Nëse jeni duke pritur një propozim martese shumë shpejt dhe partneri juaj fillon të ulet me njërin gju, duhet të kontrolloni nëse këpucët janë të zgjidhura. Nëse nuk është kështu, mendohuni para se të thoni po-ose-jo.
Gjunjëzimi për të propozuar me sa duket ka rrënjë në disa praktika historike të lashta -ose një kombinim i disa prej tyre. Mund të ketë origjinën në Perandorinë Persiane, kur përshëndetjet e duhura vareshin nga niveli shoqëror. “Në rastin kur njëri është pak më inferior se tjetri, puthja jepet në faqe”,vërejti historiani grek Herodoti në Persi rreth vitit 430 pes. “Atje ku ndryshimi i gradës është i madh, inferioriteti bie në tokë”.
Ky sistem përshëndetës, i njohur si proskineza, u miratua nga Aleksandri i Madh kur ai mori perandorinë një shekull më vonë, dhe disa historianë besojnë se gjenuflektimi ishte pjesë e tij. Shumë nga subjektet ekzistuese greke dhe maqedonase të Aleksandrit nuk e miratuan ritualin e ri, duke menduar se gjestet e tilla duhet të ishin të rezervuara për perënditë, kështu që jo të gjithë pranojnë, përcjell abcnews.al
Por ideja e gjunjëzimit si një shenjë nderimi do të rezultojë e popullarizuar në të dy sferat fetare dhe laike në të ardhmen. Katolikët, për shembull, bien në një gju kur përballen me një meshë të bekuara për të qenë trupi i Jezusit. Ndërsa luftëtarët europianë kalorës pas betejës shpesh u gjunjëzuan përpara komandantit të tyre, i cili i dubloi me shpatë.
Sipas Bustle, ishte e mundur që përkulja e gjurit të marrë së pari një rëndësi romantike gjatë periudhës së lulëzimit të kalorësve. Në shekullin e 11-të, kalorësit filluan të krijonin lidhje të ngushta me zonjat e oborrit një zakon që më vonë u pagëzua si “dashuri kortezie”. Meqenëse gruaja shpesh ishte tashmë e martuar, natyra e marrëdhënies nuk ishte shpesh seksuale, por gjithnjë ishte një angazhim serioz. Kalorësit u zotuan të shërbenin dhe nderonin dashnorët e tyre me të njëjtin entuziazëm të zbatueshëm ndaj zotërve dhe mbretërve të tyre. Romanca e Guinevere me Sir Lancelot është një shembull i mirë i dashurisë me mirësjellje, siç është përralla e Tristan dhe Isolde (megjithëse të dyja ato raste përfshinin kurorëshkelje). Nuk ka asnjë lidhje të qartë midis asaj mesjetare dhe tradita e sotme e propozimit, por shumë nga veprat artistike që përshkruajnë dashurinë e sjellshme e shfaqin burrin të gjunjëzuar para gruas një skenë që pasqyron shumë fotografi të fejesës së ditëve moderne.
Me pak fjalë, përkulja e gjurit ka përcjellë prej kohësh përkushtim dhe përulësi, të cilën ju mund të dëshironi ta mishëroni kur kërkoni dikë të kalojë përjetësinë me ju. /abcnews.al
