Bundestag nënshkruan gjithashtu një deklaratë që kundërshton qartë reformën. Aty thuhet: “Ne e shohim në mënyrë kritike futjen gjithëpërfshirëse të procedurave kufitare, pasi ato nxisin kushte të përafërta me burgosjen”.
Qeveria gjermane pro planeve
Gjermania i mbështet planet e Komisionit të BE-së, të cilat përfshijnë procedura të shpejta për sqarimin e kërkesave për azil në kufijtë e jashtëm të BE-së dhe deportime më të lehta drejt vendeve të treta. Por qeveria federale po përpiqet për marrëveshje detyruese për shpërndarjen e refugjatëve ose të paktën pagesat e kompensimit nga vendet që nuk duan të pranojnë azilkërkues. Gjithashtu, Të Gjelbrit duan që nga kjo procedurë e përshpejtuar të përjashtohen familjet. Marei Pelzer, nga Pro Asyl është skeptike se Gjermania do të ketë sukses me këtë kërkesë.
Kancelari Olaf Scholz e kishte thënë që të martën, 6 qershor, në Berlin, se Gjermania tashmë e ka marrë vendimin. Që nga lëvizja e madhe e refugjatëve në 2015 dhe 2016, ka pasur grindje të vazhdueshme në BE nëse ata që kërkojnë mbrojtje duhet të shpërndahen në të gjitha vendet anëtare. Kjo parashikohet edhe në propozimin aktual të Komisionit të BE-së.
Ministrja e Brendshme e SPD, Nancy Faeser, nga ana e vet, ka disa javë që “moment historik” për politikën e BE-së për refugjatët. Të paktën që nga fluksi i miliona refugjatëve nga viti 2015, politika e përbashkët e BE-së për azilin është konsideruar e dështuar – pavarësisht përpjekjeve të shumta për reforma.
Nëse 15 nga 27 vendet anëtare të BE-së votojnë në favor të reformës në Luksemburg dhe nëse së bashku përfaqësojnë të paktën 65 për qind të popullsisë totale të BE-së, atëherë mund të fillohet me negociatat me Parlamentin e BE-së.
