Loading ...Pas një karriere të gjatë në mësimdhënie në disa prej shkollave të rajonit të Korçës, Antonina Çaprazi, pas daljes në pension, vendos të rikthehet në vendlindjen e saj, Boboshticë, fshati i njohur ndryshe si vendi i manave të zinj.
Boboshtica ruan prej brezash traditën e prodhimit artizanal të rakisë së manit. Por për Antoninën, e arsimuar në kimi, kjo traditë u kthye në një mundësi për të shkuar edhe më tej. Përveç rakisë, ajo nisi të prodhojë edhe pije të tjera, si likerë të ndryshëm.
Në një rrëfim për ABC News, Antonina tregon se fillimisht gjithçka nisi si eksperiment, por pasioni dhe njohuritë profesionale e shtynë drejt një gamë më të gjerë prodhimesh.
Ndoshta është një fenomen unik në vend, që sipas traditës, në fshatin Boboshticë, gjithë procesi i nxjerrjes së rakisë, që nga mbledhja e frutave, fermentimi e deri te prodhimi, bëhet nga gratë, ndërsa burrave u mbetet vetëm ‘dhurata’ për ta pirë.”
Fshati Boboshticë është i njohur prej kohësh për frutin e manit dhe për pemët mijëravjeçare që gjenden vetëm në disa zona të Korçës. Historia e tyre e saktë nuk dihet, por gojëdhënat flasin për një origjinë shumë të hershme. Sipas Antoninës, gojëdhënat tregojnë se manat janë të pranishme në Boboshticë që nga koha e persëve, ndërsa historia më e dokumentuar i përket viteve të Luftës së Parë Botërore, kur disa djem të fshatit, të rekrutuar në ushtri, sollën fidanë nga Bullgaria pas përfundimit të luftës.
Sot, përveç pemëve që ka vetë, Antonina merr edhe mana me qira dhe prodhon raki dhe likerë vetëm për qëllime tregtimi. Ajo tregon se produktet e saj kanë tashmë një treg të sigurt.
Historia e Antonina Çaprazit është një shembull se si përvoja, dijet dhe tradita mund të bashkohen, duke krijuar jo vetëm produkte cilësore, por edhe një model frymëzues për rikthimin dhe investimin në vendlindje. / abcnews.al /
