Historia moderne unike dhe e përgjakshme e Polonisë e bën atë më të ndjeshme se shumica e vendeve ndaj kërcënimeve nga fqinjët e saj. Nënkryetari i Këshillit të Sigurimit të Rusisë, Dmitry Medvedev, ka nxitur edhe më shumë situatën me shpërthimin e tij të fundit në Twitter , në të cilin ai tha :
“Nuk shoh asnjë kuptim në ruajtjen e marrëdhënieve diplomatike me Poloninë. Ky shtet nuk duhet të ekzistojë ndërkohë që në pushtet nuk ka njeri veç rusofobëve dhe Ukraina është plot me mercenarë polakë, të cilët duhet të shfarosen pa mëshirë.”
Duke e rritur buxhetin e saj të mbrojtjes në 30 miliardë dollarë, në 4.25% të PBB-së, përqindja më e lartë në të gjithë NATO-n, Polonia po shpenzon masivisht furishme që të riformësojë tërësisht balancën e fuqisë në Europë.
Me 250 tanke amerikane M1A2 Abrams, deri në 500 HIMARS si dhe 96 helikopterë Apache, deri në fund të dekadës, Polonia do të zotërojë me diferencë ushtrinë tokësore më të fuqishme të Europës.
Kjo do të thotë se, për herë të parë që nga shekulli i 18-të dhe sërish e shqetësuar me interesat jetike strategjike në fushat e gjera të Ukrainës, Polonia është në prag të shndërrimit në një fuqi të madhe.
Duke pasur parasysh performancën e dobët të Rusisë në Ukrainë deri më tani, shkalla e blerjeve mund të duket si e tepruar, raporton abcnews.al.
Shefi i Shtabit të Përgjithshëm polak, gjenerali Rajmund Andrzejczak, vuri në dukje në fillim të këtij viti se Rusia ka burimet për të zgjatur luftën edhe për dy vjet të tjerë përpara se të përballet me sfida të rëndësishme logjistike, kohë në të cilën furnizimi tashmë i pakësuar i Perëndimit me materiale në dispozicion për Ukrainën mund të kanë mbaruar prej kohësh.
Në ato rrethana, paratë nuk janë objekt, pavarësisht nëse ekonomia polake mund të përballojë apo jo situatën e shkaktuar.
Dhe nëse paratë blejnë armë, armët blejnë fuqi.
Pa një përfundim të shpejtë në horizont për luftën e Ukrainës, Polonia, tashmë e vendosur të zgjerojë furnizimin me energji bërthamore me mbështetjen financiare amerikane dhe e prirur për të prodhuar sa më shumë nga armatimet e saj të reja sa të mundet në tokën e saj duket se do të bëhet industriale e Europës si dhe centrali ushtarak, i mbushur me energji të bollshme të financuara nga kreditë e lira.
Marrëdhënia me një Gjermani që i nënshtrohet një Plani Morgenthau të vetëshkaktuar përmes braktisjes së energjisë bërthamore nga ana e saj, do të ndryshojë edhe më dramatikisht në dekadat e ardhshme kur Polonia do të kalojë fqinjin e saj.
Në mënyrë të ngjashme, marrëdhëniet e ftohta me Francën e Macron do të duhet të menaxhojnë marrjen e rolit të vetë-emëruar të vendit nga Polonia si pararoja e mbrojtjes europiane.
Ka një ironi të madhe këtu: ndërkohë që Polonia refuzon me zë të lartë ëndrrat franceze për autonominë strategjike europiane, rezultati i një fuqie kaq të fortë dhe të pavarur që ruan marshimet lindore të Evropës do të jetë të lejosh Amerikën të përqendrojë më shumë burimet dhe vëmendjen e saj në garën e afërt në Paqësor. Në një tjetër pasojë të madhe të paqëllimshme të luftës së Putinit, polakët mund ta urrejnë vizionin e Macron-it, por duke i mundësuar më në fund Europës të marrë përgjegjësinë, ata po e nxisin edhe më shumë.
/abcnews.al
