E publikuar nga Ministria Britanike e Informacionit, kronika që pasqyron paradën e datës 28 nëntor 1944, të kremtimit të përvjetorit të pavarësisë dhe njëkohësisht të Çlirimit të Shqipërisë, thotë se fletëpalosjet dhe ndihmat ushqimore, të hedhura nga qielli, ishin të fundit për shqiptarët. Por kjo nuk do të rezultonte aspak e vërtetë.
Amerikanët dhe britanikët, të njëjtët që gjatë Luftës Antifashiste na ndihmuan, fillimisht me florinj e armë, e më pas duke përdorur edhe mjetet dhe trupat e tyre ushtarake në terren, sërish do të na shtrinin dorën e ndihmës.
Historia thotë se Shqipëria e sapodalë nga kthetrat e Luftës së Dytë Botërore, gjendej në prag të zisë së bukës. Për më tepër, një numër i rëndësishëm familjesh kishin mbetur pa asnjë mundësi jetese dhe në qiell të hapur, pasi ushtria naziste kishte shkretuar zona të tëra, sidomos në jug të vendit.
Në këtë situatë dramatike për një popull të tërë, shpëtimtarët nuk do të ishin as komunistët jugosllavë dhe as ata sovjetikë, por sërish Shtetet e Bashkuara dhe britanikët. Madje ndihmat e tyre, jo vetëm që do të shuanin urinë e ulur këmbëkryq mes shqiptarëve, por edhe do të rigjallëronin ekonominë e brishtë të vendit
Me studimin e nevojave dhe shpërndarjen në terren të ndihmave do të merrej një organizatë e njohur si UNRRA, saktësisht Administrata e Kombeve të Bashkuara për Ndihmë dhe Rehabilitim, që përfaqësonte 44 shtete, por që dominohej nga Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që ishin edhe kontributorët më të rëndësishëm.
Qeveria shqiptare mori vendim që drejtohej UNRRA-s për ndihmë.
Kërkesa zyrtare e Enver Hoxhës, me cilësinë e Kryeministrit, iu drejtua misionit të UNRRA-s më 26 shkurt 1945.
Në letrën e vet Enver Hoxha shkruante: Vendi ynë, i rrënuar nga lufta, i djegur dhe i plaçkitur…kërkon ndihmën e Aleatëve të Mëdhenj, për t’u mëkëmbur ekonomikisht. Për këtë arsye ne i drejtohemi UNRRA-s… të na ndihmojë me të gjitha mjetet që disponon dhe që i takojnë popullit tonë si aleat i Kombeve të Bashkuara…”
Marrëveshja me Ndërlidhjen ushtarake nënshkruhet më 11 prill 1945. Enver Hoxha firmos i Komandant i Përgjithshëm i Ushtrisë. Ndërlidhja Ushtarake kishte rënë dakord të sillte një personel minimal, prej 26 ushtarakësh. Ndërkohë ishte vendosur që edhe shpërndarja e ndihmave në terren të bëhej nga autoritetet ushtarake shqiptare.
Në total ndihma e UNRRA-s për Shqipërinë deri në fund të vitit 1947 mund të quhet e konsiderueshme.
Ata kishin sjellë 6.7 milion USD ushqime ose 70.2 mijë ton. Rreth 4 milion dollarë veshje, tekstile dhe këpucë, 1.8 milion dollarë artikuj mjekësorë e sanitarë, kishin shpenzuar 5.5 milion dollarë për rehabilitimin e bujqësisë, 6.8 milion dollarë për rehabilitimin e industrisë e të tjera. Në total, sipas llogarive të UNRRA-s, ndihmat për Shqipërinë kapnin kuotën 26 milion e 251 mijë dollarë amerikanë të kohës.
