Pranvera është ideale për mbledhjen e bimëve medicinale, por është e dobishme vetëm nëse vërtet i njihni mirë bimët.
Çdo vit në pranverë kur çdo gjë lulëzon, ndodh shpesh që mbledhësit e papërvojë, duke mbledhur barishte nga natyra, të zëvendësojnë speciet medicinale apo edhe të ngrënshme me ato helmuese. Gjithashtu, në natyrë, nëpër kopshte, shpesh mund të hasim bimë, frutat dhe lulet e të cilave tërheqin vëmendjen me ngjyrën dhe formën e tyre. Me pamjen e tyre joshëse, bimët janë një karrem i vërtetë për fëmijët për t’i këputur, prekur, gërmuar, gjë që mund të rrezikojë seriozisht shëndetin dhe jetën e fëmijës. Pikërisht për këtë nuk duhet të rriten bimë helmuese aty ku qëndrojnë më së shumti fëmijët, në kopshte, parashkollorë dhe ambiente shkollore.
Mbani mend se jo të gjitha bimët helmuese kanë të njëjtën shkallë toksiciteti. Kjo varet, para së gjithash, nga lloji dhe intensiteti i substancave aktive të bimës. Prania e substancave toksike nuk është uniforme në të gjithë bimën, ato zakonisht lokalizohen në pjesë të caktuara të bimës (gjethe, fruta, rrënjë), ndërsa në të tjera mungojnë. Për shembull, e gjithë pema e yewit është helmuese, ndërsa akacia ka substanca toksike në të gjithë bimën, përveç lules.
Nëse gëlltiten bimë që përmbajnë përbërës helmues, mund të ndodhë helmim i rëndë, i cili pa ndihmë profesionale dhe në kohë mund të çojë në vdekje. Fakti që përfaqësimi i bimëve të tilla është relativisht i vogël është inkurajues, domethënë ka shumë më tepër bimë që përmbajnë përbërës helmues, të cilët megjithatë janë më pak toksikë, kështu që bimët janë më pak të rrezikshme.
SI NDODH HELMIMI?
Helmimi më së shpeshti ndodh aksidentalisht, nga pakujdesia apo injoranca, duke zëvendësuar bimët jo helmuese me ato toksike. Fëmijët dhe kafshët shtëpiake janë më të ndjeshmet, për shkak të kuriozitetit të tyre.
CILAT JANË SIMPTOMAT MË TË SHKOHTA TË HEHMIMIT TË BIMËVE?
Bimët që përmbajnë substanca kimike, nëse gëlltiten, çojnë në lisë, reaksione alergjike, dhimbje stomaku, të vjella, diarre dhe probleme serioze me zemrën dhe frymëmarrjen. Reagimet që rezultojnë mund të jenë me intensitet më të dobët ose më të fortë, në varësi të rrugës së futjes dhe sasisë së bimës që personi ka marrë në trup. Ato mund të merren duke gëlltitur, thithur ose përmes lëkurës, me kontakt të drejtpërdrejtë me bimën./abcnews.al
